KUP TERAZ

Czas tęsknoty
Adrian Grzegorzewski

Ocena: 5.03 (29 głosów)

opis

Rok 1939. Piotr, dziewiętnastoletni student architektury, przyjeżdża na wakacje w rodzinne strony swojej zmarłej matki - do Bedryczan, malutkiej polsko-ukraińskiej wioski na Kresach. Zatrzymuje się tam w dworku pani Marii, przyjaciółki matki z dawnych lat. Szybko zaprzyjaźnia się z Martą, jej córką. Chcąc poznać rodzinne strony matki, chłopak wychodzi na długie spacery, a najpiękniejsze widoki uwiecznia w swoim szkicowniku. Podczas jednej z takich wypraw słyszy śpiew dobiegający z pobliskiej prawosławnej cerkwi. Głos ten zapadł mu w pamięć tak bardzo, że wkrótce poznaje osobę, do której należy. On i Swieta, nieco starsza od niego Ukrainka - córka OUNowca, przyrzeczona młodemu Ukraińcowi Jegorowi - zakochują się w sobie bez pamięci już od pierwszego wejrzenia. Nie ważne są dla nich antypolskie nastawienie ukraińskiej części wsi, nie ważna wojna z Niemcami... Czas tęsknoty tych dwojga rozpocznie się, kiedy Piotr zmuszony będzie wrócić do Warszawy, a Marta wraz ze Swietą, w obliczu zbliżającej się wojny, jak i ze strachu przed Jegorem, który pragnie zemsty, będą musiały opuścić Bedryczany i znaleźć schronienie w innej miejscowości. Autor, Adrian Grzegorzewski, mieszka w Londynie. Słuchając rodzinnych opowieści o Kresach zainteresował się historią, a owocem tego zainteresowania jest właśnie jego powieść. "Czas tęsknoty" to książka, gdzie fikcja literacka bardzo sprawnie splata się z historią. Postaci historyczne spotykają te fikcyjne, nadając im autentyczności. Wydaje mi się, że "Czas tęsknoty" jest powieścią o wojnie, a miłość jest tutaj spoiwem całej historii. Autor wykazał się ogromną wiedzą na temat II wojny światowej, rzezi wołyńskiej etc. Czytając, nie można domyślić się, że powieść ta jest debiutem. Pan Grzegorzewski wciąga w swój świat już od pierwszej strony, pisząc tak umiejętnie, że nie sposób się oderwać. Tak, że ma się wrażenie, iż przeniosło się o kilkadziesiąt lat wstecz. Bohaterowie są wiarygodnie wykreowani, mają swoje dobre i złe strony, nie są papierowi - oni po prostu żyją, a ich problemy, ból i cierpienie przeżywa się tak mocno, jakby dotyczyły nas samych. Z każdą przewróconą stroną stają czymś na wzór naszej rodziny, gdyż w trakcie lektury bardzo mocno można się do nich przywiązać. Piotr, jeden z głównych bohaterów, jest trochę wzorowany na samym autorze, a Bedryczany - na Rychcicach, niedaleko Drohobycza, rodzinnych stronach matki autora. Może to dlatego potrafił on tak wiarygodnie opisać emocje Piotra... w ten krótki wątek autobiograficzny autor przelał po prostu swoje własne uczucia. Książka ma chyba tylko jedną wadę - trochę nie mogłam uwierzyć w tak wielką miłość Swiety i Piotra. Uczucie spadło na oboje po jedynie kilku spojrzeniach i krótkiej rozmowie. Wydaje się to trochę nierzeczywiste. Być może jednak miłość od pierwszego wejrzenia naprawdę się zdarza, a dwoje ludzi jest w stanie czekać na siebie długie lata. "Czas tęsknoty" to powieść, która bardzo mi się podobała i do której jeszcze wiele razy wrócę. Miłość, cierpienie spowodowane przez okrucieństwo wojny, mordy dokonane na Polakach przez UPA... to wszystko można znaleźć na kartach tej książki. Pasjonaci historii, wydaje mi się, powinni być zadowoleni, a mężczyźni niech nie zrażają się, kiedy przeczytają, że jest to powieść w której miłość odgrywa sporą rolę. Każdy znajdzie tutaj coś, co go zainteresuje. Autor w "Posłowiu" pisze, że może się cieszyć, jeśli po przeczytaniu jego powieści, ktoś będzie chciał dowiedzieć się czegoś więcej na temat owych wydarzeń. Ja naprawdę chcę, więc można się cieszyć, autorze.