Obrazoburcza, przy tym uroczo zabawna i interesująca, bo ukazuje zachowanie królowej Elżbiety II od całkiem innej strony. Książki do których przekonywała się ostrożnie, stały się jej żywiołem, uszczęśliwiając ją. Staje się opsimatą- osobą, która rozpoczyna naukę w późnym wieku, czytając stara się nadrobić stracony czas. Lecz czytelnictwo w przypadku Jej Wysokości nie jest zajęciem mile widzianym, bo jej zamiłowanie do lektur wymusza szereg kompromisów, zmiany w rutynowych procedurach, zaniedbania w obowiązkach monarchini. Uderzyła mnie myśl literatury republiki- bo przecież książki nie dzielą czytelników na gorszych i lepszych, wszyscy są wtedy równi. Gdy królowa chce ukazać innym swoją pasję, spotyka się z niezrozumieniem i konsternacją, a zmiany, które w niej zachodzą składane są na karb starczego wieku, a nie empatii i wrażliwości. W tym momencie można odkryć drugie dno pod tą lekką fabułą: niezrozumienie dla pasji, która jest hobby samotników.
W lekturowych praktykach Jej Wysokości mole książkowe rozpoznają pewne własne nawyki: nieprzespane noce, miganie się od innych zajęć- ona usposabia każdego z nas, pokazuje to uniwersalizm czytania. ,,Czytelniczka znakomita" da nie tylko dobrą zabawę, ale też refleksję nad postrzeganiem czytelnictwa oraz argumenty, że warto czytać, stąd myślę, że spodoba się wielbicielom literatury.
Informacje dodatkowe o Czytelniczka znakomita:
Wydawnictwo: Media Rodzina
Data wydania: 2009-10-01
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
978-83-7278-384-4
Liczba stron: 112
Dodał/a opinię:
monalizka
Sprawdzam ceny dla ciebie ...