Do końca moich dni

„A bogactwo? (…) Dziś jest, a jutro go nie ma. Tylko człowiekiem można pozostać do śmierci”.

Bohaterką historii jest Apolonia Dobkowska, której wybuch II wojny światowej pokrzyżował plany. Miała odziedziczyć wielki majątek ziemski, wyjść za mąż i wieść szczęśliwe życie, a tymczasem zimą 1940 roku, wraz z rodziną, została wsadzona do pociągu towarowego i wywieziona pięć tysięcy kilometrów od domu. Wbrew jej woli dwór w Szczepankowie zamieniono jej na zmarzniętą ziemię Syberii. Apolonia podejmie nieludzki wysiłek, aby zapewnić przetrwanie swojej rodzinie, a zwłaszcza bratu, który urodził się już w nowej rzeczywistości. Gdy pozostawiony w Polsce ukochany Jerzy nie daje znaku życia, a wizja powrotu do kraju coraz bardziej się oddala, dziewczyna zaczyna odpowiadać  na miłość zakochanego w niej Andrieja, rosyjskiego strażnika. Po zakończeniu wojny nadchodzi długo wyczekiwany moment powrotu do kraju. Co postanowi bohaterka? Czy powrót, o którym tak marzyła, okaże się szczęśliwy?

To historia o bólu, cierpieniu i strachu, ale także o wielkiej miłości, poświęceniu i niegasnącej nadziei.

Bohaterka, która jest u schyłku swojego życia postanowiła spisać wspomnienia, aby rozliczyć się ze swoją przeszłością. Czytelnicy lubiący tematykę II wojny światowej znajdą w niej coś dla siebie. Temat Syberii rzadziej pojawia się w literaturze, a tu autorka pokazuje niełatwe warunki w jakich przyszło żyć zesłańcom, ich tęsknotę za krajem, walkę o przetrwanie i potrzebę miłości.

Historia ukazuje, że nasze plany może zmienić jedna chwila, jedna decyzja niekoniecznie podjęta przez nas. Pokazuje jak ważne jest docenienie tego, co się ma i dbania o to. To, co nam łatwo przychodzi nie sprzyja temu. Tylko wtedy coś szanujemy, jeśli ciężko musimy na to zapracować.

Historia wywołuje wiele emocji, bo dylematy i uczucia, które targają bohaterką dotykają równie mocno czytelnika. Pokazuje, że rodzina jest bardzo ważna w życiu człowieka. Na osobę nie powinniśmy patrzeć przez pryzmat korzyści finansowych. Zainteresowanie, które okażemy seniorom może procentować w inny sposób – wiedzą o przodkach i naszych korzeniach. Cenne jest doświadczenie osób, które dużo przeżyły. Warto ich posłuchać i korzystać z ich wiedzy.

„Rozum podpowiada nam, żeby wybrać łatwiejszą drogę, tę, która może przynieść nam jakieś korzyści. Ale do upragnionego celu często prowadzi ta dłuższa, która przynosi zwątpienie, i która wymaga od nas wielu poświęceń”.

Zakończenie mnie zaskoczyło, ale o tym – cisza.

Historia lubi zataczać kręgi. Za naszą wschodnią granicą trwa wojna. Decyzje zapadają… Jakie skutki będą miały na nasze życie nie wiemy.

Jeśli lubisz czytać pamiętniki/wspomnienia, które dzieję się na tle minionego wieku, to zapraszam do tej lektury. Polecam.

[ współpraca @WydawnictwoFilia ]

Informacje dodatkowe o Do końca moich dni:

Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2024-01-24
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788383572376
Liczba stron: 352
Dodał/a opinię: BOOKSARE_MYPASSI

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna