“Jak zawsze w grudniu”
Czytacie książki świąteczne ?Ja nigdy nie zwracałam uwagi na to jaka pora roku, święta itp , Nie dopasowywałam tematyki książek po które sięgałam do okoliczności. Ale chciałam w tym roku to zmienić i książka Emily Stone , to już druga świąteczna jaką przeczytałam w tym październiku . Nie wiedziałam czego się po niej spodziewać, przyznaję bez bicia , że nawet opisu nie przeczytałam. Wpadła mi za to w oko opinia , sugerująca, że ta książka doprowadza do łez. W sumie po ok 50 stronach , zaczęłam podejrzewać co może do tych łez doprowadzać, jednak nie chciało mi się wierzyć, że autorka aż tak poturbuje emocjonalnie główną bohaterkę. I wiecie co zrobiłam ? To czego nikt robić nie powinien - zajrzałam na koniec. Ale byłam wkurzona … Na siebie , na całą sytuację , na to co mnie czeka... Już się nie bałam ale nie mogłam uwierzyć, że to nie będzie szczęśliwa historia . Ciągle miałam nadzieję, że się pomyliłam , źle spojrzałam i będzie dobrze ale…nic z tego.
Ale po kolei. Josie rozstała się z chłopakiem, który ją zdradził. Zbliżają się święta - czas którego nie znosi bo kilka lat temu , właśnie w tym czasie, zginęli jej rodzice i ten czas , dla niej nie jest wesoły. Przywołuje wspomnienia , ból , poczucie straty .Wciąż ewidentnie nie otrząsnęła się z tego, wciąż cierpi nie mając ich przy sobie. Zamyślona , próbując odgonić bolesne wspomnienia, jadąc rowerem nie skupiła się na tym co przed nią i wjechała w niego - Maxa.
Max utknął w Londynie, jego lot do Nowego Jorku został wstrzymany i miał spędzić święta samotnie w hotelu. Jednak mimo zaistniałej sytuacji - spędza ten czas z Josie. Poznają się bliżej, rodzi się między nimi uczucie, którego żadne z nich się nie spodziewało, zaś Max dochodzi do wniosku, że nie może sobie na nie pozwolić i znika . Czy na zawsze ?
W tej książce mamy kilka przeskoków w czasie . Zaczyna się właśnie od ich spotkania, następnie autorka przerzuca nas kilka miesięcy dalej , gdy ci dwoje , znów przypadkiem spotykają się ponownie. I tak raz za razem … Mamy w tym czasie okazję dokładniej poznać bohaterów i bliskie im osoby, jednak powód ucieczki Maxa na początku tej historii, poznajemy dopiero pod koniec i mimo ,że zajrzałam , byłam zszokowana tym co się wydarzyło. Rozdziały pisane są zarówno z perspektywy Josie jak i Maxa, dzięki czemu my - jako czytelnicy wiemy więcej niż oni.
“Jak zawsze w grudniu” to książka pełna emocji. Jeśli spodziewacie się wesołej świątecznej historii , to ona nie należy do takich. Przy niej lepiej mieć chusteczki pod ręką. Może jest nieco przewidywalna. Ale nie rozczarowuje. Bohaterowie są tu pięknie wykreowani, wyraziści, ciężko ich nie polubić. Jednak główną dwójkę miałam momentami ochotę natrząsnąć , pchnąć ku sobie by wykorzystali ten czas...Życie jest tak ulotne. Szkoda go tracić na wyciąganie pochopnych wniosków , czy niedopowiedzenia . Mogło być tak pięknie…
Boli to jak okrutnie wręcz obeszła się autorka z naszą Josie. Dziewczyna straciła już rodziców , święta były dla niej tak trudnym czasem , a teraz…. Nie będę spojlerować, rzucam już i tak pewnie zbyt jednoznaczne aluzje ale wierzcie mi, to książką , która zostanie Wam w pamięci. Warto po nią sięgnąć i nie żałuję , że ją przeczytałam . Szkoda tylko ,że nie można zmienić zakończenia …
Polecam i dziękuję wydawnictwu za możliwość jej przeczytania .
Informacje dodatkowe o Jak zawsze w grudniu:
Wydawnictwo: Burda Książki
Data wydania: 2021-10-27
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 320
Tytuł oryginału: Always, in December
Dodał/a opinię:
Marta BONIECKA
