Jaskiniowiec
Jorn Lier Horst

Chyba nie ma osoby, która jeszcze o tej książce nie słyszała, bo ostatnio było o niej bardzo głośno, a jej recenzje zalewały blogosferę. Po tak wielu pozytywnych słowach po prostu musiałam po nią sięgnąć. Chociaż trochę tak dziwnie zaczynać czytanie od 9 tomu, bo na dzień dzisiejszy tylko taki został u nas w Polsce wydany. Horst porównywany jest do Nesbo. Ja pod tym kątem go nie ocenię, bo żadnej powieści pana Nesbo jeszcze nie miałam okazji czytać (tak, tak, wiem, że to wstyd). Pewnego dnia, właściwie przypadkowo, zostają znalezione zwłoki starszego mężczyzny, który przez cztery miesiące po śmierci leżał w swoim fotelu w domu. Policja uznaje, że umarł z przyczyn naturalnych i ignoruje sprawę, ale córka policjanta, Williama Wistinga, pracująca jako dziennikarka, zainteresowała się tą sprawą i postanowiła napisać artykuł na temat samotności i poświęcić w nim uwagę zmarłemu. Gdy Line pracuje nad artykułem, William Westing ma sporo pracy, bowiem na plantacji jodły, zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Tym razem jednak istnieje podejrzenie, że śmierć nie była nieszczęśliwym wypadkiem. Rozpoczyna się śledztwo i próba zidentyfikowania mężczyzny. Akcja w książce toczy się spokojnie, ale z czasem nabiera tempa. Nie oznacza to jednak, że jest nudno. W ogóle mam wrażenie, że autorowi wcale na akcji najbardziej nie zależało, bo skupia się on raczej nad aspektami psychologicznymi, opisuje problem samotności i jego poważne skutki. Jednak ja czytałam o tym z przyjemnością i chociaż napięcie pojawia się praktycznie tylko na końcowych stronach to kompletnie mi to nie przeszkadzało i nie odczuwałam braku tego. Także jeżeli ktoś oczekuje ciągłych zwrotów akcji, nieopuszczającego napięcia i grozy to będzie zawiedziony, bo to nie o to w tej powieści chodzi. Książka daje do myślenia. Jak bardzo trzeba być samotnym, żeby o czyjeś śmierci albo zniknięciu nikt się nie dowiedział? Powiem Wam, że dla mnie taka wizja śmierci jest po prostu przerażająca, bo chyba każdy chce zostawić po sobie jakiś ślad, zostać w czyiś wspomnieniach na zawsze i mieć świadomość, że ktoś będzie za nami tęsknił.A my mamy tutaj człowieka, którym kompletnie nikt się nie interesował, był strasznie samotny i opuszczony. Przerażające. Wadą tej książki są niezbyt dopracowani główni bohaterowie, bo niewiele się można o nich dowiedzieć. Jednak trzeba wziąć pod uwagę, że to jest dziewiąty tom z tej serii, więc może w poprzednich byli lepiej opisani. Ale niestety w Polsce na dzień dzisiejszy mamy tylko "Jaskiniowca", a na wcześniejsze tomy trzeba jeszcze poczekać. W sumie to dziwne, żeby w taki sposób wydawać książki i trochę bezsensowny, ale cóż poradzić. Na szczęście nie ma żadnych spojlerów z poprzednich części. kingaczyta.blogspot.com

Informacje dodatkowe o Jaskiniowiec:

Wydawnictwo: Smak Słowa
Data wydania: 2014-09-17
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788362122738
Liczba stron: 336
Dodał/a opinię: agnik66