Jezioro Cieni

Po przeczytaniu pierwszego tomu, wiedziałam, że będę koniecznie musiała poznać kolejny. Tylko, że wciąż brakowało mi na to czasu. No, ale w końcu się udało! Mam lekturę już za sobą i muszę powiedzieć, że jestem jeszcze bardziej zachwycona jak przy pierwszym tomie. Maria Zdybska stworzyła niesamowitą historię, która wciąga w swój świat już od pierwszych stron i nie odpuszcza aż do ostatniej.

Lirr i Ren są w ciągłej podróży. Uciekają przed Łowcami Mocy, którym dość sprawnie idzie ich tropienie. W podróży towarzyszy im Kruk. Napotykają się na różne niebezpieczeństwa, ale jedno o drugie troszczy się z niezwykłą intensywnością. Choć ciągle przekomarzają się w swoich słownych potyczkach (które uwielbiam), to ewidentnie widać, że jedno drugiemu nie jest obce. Jezioro Cieni do którego zmierzają nie okaże się jednak dla nich łaskawe. A to z czym przyjdzie im się tam zmierzyć, zaskoczy nawet ich samych.

„ – Widzisz… magia jest jak potężna trucizna, która zwalcza wszelkie inne. Pewnego dnia jej jad zaczyna krążyć w twoich żyłach, poruszać twoim sercem, a po pewnym czasie nie możesz żyć bez jej słodkiego bólu. Nie pamiętasz już czasów bycia zwykłym człowiekiem. Nie chcesz ich pamiętać.”

Autorka w swojej powieści serwuje nam ogrom przygód, intryg i zaciekawienia, skutecznie sprawiając, że trudno oderwać nam się od lektury. Tutaj ciągle coś się dzieje, jedno zdarzenie goni kolejne, a my nie mamy chwili na wytchnienie. Zresztą tak samo jak i nasi bohaterzy, którzy ciągle muszą uciekać. Dwójka naszych głównych bohaterów to niezwykle ciekawe postacie. Raiden jest uparty w swoich postanowieniach i zawsze osiąga to czego chce. Natomiast Lirr przeszła niezwykłą metamorfozę od czasu pierwszego tomu. Stała się dojrzalsza, nie postępuje już tak pochopnie jak kiedyś, stara się wszystko dokładnie przemyśleć. Oczywiście nie zawsze jej się to udaje, ale w końcu każdy uczy się na własnych błędach.

Powieść momentami rozbawiała mnie niemalże do łez, te słowne starcia pomiędzy Lirr i Renem potrafiły być zabawne. I to właśnie w nich polubiłam najbardziej. Ale wiecie, że „kto się czubi, ten się lubi”, prawda? Ale były również momenty pełne napięcia, a nawet i grozy. Maria Zdybska z niezwykłą lekkością manipuluje uczuciami czytelnika, sprawiając, że momentami włos jeżył mi się na ręce. Całość stanowi jedną wielką spójność, która zachwyca czytelnika niemalże w każdym calu. Do tego malowniczy obraz opisywanych miejsc dodaje tej pozycji jeszcze większego smaczku. Ja jestem zachwycona i jedyne za co mam „pretensje” do autorki to za te zakończenie, jak mam teraz iść spokojnie spać? Rozumiem, że autorka uczy nas cierpliwości, ale to są dla nas niezwykłe tortury, by doczekać się kolejnego tomu i poznać dalsze losy.

Pomiędzy Lirrian i Reidenem ewidentnie wisi w powietrzu jakieś uczucie. Tylko, że jedno z drugim (a zwłaszcza Lirr) się przed nim wzbraniają. Ale serca nie da się oszukać. Z tym, że czy można zaufać komuś, kto pragnie odzyskać samego siebie? Czy magia zbliży ich do siebie? A może poróżni?

„- Życie jest tu i teraz – rzucił przed siebie, jakby te słowa nawet nie były do niej skierowane – a przyszłość może być taka, jak zechcesz. Nieważne, skąd pochodzisz, kim byłaś kiedyś. Ważne, że śmierć dała ci jeszcze jedną szansę. Przestań tylko w końcu oglądać się wstecz.”

"Jezioro Cieni" to powieść od której czytelnik nie, że nie może, lecz on się po prostu nie chce od niej oderwać. Ta historia jest pełna wartkiej akcji, ciekawych zwrotów i dwójki postaci, od których emocje biją na kilometr. To trzeba przeczytać! Gorąco polecam!

Informacje dodatkowe o Jezioro Cieni:

Wydawnictwo: Inanna
Data wydania: 2019-04-30
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 9788379952236
Liczba stron: 425
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: Grażyna Wróbel

Tagi: rumunia Historie miłosne Thrillery i suspens Kruk literatura kobieca