"Już nie ma tamtej mnie" to książka, z której wylewa się ogromny ból, cierpienie, żal i nienawiść. I my ten ból współodczuwamy z Eden.... To książka trudna, że względu na swój ładunek emocjonalny. Fabuła i sama narracja z perspektywy Eden jest dla czytelnika jasna i przystępna. Jednak ogrom bólu, którego jesteśmy świadkami, bardzo porusza i przygniata. Gwałt, którym została naznaczona Eden, idealnie współgrał z innymi wątkami, poruszonymi w tej powieści, a mianowicie miłości, przyjaźni, relacjach rodzinnych i okresie buntu.
Główna bohaterka wzbudza przede wszystkim współczucie, empatię, a czytelnik ma ochotę ją mocno przytulić, by odjąć jej tego cierpienia. Skupiamy tu głównej uwagę na jej zmaganiach z codziennością, próbami osiągnięcia względnej normalności... I choć niektóre jej zachowania mogą irytować , to z drugiej strony nie można jej osądzać, ponieważ to co ją spotkało, wyznaczyło jej charakter, sposób bycia j skutkowało szeregiem złych decyzji. Myślę, że prowadząc dosyć lekkomyślny styl życie, chciała się znieczulić na tamte wydarzeniami i schować głęboko złe emocje, nie pozwalając im wyjrzeć na światło dzienne.....książka trudna, ale bardzo potrzebna. Myślę, że każdy powinien poznać tą niezwykłą historię, odnajdywania samego siebie, po ciężkich doświadczeniach. Droga,. prowadząca ku normalności, po takich przeżyciach może zostać okupiona dużym cierpieniem. Powieść uświadamia, poucza, uświadamia i bardzo wzrusza.
Wydawnictwo: Media Rodzina
Data wydania: 2023-11-08
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 384
Tytuł oryginału: The Way I Used to Be
Dodał/a opinię:
Aneta Dąbrowska
Bestseller New York Timesa! To nie liceum ją zmieniło. To gwałt. Pewnego wieczoru najlepszy przyjaciel jej brata – niemal członek rodziny –...
W wyczekiwanej kontynuacji bestsellera ,,New York Timesa" Już nie ma dawnej mnie, która z bolesną szczerością przedstawia proces radzenia sobie z traumą...