W "Hegemon Apopi" Justyna Komuda postawiła poprzeczkę bardzo wysoko i sięgając po drugi tom sagi Córa Lasu byłam bardzo ciekawa czy uda jej się utrzymać poziom. Ogromnie tęskniłam za elfim lasem, jego atmosferą podstępnego piękna i emocjami, które przeżywałam z Apopi. W "Kapłance Chaosu" klimat jest nadal taki sam! Czułam się jakbym wróciła w to samo miejsce i cieszyłam się tym jak dziecko!
Apopi powoli klimatyzuje się w świecie elfów, co wcale nie znaczy, że większość zaczęła ją akceptować, ona po prostu rozumie już więcej. Nadal jest pyskata i trochę szalona, ale uczy się ostrożności. Nestorka wyznaczyła jej pierwsze zlecenie, z którego Apopi mogłaby nie powrócić cało...gdyby nie pewien piękny śnieżnowłosy elf. Shiro jakby trochę spoważniał, sprawił, że uwierzyłam, że z tą sympatią do Apopi to on tak na poważnie. Za to Sheut niemal spowodował, że przestałam go lubić, jednak w końcu ściągnął maskę.. Bardzo ważną rolę odgrywa tu Sora- nawiedzony wrażliwiec, z którym bardzo chciałabym się zaprzyjaźnić . Wszystkie postaci napisane są tak przekonująco, że łatwo zapomnieć, że to tylko fikcja. Na końcu Apopi tak mnie wkurzyła, że płakałam ze złości i miałam ochotę skopać jej tyłek, ale im więcej emocji wzbudza książka tym lepiej.
Opisy są dopracowane i tak sugestywne, że niemal czułam zapach lasu czy smak owoców. Natomiast gdyby ktoś mi kiedyś powiedział, że o namiętnych uniesieniach będę czytać z wypiekami na twarzy, a nie z poczuciem zażenowania - nie uwierzyłabym. Justyna operuje doskonałym stylem, dzięki czemu odczuwałam całą historię jak własną i zachwycałam się każdym rozdziałem. Nawet dedykacja na początku, mimo, że nie indywidualna, jest dla mnie bardzo ważna.
Przy "Hegemon Apopi" pisałam, że to najlepsze polskie fantasy o elfach, druga część mnie w tej ocenie tylko utwierdziła. No może jeszcze zmusiła do dodania, że to najlepsza saga o elfach i namiętnościach.
Wydawnictwo: BookEdit
Data wydania: 2022-10-29
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 416
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
Czytamtu
W świecie elfów każdy człowiek jest służącym. W hierarchii stoi niżej niż zwierzę. Pracuje i umiera u boku swego pana. Co się stanie, jeśli do tego świata...