Kolor purpury

Kolor purpury to kolejna pozycja z listy 100 najlepszych książek BBC. Napisana w formie listów, historia Celii, murzynki, żyjącej w trudnych latach 30-tych w Ameryce. Porusza ona przede wszystkim dwa ważne problemy - dyskryminację rasową i płciową. I powiem, że naprawdę powala na kolana! Zaczyna się strasznie - poznajemy młodą 14-letnią Celię, piszącą list do Boga, w którym opowiada o gwałcie dokonanym przez jej tatę. Później wcale nie jest lepiej. Życie tej kobiety to jedno wielkie pasmo nieszczęść i smutku. Czasami aż trudno uwierzyć w to co się czyta. Zwłaszcza patrząc przez pryzmat dnia dzisiejszego. Trudno sobie wyobrazić, żeby ktokolwiek teraz akceptował przemoc wobec kobiet, wykorzystywanie seksualne i inne upokorzenia. Naprawdę smutno się czyta ,,Kolor purpury". Realności fabule dodaje przede wszystkim forma epistolarna książki. Język głównej bohaterki - stylizowany na ,,wsiowy" (jak sama Celia o nim mówi) - mimo, że jest trudny w odbiorze, według mnie jest dobrym zagraniem (tu naprawdę wielkie brawa dla tłumacza). Druga osią powieści jest konflikt rasowy. Wyzwalanie się ludności murzyńskiej spod władzy białych to częsty motyw w literaturze amerykańskiej. Nawet jeśli nie wszystko ,,działo się tak jak w książce" to i tak opisywana tam dyskryminacja jest miażdżąca. Ciekawym wątkiem jest również próba pokazania, jak się odnosiła w tamtych czasie ludność afrykańska do owego problemu. Podsumowując, przygnębiła mnie ta książka bardzo.

Informacje dodatkowe o Kolor purpury:

Wydawnictwo: Muza
Data wydania: b.d
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-7200-083-2
Liczba stron: 261
Dodał/a opinię: adreswyobraznia