Księga Portali

Inspirowana "Harrym Potterem" opowieść o studentach tajemniczej Akademii Portali, których spokojne życie zostaje nagle zachwiane splotem przedziwnych zdarzeń. Dla młodzieży lubującej się w fantasy zmieszanej z kryminałem. Daruzja to kraina której mieszkańcy mogą przemieszczać się dzięki portalom, czyli magicznym, symbolicznym rysunkom wykonywanym na ścianach, za pomocą których ludzie w ułamku sekundy znajdują się w miejscy odległym o setki, a nawet tysiące kilometrów. Sztukę malowania portali wykłada Akademia Portali, kształcąca najzdolniejszą młodzież Daruzji. Jednym z jej najwybitniejszych studentów jest Tabit, wielce inteligentny i utalentowany chłopak, który przygotowuje się właśnie do tworzenia swego dyplomowego portalu. Rysunek ten ma zostać umieszczony w chacie ubogiego wieśniaka Yunka, z którym student szybko się zaprzyjaźnia. Nieoczekiwanie jednak jego projekt zostaje anulowany przez Akademię, co jest wielkim ciosem dla obu chłopców. Do tego Tabit dowiaduje się że nie otrzymał funkcji asystenta mistrza Belbana, jednego z najwybitniejszych profesorów uczelni. Zaszczyt ten przypadł Caliandrze - studentce co prawda zdolnej, lecz zdaniem Tabita zbyt mocno wykorzystującej w swej naukowej pracy przeczucia i intuicję zamiast rzetelnej, popartej setkami ksiąg wiedzy. Do tego w murach Akademii zaczynają dziać się coraz dziwniejsze rzeczy - znika mistrz Belban, kradzione są malowane wcześniej portale, do uczelni dociera coraz mniej bodarytu, czyli kamienia z którego wytwarza się farbę do malowania portali. Tabit, rywalizująca z nim Caliandra, Yunek oraz przypadkowo spotkana górniczka Tashia starają się rozwikłać zagadkę tego niezwykłego splotu okoliczności. Mimo przystępnego języka i interesujących wątków czytanie tej powieści szło mi opornie i zajęło prawie dwa tygodnie (zazwyczaj "przerabiam" jedną książkę w dwa-trzy dni). Zbyt dużo jest w niej opisów malowania portali, szczegółów mierzenia współrzędnych, teoretycznych debat studentów na temat właściwości wykorzystywanych farb itp. Autorka opisała każdy szczegół wymyślonej przez siebie teorii portali i z jednej strony należą jej się brawa za wyobraźnię, z drugiej zaś książkę czytałoby się lepiej gdyby tajemnice ściennych malowideł były odkrywane w dynamicznym toku jej akcji, nie zaś w trakcie niekończących się dywagacji bohaterów. Laura Gallego stworzyła bardzo rozbudowany, fantastyczny świat fikcyjnej Daruzji oraz Akademii Portali, jednak zbyt wiele jego elementów jest ściągniętych z "Harry'ego Pottera" - bohaterami są studenci i profesorowie elitarnej i tajemniczej uczelni, wiedzę przez nich zdobywaną śmiało można nazwać magią, osoby powiązane z uczelnią wyróżniają się na tle pozostałej ludności specyficznymi strojami i fryzurami, bytowi Akademii Portali zagraża tajemniczy Niewidzialny, czarodziejom z Hogwartu grozi zaś Ten Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać. Z tego powodu książka traci wiele ze swej indywidualności i mimo swych atutów może być uznawana jedynie za naśladowczynię sagi o małym czarodzieju. Przejdźmy teraz do zalet. Tak jak wspomniałam, największą z nich jest wykreowanie spójnego, rozbudowanego świata istniejącego wokół magicznych portali. Choć opisy tej fantastycznej rzeczywistości są za długie, to jednak opowieść jest dopracowana co do najmniejszego szczegółu. Kolejnym plusem są bohaterowie. Każdy z nich reprezentuje sobą inne spojrzenie na świat. Tabit to osoba wierząca jedynie w to co da się naukowo udowodnić, pedant którego rysunki zawsze muszą być szczegółowo opisane i wpisane wyłącznie w klasyczne symbole i wzory, kpi z intuicji, przeczuć, polega jedynie na sile swojej wiedzy i umysłu. Jego przeciwieństwem jest Caliandra. To dziewczyna dla której wiadomości zawarte w starych księgach mają znaczenie drugorzędne, bowiem w życiu kieruje się przede wszystkim tym co podpowiada jej serce i wewnętrzny głos. Ma nieszablonowe poglądy, a tworzone przez nią portale są prawdziwymi dziełami sztuki. Choć początkowo ze sobą rywalizują, z biegiem czasu Tabit i Caliandra zaczynają współdziałać, pokazując tym samym że ich spojrzenia na świat doskonale się uzupełniają, a sam rozum lub sama intuicja nie zdziałają tyle co ich połączenie. Drugą parę bohaterów stanowią górniczka Tashia i strażnik portali Rodak. Oboje mają problemy z określeniem swojej tożsamości płciowej. Tashia jest dziewczyną, lecz czuje się chłopakiem - nosi męskie ciuchy, mówi o sobie w rodzaju męskim, używa męskiej formy swego imienia. Nie jest jednak hermafrodytą czy transseksualistką - do przyjęcia zachowań płci przeciwnej zmusiły ją okoliczności oraz ojciec, który nigdy nie pogodził się z tym że nie ma syna. Sama Tashia również pragnie być chłopcem lecz z biegiem lat, gdy dorasta, zdaje sobie sprawę że coraz częściej odczuwa potrzeby typowo kobiece i wciąż zadaje sobie pytanie, którą płeć wybrać. Rodak zaś jest homoseksualistą, a przynajmniej czuł się nim póki nie poznał Tashii. Zakochuje się w niej, myśląc że jest ona mężczyzną, jednak gdy dowiaduje się prawdy o jej płci nadal jest nią zainteresowany. I głowi się, czy rzeczywiście jest gejem, czy akceptuje także kobiety o męskim typie urody. Owo wplecione w akcję powieści kształtowanie się seksualności młodych bohaterów odróżnia "in plus" "Księgę Portali" od ugrzecznionego w temacie uczuć "Harry'ego Pottera". Na pochwałę zasługuje także piękne wydanie powieści (lakierowana twarda oprawa, rysunki portali ozdabiające pierwszą stronę każdego rozdziału), zaserwowana przez wydawnictwo Dreams, dzięki czemu książka świetnie nadaje się na prezent dla mniej wybrednych fanów fantasy.   Recenzja pochodzi z mojego bloga "Świat Powieści": http://swiat-powiesc.blogspot.com/

Informacje dodatkowe o Księga Portali:

Wydawnictwo: Dreams
Data wydania: 2014-10-20
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN: 978-83-63579-45-6
Liczba stron: 568
Dodał/a opinię: Thalita