Nadchodzi kolejny Caraval. Ku zdumieniu sióstr, drugi w ciągu roku. Chcąc nie chcąc, Tella musi wziąć w nim udział i spełnić obietnicę, daną pewnemu nieznajomemu, który wcześniej wyświadczył jej przysługę.
Okazuje się, że tym razem gra ma w sobie więcej realizmu niż kiedykolwiek, a niebezpieczeństwo czycha nie tylko na nią, ale i na samego Legendę.
W drugim tomie znacznie dokładniej opisano magię i jej reguły. Dzięki temu jeszcze mocniej możemy zagłębić się w przedstawiony świat i co najważniejsze – zrozumieć go. W pierwszej części dostajemy głównie samą wizualną otoczkę, bez istotnych konkretów. Jednak w tym przypadku nie dość, że autorka ponownie funduje nam niesamowity klimat, to jeszcze możemy odpowiedzieć sobie na część pytań, które nurtowały nas podczas czytania „Caravalu”.
Ciekawym punktem okazało się wprowadzenie moirów. Nadają całości nuty niepewności i mroku. Mam jednak wrażenie, że potraktowano ich trochę po macoszemu, choć stanowią jeden z głównych przeciwności, jakie Tella zmuszona jest przezwyciężyć. Dowiadujemy się o nich tyle, ile potrzeba do zrozumienia dylematów głównej bohaterki. Reszta idzie na daleki plan.
„Legenda” została poprowadzona z perspektywy Telli, co nadało powieści sporo wielowymiarowości. Poznajemy dziewczynę z kompletnie innej strony, niż zostało to opisane w pierwszym tomie. Widzimy, jak bardzo poświęca się dla swoich bliskich, nie patrząc na własne bezpieczeństwo.
Otrzymawszy obraz obu sióstr, to Donatellę darzę zdecydowanie większą sympatią i oczywiście szacunkiem. Bo choć często postępuje lekkomyślnie, każdy czyn motywowany jest jakąś wyższą wartością, którą się kieruje.
Największy problem miałam z Dantem i jego relacją z tellą. Został wykreowany na przesadnie tajemniczego. Do tego stopnia, że miałam ochotę wejść do tej książki, a następnie nim potrząsnąć. Za nic w świecie nie jesteśmy w stanie stwierdzić co myśli i czuje, szczególnie w kwestii Donatelli. Sytuacji nie poprawiają również jego sprzeczne działania.
Poczynania Telli również mają w sobie trochę paradoksów, ponieważ z jednej strony usiłuje się zdystansować od mężczyzny, choć nie do końca wiadomo dlaczego. A z drugiej, mimowolnie lgnie do niego, mając świadomość, jak jest trudny w obyciu.
W przypadku Juliana i Scarlett relacje opisano bardziej sensownie i realistycznie. Nie da się jednak ukryć, że to sceny z Dantem są dla czytelnika bardziej angażujące. Wielokrotnie parskałam śmiechem, podczas ich słownych utarczek i równie często dopadała mnie frustracja.
Drugi tom trylogii ma znacznie wyższy poziom od pierwszego. Wszelkie fakty oraz intrygi są zdecydowanie bardziej przejrzyste i logiczne, ponadto liczba niedopowiedzeń również jest mniejsza.
Świetnie bawiłam się przy tej pozycji, dlatego z czystym sumieniem polecam ją Wam.
Wydawnictwo: Poradnia K
Data wydania: 2022-09-29
Kategoria: Fantasy/SF
Kategoria wiekowa: 15-18 lat
ISBN:
Liczba stron: 380
Tytuł oryginału: Legendary
Tłumaczenie: Mateusz Borowski
Dodał/a opinię:
Maja Ciupińska
Nie może dopuścić do małżeństwa! Zrobi wszystko, by, jak w bajkach, żyć długo i szczęśliwie. Zdesperowana zawiera pakt z Jacksem, charyzmatycznym Księciem...
Minęły dwa miesiące, od kiedy Mojrów uwolniono z kart, Legenda zagarnął dla siebie tron, a Tella odkryła, że chłopiec, w którym się zakochała, tak naprawdę...