"Małe życie" to poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości, bolesnych doświadczeniach, to historia przyjaciół, których wzajemne relacje na przestrzeni lat ewoluują.
JB to zdolny artysta, Willem robi karierę aktorską, Malcolm jest architektem, a Jude to prawnik skrywający tajemnicę.
Książka w głównej mierze oparta jest na emocjach. Ból i cierpienie to motyw przewodni. Gehenna z dzieciństwa, którą przeżył jeden z bohaterów, nie pozwala na normalne życie dorosłego człowieka. Gdy spotyka na swojej drodze ludzi, którzy go kochają, boi się brać dobro i ciepło, którym chcą go obdarzyć. Z jednej strony uważa, że nie zasługuje na miłość, z drugiej strony jest przekonany, że za wszystko będzie musiał zapłacić, jak bywało wcześniej. Okrutna pamięć nie pozwala mu się uwolnić z więzów przeszłości. Jego codziennością staje się ból, który jest karą i lekarstwem, chwilą zapomnienia i motywacją.
Czytaniu towarzyszy napięcie i świadomość, jak ta historia może się skończyć. Czy jeden człowiek może aż tyle wycierpieć?
Miłość w tej książce to światło, które próbuje przebić się przez mrok strachu. Czułość i bliskość nie zawsze spełniają swoją rolę.
Autorka świetnie nakreśliła portrety bohaterów. Zabrakło mi tylko wyrazistej postaci kobiecej, niekoniecznie pierwszoplanowej.
Ta książka nie jest dla każdego. Chociaż na mnie wywarła ogromne wrażenie, jestem w stanie zrozumieć, że niektóre sceny mogą być zbyt mocne albo dialogi między mężczyznami zbyt ckliwe. Mój komentarz może wydawać się zbyt ostry, ale na pewno nie jest to książka dla homofobów.
Lektura zostaje w pamięci na długo. Jestem ciekawa genezy jej powstania. Co skłoniło autorkę do napisania tej książki? Czy ktoś bliski ja zainspirował?
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2016-05-18
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 800
Dodał/a opinię:
JolaJola
Małe życie stało się światową sensacją literacką. Debiutancka powieść Hanyi Yanagihary zachwyca nie mniej!Nowa powieść autorki głośnego Małego życia, doskonale...
Zachwycająca powieść o przyjaźni poddanej ogromnej próbie. Oto historia życia czterech przyjaciół - ich niełatwe dojrzewanie, ogromne sukcesy, bolesne...
Posiadanie dzieci wzbogaciło ich dorosłość o natychmiastowe i niezaprzeczalne poczucie celu i kierunku: dzieci determinują długość i miejsce spędzania wakacji, od potrzeb dzieci zależy, czy zostaną jakieś pieniądze, a jeżeli tak, to na co je wydać, dzieci nadają kształt dniom, tygodniom, latom, życiu. Dzieci są swoistym rodzajem kartografii – trzeba kierować się mapą, którą wręczają rodzicom w dniu swoich narodzin.
Lecz on i jego przyjaciele nie mają dzieci, a ich nieobecność sprawia, że świat rozciąga się przed nimi, niemal dławiąc od możliwości. Bez dzieci status człowieka jako dorosłego nigdy nie jest pewny, bo bezdzietny dorosły stwarza dorosłość sam dla siebie i jakkolwiek jest to często stan ekscytujący, to jest to zarazem stan ciągłej niepewności, ciągłej wątpliwości.
Więcej