„Mara” Małgorzaty Domagalik to powieść, która zabiera czytelnika w podróż przez labirynt emocji, żądz i moralnych rozterek. To historia ludzi uwikłanych w skomplikowane relacje, w których pożądanie staje się nie tylko motorem działania, ale też przekleństwem, prowadzącym ku granicom, za którymi zaufanie i rozsądek przestają mieć znaczenie. Domagalik tworzy tutaj opowieść o namiętności, która jest silniejsza niż racjonalne wybory, oraz o bohaterach, którzy znajdują się w samym centrum tej emocjonalnej burzy, próbując ocalić siebie – lub zatracić się całkowicie.
Akcja rozgrywa się w trzech znaczących dla klimatu powieści przestrzeniach: Warszawie, surowych i zimnych fińskich krajobrazach oraz mrocznym, pulsującym Berlinie. Każda z tych lokalizacji staje się nie tylko tłem, ale także odbiciem emocjonalnych stanów bohaterów. Warszawa jest miejscem napięcia i codzienności, Finlandia niesie w sobie chłód i wyciszenie, podczas gdy Berlin pulsuje erotyzmem, ciemnością i tajemnicą. Domagalik umiejętnie splata miejsca i emocje, budując atmosferę, w której czytelnik czuje, że każde kolejne wydarzenie ma swój własny rytm i temperaturę.
W centrum opowieści stoi trójkąt miłosny – troje ludzi uwikłanych w relacje, których nie potrafią ani uporządkować, ani zakończyć. Bohaterowie balansują na granicy grzechu, pragnienia i moralnej niewygody. Domagalik nie ocenia ich wyborów, lecz raczej pokazuje, jak trudno jest zachować kontrolę nad własnym życiem, gdy serce i ciało mówią innym językiem niż rozum. To właśnie ta szczerość w przedstawieniu wewnętrznych zmagań czyni „Marę” powieścią wyjątkowo emocjonalną i angażującą.
Głównym tematem książki jest ludzka potrzeba bliskości – nie tej powierzchownej, lecz głębokiej, niemal pierwotnej. W powieści czułość i pożądanie splatają się ze sobą, tworząc napięcie, które popycha bohaterów ku decyzjom, o jakich w innym czasie nawet by nie pomyśleli. Autorka pokazuje, że nawet najspokojniejsze życie może zostać zachwiane, jeśli człowiek pozwoli sobie na odsłonięcie emocji, które wcześniej próbował ukryć. Z drugiej strony, „Mara” nie jest opowieścią o moralnym upadku, lecz raczej o tym, jak trudno jest sprostać własnym pragnieniom i ograniczeniom, które narzuca społeczeństwo, kultura i własne sumienie.
Domagalik posługuje się językiem gęstym, sensualnym, często poetyckim, dzięki czemu atmosfera powieści staje się niemal namacalna. Każda scena jest przemyślana, a dialogi brzmią naturalnie i prawdziwie. To proza, która nie boi się intymności ani mrocznych barw ludzkich emocji. Nie ma tu łatwych odpowiedzi ani klasycznych rozwiązań – bohaterowie muszą zmierzyć się z konsekwencjami swoich wyborów, nawet jeśli oznacza to stratę, cierpienie lub rozpad dotychczasowego życia.
„Mara” to książka o przekraczaniu granic – własnych i cudzych. O marzeniach, które nie znają kompromisów. O miłości, która potrafi uskrzydlać, ale też niszczyć. To powieść dla czytelnika dojrzałego, gotowego na zanurzenie się w emocjach, których nie da się łatwo nazwać ani uporządkować. Domagalik udowadnia, że literatura o uczuciach może być jednocześnie piękna, boleśnie prawdziwa i odważna. Taka właśnie jest „Mara” – intensywna, zmysłowa i pełna refleksji nad tym, jak często człowiek sam staje się swoim największym życiowym wyzwaniem.
Wydawnictwo: b.d
Data wydania: 2025-10-24
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 340
Dodał/a opinię:
Beata Zielonka
Jego pojawienie się w roli selekcjonera polskiej reprezentacji w 2018 roku wywołało niespotykaną dotąd w naszych mediach burzę. Skala hejtu, agresji i...
Znana dziennikarka i wpływowa redaktorka opisuje kulisy świata mediów oraz show-biznesu, kreśląc portrety znanych ludzi, z którymi miała okazję zetknąć...