Nasze portrety

Znajdziemy tutaj z pozoru zwykłe historie kilkorga osób. Mamy także przeskoki w czasie do roku 1968, po to by za chwilę wrócić do 2024. I wydawać by się mogło, że jest to zwykła historia ludzi, których niby coś łączy, i szybko się okazuje, że łączy ich w pewien sposób zamiłowanie do malowania.

Poznajemy Tomasza, który zostaje przeniesiony w firmie do innej miejscowości, a jego relacje małżeńskie uległy ochłodzeniu. Poznajemy także Zuzię, która mieszka ze swoim tatą i bardzo lubi lekcje plastyki, ale przez brak nauczyciela, owe lekcje się nie odbywają. Jest także starsza pani Helena, która przed laty uczyła w szkole. I Marta, młoda dziewczyna, która przed czymś lub przed kimś uciekła, ale sztaluga w jej życiu ma duże znaczenie, aczkolwiek boi się już pokazywać swoje prace. Znaczenie też ma to, iż sytuacja, która została opisana we wspomnianym 1968 roku, dotyczy naszej staruszki, Heleny, i czasów protestów studentów.

I choć z początku wydawało się, że dwie wspomniane kobiety się nie polubią, bo już pierwszego dnia, kiedy Marta się przeprowadziła, to puściła głośno muzykę, na co Helena przyszła jej zwrócić uwagę. To jednak, w dość krótkim czasie ich relacja uległa znacznemu polepszeniu. Szybko przeszły na "ty", mimo tak dużej różnicy wieku. Starsza pani okazała się być serdeczną i pomocną osobą, w której Marta znalazła wielkie wsparcie.

Czytając tę książkę można odnieść wrażenie, że wszystkie drogi prowadzą do Rzeszowa. A ja tam nigdy nie byłam i nigdy wcześniej nie słyszałam aż tak dużo o tej miejscowości 🤭. Wszystkie drogi prowadzą ich też do siebie. Niespodziewanie ich drogi zaczynają się coraz częściej przecinać. Odnosiłam też dziwne wrażenie, że nie bez powodu wspominane były lata młodości Heleny i że to ona była ich jakby spoiwem. Jednak czy na pewno tak było? Cóż, tego już musicie dowiedzieć się sami, sięgając po książkę i poznając portrety tych postaci 🙂. Muszę jeszcze dodać, że historia była naprawdę intrygująca i wciągająca. A to jak zazębiały się ich sytuacje, było takie poruszające. W dodatku motyw listów sprzed lat, tak bardzo lubiany przeze mnie w książkach. Naprawdę bardzo dobrze napisana historia 😊.

"Czas leczy rany, a także zmienia perspektywę patrzenia na to, co kiedyś wydawało się nie do zniesienia." - przy tej książce zdecydowanie można się wzruszyć ❤️.

Informacje dodatkowe o Nasze portrety :

Wydawnictwo: Diamenty
Data wydania: 2024-11-13
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788397219113
Liczba stron: 246
Dodał/a opinię: Chwilapauli