Niepokorna księżna

Rok 1372, posiadłość Kettlethorpe w Lincolnshire. 22- letnia Katarzyna Swynford po śmierci męża na polu walki w Akwitanii odziedziczyła zrujnowaną posiadłość. Kiedyś mieszkała na dworze Lancasterów w luksusowym pałacu Savoy, jako towarzyszka księżnej Blanki, która niestety zmarła, a książę Jan ożenił się ponownie z Konstancją Kastylijską.

Katarzyna była piękna, młoda, szczera, odważna, zdeterminowana, by żyć uczciwie i rozsądnie. O dumie postanowiła na jakiś czas zapomnieć, gdyż miała do wychowania troje dzieci.

Katarzyna udaje się do Londynu i prosi o pomoc Jana z Gandawy, syna króla Edwarda III. Książę proponuje, by została jego kochanką. Oburzona Katarzyna odmawia i wraca do swojej posiadłości. Wkrótce jednak książę Jan zaczyna jej pomagać i daje pracę na dworze przy opiece nad swoimi dziećmi. 

Książę odrzuca wszelkie konwenanse i zaleca się do Katarzyny, chce ją zdobyć.

Katarzyna w najśmielszych marzeniach nie przypuszczała, że książę Lancaster będzie chciał mieć ją u swego boku. Targają nią sprzeczne emocje i rozterki, boi się, że prawda wyjdzie na jaw i cały dwór będzie plotkował o niej, i o księciu, że przebywają sam na sam. Mimo wątpliwości ulega wielkiemu urokowi Jana z Gandawy, i decyduje się z nim  być.

Całość recenzji znajduje się tutaj: http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/2015/11/niepokorna-ksiezna-anne-obrien.html