Wyobraźcie sobie, że macie pełną świadomość tego co się dzieje wokół Was, ale nie możecie otworzyć oczu, ani się poruszyć. Większość ludzi, która Was otacza, uważa, że nic do Was nie dociera. Co byście w takim momencie zrobili? Jakbyście się czuli?
Anand Dilvar doświadczył tego we własnej osobie. Uległ poważnemu wypadkowi, w wyniku którego zapadł w śpiączkę. On jednak miał pełną świadomość, rozumiał wszystko co mówili ludzie, pielęgniarki czy lekarze przebywający w jego otoczeniu. Takie przeżycie musiało być okropne na pierwszy rzut oka.
Ludzie często nie rozumieją czym jest życie. Drwią z niego, nie zdając sobie sprawy jakie ono jest kruche. Żyjemy, chodzimy po tym świecie, a wystarczy chwila, by to życie zmieniło się o 360 stopni. I dopiero w takich chwilach zaczynamy dostrzegać to co było najcenniejsze. To przykre, że człowiek uświadamia to sobie dopiero w takich ciężkich chwilach. Autor miał wiele czasu na przemyślenia, na zastanowienie się nad własnym postępowaniem. Towarzyszył mu to jego przewodnik, który nie odpowiadał na jego pytania, lecz sam starał się go nakierować na takie tory, by sam mógł znaleźć na zadane przez siebie pytania.
Jak wiele osób na świecie jest w podobnej sytuacji? Czy zdarzyło Wam się coś takiego w waszym życiu? Odwiedzaliście osobę, która wydawało się, iż nie jest świadoma tego co się wokół niej dzieje? Mnie zdarzyło się coś takiego z moim dziadkiem. Zachorował ciężko, lekarze nie dawali mu szans na przeżycie. Nie kontaktował, ale ja świadomie czułam, że dziadek wie co do niego się mówi. Zdarzył się też w tym wszystkim taki moment, że mnie jedyną ścisnął za rękę. Czy sobie to wymyśliłam? Nie sądzę.
Ludzie stają się niewolnikami własnego ciała. To się może zdarzyć. Na potwierdzenie tego macie tę oto książkę. Wszystko jest jednak zależne od nas samych, to my decydujemy jak zachowamy się w danym momencie, jakie uczucia z nas wypłyną. Nikt nie ma wpływu na nasz tok myślenia. To nasze życie, i mamy prawo je przeżyć tak jak chcemy. Ludzie jednak często zapominają, iż życie jest cudem. Pędzą wciąż do przodu, zapominając żyć tu i teraz. Jeśli kogoś kochamy powiedzmy mu o tym otwarcie, nie czekajmy na właściwą porę, bo ta może nie nadejść.
"- Masz rację, życie jest cudem. Ludzie o tym zapominają. Skupiają się na problemach, brakach, bezsensownych dążeniach i banalnych czynnościach. Przyzwyczajają się do budzenia się rano, odczuwania bicia własnego serca, doznawania wrażeń zmysłowych, a także do możliwości wyrażania swoich myśli, miłości i własnej indywidualności. Zapominają, że te wszystkie dary są cudem. Ci ludzie marnują dar życia."
Amand Dilvar podczas swojego uwięzienia w ciele doświadczył wiele cennych rad. Przemyślał swoje zachowanie, zrozumiał to, czego nie dopuszczał do siebie w normalnym życiu. Pomógł mu jego przewodnik. A także tajemnicza postać Faith, która pokazała mu, że można troszczyć się o kogoś i kochać bezwarunkowo. Pozostała jednak zagadką, gdyż nikt nie wiedział kim była.
Autor przebudził się, niesamowita chęć kochania i bycia kochanym przezwyciężyła jego niemoc. To narodzona córka dodała mu sił i woli walki. Gdyby nie to, jego życie mogłoby dopiec końca.
Cieszmy się życiem, żyjmy tu i teraz, nie zastanawiajmy się nad przeszłością. Co było, minęło. Najważniejsze jest nasze teraz. Życie jest krótkie, i nie warto marnować go na jakieś błahostki jak kłótnie, rozterki czy niedopowiedzenia. Ważne jest, by udowadniać bliskim jak wiele dla nas znaczą.
"Niewolnik. Jak przebudziłem się do życia" to niezwykle refleksyjna książka, dzięki której wielu z nas może w końcu zrozumie jak postępować w życiu. Nikt nie zna dnia, ani godziny, kiedy może nas ono zaskoczyć. Dlatego warto cieszyć się daną chwilą i dostrzegać ten cud, którym jest nasze życie.
Informacje dodatkowe o Niewolnik. Jak przebudziłem się do życia:
Wydawnictwo: Samsara
Data wydania: 2018-01-19
Kategoria: Wiedza ezoteryczna
ISBN:
Liczba stron: 152
Tytuł oryginału: The Slave. A spiritual manifesto for a better way of life
Dodał/a opinię:
Grażyna Wróbel
