„Nigdy się nie poddam” jest najnowszą powieścią Barbary Wysoczańskiej wydaną przez Wydawnictwo Fila. Jej bohaterkami są dwie niezwykłe kobiety, żyjąca współcześnie Alicja Fedorowicz i mieszkająca w przedwojennej Zielonej Górze (wówczas Grünbergu) Gretel Vogel. „Nigdy się nie poddam” jest powieścią obyczajowo-historyczną z wplecionym w obie linie czasowe wątkiem romantycznym.
Piękne wydanie, przyciągająca wzrok okładka i staranna redakcja sprawiają, że z przyjemnością bierzemy książkę do ręki, żeby zanurzyć się w świat bohaterek.
Jest rok 2024 kiedy Alicja kupuje zrujnowany, opuszczony od wielu lat dworek wraz ziemią, położony w okolicach Zielonej Góry. Podczas prac porządkowych odkrywa ślady przedwojennej właścicielki domu i winnicy Gretel Vogel. Chęć poznania historii starego domu i jej mieszkanki prowadzi Alicję do Monachium i Tegernsee oraz rodziny Ritterów. Tam usłyszy opowieść o wyjątkowej młodej dziewczynie, która w 1934 musiała nauczyć się prowadzenia winnicy.
Podczas lektury śledzimy losy dwóch kobiet, które dzieli 90 lat, ale łączy wiara w swoją siłę i upór. Alicja nie boi się opuścić wielkomiejskiego życia we Wrocławiu na rzecz życia na przedmieściach Zielonej Góry. Gretel postanawia zająć się zadłużoną winnicą chorego ojca, choć ma niewielkie pojęcie o uprawie winorośli i produkcji wina, a przeciw sobie męski świat winiarzy i nie tylko. Dwie różne kobiety, które dzieli prawie 100 lat, a łączy miejsce w którym przecięły się ich losy. Dzięki poznaniu historii tego miejsca i dziejów Gretel Alicja zyskała nowe życie.
Kreacja dwóch głównych postaci powieści jest wyrazista, staranna i realistyczna. Obie stają przed licznymi wyzwaniami, w swoich emocjach i przeżyciach są autentyczne. Gretel przełamuje schematy związane z rolą kobiety w latach 30-tych XX wieku. Towarzyszymy przemianom jakie dokonują się w ich życiu i w nich samych. Obie kobiety swoją postawą, zachowaniem i osobowością zdobywają sympatię czytelnika.
Bardzo staranna jest także kreacja postaci drugoplanowych. Jednakże tutaj ich postawa i zachowania są niezmienne. Osoba Hansa Gehlera w moim odczuciu zasługuje na szacunek i podziw, jego brat Erich natomiast budzi niechęć.
Akcja prowadzona równolegle na dwóch płaszczyznach czasowo-przestrzennych rozwija się płynnie, czasami przyspiesza, by znów zwolnić, pojawiają się zaskakujące zwroty akcji i chwile pełne dramatycznego napięcia. Wydarzenia związane Gretel Vogel dzieją się na tle wnikliwe i realnie ukazanej rzeczywistości Grünbergu lat 30-tych poprzedniego wieku i rozwoju faszyzmu na tych terenach oraz zwiększania się wpływów zwolenników Hitlera.
Autorka ma swój niepowtarzalny styl pisarski, kunsztownie potrafi łączyć płaszczyzny czasowe pokazując, że bez względu na czasy w których im przyszło żyć siła, odwaga i upór kobiety są ponadczasowe. Ma dar przenoszenia słowami w czasie i przestrzeni. Pisze ładną, staranną polszczyzną, stosuje cały wachlarz środków stylistycznych, dba o dopasowanie w dialogach języka do postaci, jej statusu społecznego, relacji między rozmówcami. Narracja dotycząca czasów współczesnych prowadzona jest w pierwszej osobie, a wydarzenia z przeszłości opowiadane są w trzeciej osobie. Bardzo interesujące jest wprowadzenie w końcowej części listów, które streszczają wydarzenia z dłuższego okresu. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się z prawdziwą przyjemnością.
Pisarka interesujący sposób połączyła współczesność z historią dbając o realizm opisywanych miejsc i czasów. Pokazała dwie kobiety, które zrządzenia losu doprowadziły do konieczności radykalnej zmiany swojego dotychczasowego życia. W przypadku Gertel los zadrwił z niej dwukrotnie. Raz kiedy musiała zająć się winnicą i drugi, kiedy tę winnicę musiała opuścić. Ale z obu tych potyczek wyszła zwycięsko. Zakończenie pozwala mieć nadzieje, że jej następczyni w Weingut Vogel także odnajdzie szczęście.
„Nigdy się nie poddam” polecam miłośniczkom stylu Pani Barbary Wysoczańskiej oraz czytelniczkom, które lubią powieści o nietuzinkowych kobietach, ciepłe, wzruszające opowieści z nutą romansu i historią w tle.
Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2024-10-09
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 512
Dodał/a opinię:
EMOL
ROSJANIE. POLACY. WOJNA. WIEDZIAŁAM, ŻE JEŚLI TU PRZYJDĄ, SIĘGNĘ PO BROŃ. Lena Garlicka, polska malarka, od kilku lat prowadzi ustabilizowane życie w...
Czym była miłość w obliczu gigantycznej nienawiści, śmierci i poniżenia? Czy miała prawo się z niej cieszyć, podczas gdy tylu straciło życie? Jest...