Nikt nie idzie
Jakub Małecki;

"Takie rzeczy po prostu się zdarzają".

Nie bez powodu ta pozycja otrzymała ode mnie najwyższą notę, to jest naprawdę dobry kawałek literatury. Dogłębnie przemyślana, mądra, poruszająca najczulsze struny w duszy czytelnika, cudownie opowiedziana historia, a właściwie kilka.

Na początku poznajemy Marzenę, która ma niespotykane hobby i niewiele wspólnego z opisem na końcu książki. Przynajmniej tak nam się może na początku wydawać, później okazuje się, że jednak się mylimy. Osoba ta pojawia się ponownie w kluczowym momencie, kiedy losy Olgi i wspomnianego w opisie chłopca-mężczyzny przecinają się.

Konstrukcja książki jest nietypowa. Czytamy o przeszłości Marzeny w latach osiemdziesiątych, żeby zaraz potem przenieść się do Warszawy w 2017 roku i poznać Olgę. Za sprawą Olgi poznajemy Igora. Z opowieści obojga dowiadujemy się o ich rodzinach. Miesza się w tej pozycji przeszłość z teraźniejszością bohaterów, mieszają się wspomnienia, mieszają historie. Nie wiadomo tylko jaka przyszłość czeka naszych bohaterów, bo autor pozostawił otwarte zakończenie.

Czytając książkę można odnieść wrażenie, że fabułę napisało samo życie, jest do bólu prawdziwa. Rozsypane wycinki z życia różnych osób i rodzin, ostatecznie łączą się w jedną spójną całość. Bieg zdarzeń odkrywa się sam z każdą kolejną przeczytaną stroną. Niedopowiedzenia, których jest w książce trochę, czynią ją tylko ciekawszą, pozostawiają sporo miejsca na domysły, ale w ogóle nie przeszkadzają w zrozumieniu sytuacji. To jest jedna z tych pozycji, których nie da się zwyczajnie przeczytać, odłożyć i zapomnieć. Ta książka zostaje z nami na długo. To jest również taka lektura, którą każdy odbierze inaczej i coś innego dla siebie wyciągnie. Dla mnie była ważną lekcją. Pozwoliła na chwile refleksji nad tym, co jest ważne, za czym warto gonić, a co lepiej odpuścić. Życie jest pokręcone i nie zawsze jest sprawiedliwe, ale ma wiele odcieni. I taka jest ta książka, niejednoznaczna, smutna, ale dająca nadzieję.

Co można powiedzieć o bohaterach tej krótkiej powieści? Można, nawet można sporo, ale ograniczę się do stwierdzenia, że są różnorodni. To cała gama osobowości, ale łączy ich jedno, na pewnym poziomie wszyscy są samotni. Inaczej, a jednak każdy zamknięty w swoim świecie i poszukujący.. Uznania, akceptacji, miłości? Olga, pokiereszowana. Po zachłyśnięciu się wielkim miastem, podejmuje w życiu kilka złych decyzji, z których jedna jest fatalna w skutkach i definiuje jej dalsze życie. Igor, jako dziecko, rzuca w złości kilka słów, których już później nie może odkręcić i które wpływają na całe jego dalsze życie. Obwinia się, ma do siebie żal, również pokiereszowany. Klemens, samotny jak pozostała dwójka, a jednak inaczej, od zawsze zamknięty we własnym świecie. Wiele ich łączy i wiele dzieli. Mamy w tej pozycji również inne postacie, których kreacja pozostaje na równie wysokim poziomie.

Jedyny minus jaki zauważam, to wspomniane już otwarte zakończenie. Chciałabym wiedzieć jaką przyszłość widział autor dla swoich bohaterów. Jak potoczą się losy Olgi i Igora? Co stanie się z Klemensem, czy jego "wujek" nadal przy nim będzie?

Tę pozycję wyróżnia nie tylko cudowna okładka, ale też wyjątkowa treść. Wielowątkowa, ale nieprzegadana, wypełniona po brzegi emocjami, zachwycająca i zasmucająca jednocześnie, doskonała. Bardzo polecam!

Książkę przeczytałam dzięki portalowi www.czytampierwszy.pl

Informacje dodatkowe o Nikt nie idzie:

Wydawnictwo: Sine Qua Non
Data wydania: 2018-10-31
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788381291125
Liczba stron: 264
Tytuł oryginału: Nikt nie idzie
Język oryginału: Polski
Dodał/a opinię: maitiri_books