"SOS tu stacja L03321P, osada Alinawska, zostaliśmy zaatakowani". Rozemocjonowana zapytałam naszego kapitana, czyli Jerzego Dreliszczuka (dla przyjaciół Drelę) czy łączyć. Nie powinniśmy się w to tak naprawdę mieszać, bo Alinawska została wyłączona z obszaru operacyjnego. Jednak Diana i Drela, chyba ani przez chwilę, tak naprawdę nie pomyśleli że moglibyśmy ich zostawić samym sobie. Po takim zgłoszeniu! Ruszamy i chyba każdy z nas wie, że nie ma już odwrotu. Jednak żaden z nas nie wiedział jeszcze wtedy co nas czeka i jaka lawina zdarzeń spadnie na nas po tym zgłoszeniu - które przecież tak naprawdę, powinniśmy zignorować od samego początku. Nazywam się Sara. Razem z Lisem i Dianą należymy do załogi Dreli. Żyjemy, choć wydawałoby się to niemożliwe, po tym jak wiele lat temu wybuchła wojna atomowa. Świat długo odbudowywał się po tej wojnie, i nadal nie jest nawet w 5% taki jakim był wcześniej. Nie wiem czy kiedykolwiek jeszcze taki będzie, ale to raczej niemożliwe. Wszystko się zmienia nawet w takim postapokaliptycznym świecie. Ja i moja drużyna jesteśmy "Śmieciarzami" czyli jak sama nazwa wskazuje zajmujemy się sprzątaniem śmieci - czyli ludzi, których nie powinno tutaj być, ludzi którzy są najgorszymi szkodnikami. Nic więcej wam już nie powiem, ale mam nadzieję, że jesteście więcej niż zaintrygowani mną, drużyną do której należę i światem w którym żyję. A to dopiero początek zdarzeń i naszej historii.
"No human" to literacki debiut autora Cezarego Szulicha. To cudowna możliwość, okrywanie nowych stylów oraz autorskich pomysłów. Nieczęsto sięgam po książki o takiej tematyce, nawet nie wiem czy są one jakoś bardzo popularne? Chyba nie. Szukając jednak w pamięci, książek o podobnej tematyce, które kiedykolwiek czytałam od razu na myśl przychodzi mi "Projekt Riese" Remigiusza Mroza. Chociaż "No human" jest jednak zupełnie inne, inna tematyki, inni bohaterowie - no wiadomo. To jednak te książki mają taki nieco podobny vibe i klimat. Najpierw wydało mi się, że tak będzie patrząc na sam tylko opis i okładkę, ale po lekturze te wrażenia nadal ze mną zostało. Także napiszę od razu, jeśli czytaliście "Projekt Riese" i książki wam się podobała no to nie możecie, po prostu nie możecie przejść obojętnie obok "No human". Autorowi udało się wykreować wciągający i intrygujący świat, dających się lubić głównych bohaterów, zwartych w drużynie. Bardzo się z nimi polubiłam i "zżyłam" więc uważam to za ogromny plus, tego właśnie oczekuję od dobrze napisanej powieści. Lis - to zdecydowanie mój ulubiony bohater. Wprowadzenie wątków sztucznej inteligencji również okazało się strzałem w dziesiątkę. Bardzo lubię czytać o AI a takie książki o jej najnowszych możliwościach dopiero powoli wkraczają na rynek, więc mam zdecydowanie niedosyt. Zaliczam ten debiut do bardzo udanych a autora do grupy tych - bardzo dobrze rokujących. Będę na pewno śledzić jego dalsze kroki na rynku wydawniczym i liczę mocno na to, że na jednej książce nie skończy i niedługo zaskoczy nas czymś znowu. Polecam zdecydowanie wszystkim fanom literatury postapo! - pozycja obowiązkowa dla was. Tym, którzy lubią powieści przygodowe z wartką akcją również książka z pewnością przypadnie do gustu, bo właśnie takie cechy posiada. Na koniec dodam jeszcze tylko parę słów o okładce. Jest świetna i bardzo trafiona, oryginalna no i przede wszystkim obrazuje nieco świat opisany w książce. Aż miałam mały niedosyt, bo mimo działającej wyobraźni, chętnie zobaczyłabym w tej akurat książce jakieś zdjęcia czy grafiki świata w niej przedstawionego.
Informacje dodatkowe o No Human:
Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 2024-10-14
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 444
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
VILLANELLE_LU
Kup książkę No Human
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
