Piekło Gabriela

Książka ukazuje niby banalny problem, bowiem: miłość studentki do swego profesora. Powiemy zgodnie, że taka fabuła przejawiała i przejawia się już wielokrotnie w literaturze, jednakże tutaj przedstawiona jest w sposób zaskakujący i zmysłowy, a nawet z nutką tajemniczości. Przepełniona jest delikatnością i zdecydowanie nie ma nic wspólnego z podtytułem "Diabelski erotyk". Jest to raczej romans z elementami erotyki, niezbyt wulgarnej, wręcz można by rzecz, równie "niewinnej" jak jego główna bohaterka. Znaczącą rolę w tekście uzurpują sobie nawiązania do poezji Dantego, retrospekcja i wtrącenia - dzięki nim czytanie staje się przyjemniejsze i zdecydowanie ciekawsze, pobudzające wyobraźnię. Doszukamy się również inspirujących utworów muzycznych z rożnych epok. Postaci wykreowane są w sposób przeciwieństw: ona - anioł, on niczym diabeł, każde symbolizuje całkiem odmienny charakter, wspólnie się dopełniają. Oboje wydają się zagubieni i tylko razem potrafią stworzyć całości i się odnaleźć. Z początku mamy wrażenie, że oboje błądzą, miotani odrzuceniem i niepewnością, później losy zaczynają się wyjaśniać, a bohaterowie przed nami odkrywać. Opisy i nawiązania do innych dzieł pomagają, na swój sposób, kreować bohaterów. Profesor Emerson wykreowany zostaje na bardzo "wyidealizowanego" i wyrafinowanego kochanka - zdecydowanie w dobrym tego słowa znaczeniu, jednakże, autor czasem odbiega od tego stylu i w rzeczywistości dostajemy drugą stronę Gabriela, jako napalonego romantyka, który myśli tylko o seksie. Oczywiście postać miejscami na tym traci. Niekiedy autor mu dodaje zbyt wiele negatywnych cech, czasem też zbyt wiele ich ujmuje, co nie jest zbyt ciekawym zabiegiem i postać - moim zdaniem - przy tym trochę traci na wartości, ale musimy pamiętać, że nie ma ideałów i gdyby było zbyt słodko, albo idealnie, książka byłaby po prostu nudna. Co do Julianny - jest ona przedstawiona w sposób adekwatny do współczesnej studentki, przynajmniej jeżeli chodzi o aspekt nauki - jest bystra i inteligentna, chociaż czasem możemy uznać, że postępuje głupio w sprawach bieżących, swoiste zaprzeczenie własnej natury - ale rzeczą ludzką jest się mylić, dlatego bohaterka wydaje nam się bliższa, akurat przy popełnianiu jakiegoś błędu. Ogólniej mówiąc od początku wydaje się zagubiona i bezradna, dopiero później się odnajduje - pod wpływem działania uroku Gabriela. Mimo, że Julianna nie jest wyidealizowana jak nasz profesor, choć dla niego zapewne i owszem - Aniołem jest, a nawet wręcz Bóstwem uosabiającym piękno - posiada znacznie ciekawsze uosobienie. Jest to prosta dziewczyna z problemami, niewinna, którą chciałoby się głaskać i przytulać ze względu na odniesione przez nią krzywdy w przeszłości. Dobrze, że ma bohaterów, którzy gotowi są za nią "oddać życie". To tyle jeżeli chodzi o głównych bohaterów. Fabuła i treść: głównym celem fabuły jest poszukiwanie miłości, dążenie do niej i kreowanie jej z pomocą zwykłego, szarego życia, w które uwikłani są nasi bohaterowie. Zmagają się oni przede wszystkim z przeszłością, która nie da im o sobie zapomnieć nawet na krótką chwilę. Mimo banalności, treść i przekaz wykreowane są bardzo dobrze, przez co każdy odnajdzie coś dla siebie, a nawet może, utożsami się z bohaterem, bądź bohaterką. Książka lekka i wciągająca. Często zdarza mi się do niej wracać. Zdecydowanie godna polecenia.

Informacje dodatkowe o Piekło Gabriela:

Wydawnictwo: Akurat
Data wydania: 2013-02-06
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788377583128
Liczba stron: 640
Dodał/a opinię: zUaPanienka