Pół świata z plecakiem i mężem

Po książki z Biblioteki Poznaj Świat sięgam w ciemno. Nie interesuje mnie nazwisko autora, nie ważne czy jest to ceniony Arkady Fiedler czy w ogóle mi wcześniej nieznana Basia Meder. Nie ma znaczenia, że autor porusza się rowerem, stopem czy jeepem, czy zapuszcza się w niedostępną południowoamerykańską dżungli, wyrusza na trekking po górach Azji czy szuka diabła w Rumunii. 

Danuta Gryka była mi znana ze swej debiutanckiej relacji z dziewięciomiesięcznej podróży przez Europę, Rosję, Azję Środkową i Południowo-Wschodnią. Książka o pięknej podróży wpadła mi kiedyś w oko w bibliotece, nie tyle przykuwając uwagę okładką, bo ta do najciekawszych nie należała, co wiele obiecującym tytułem. Nieco się zawiodłam, bo choć opisywana trasa była niezwykle ciekawa, to styl autorki okazał się zbyt mało plastyczny, by wspomóc wyobraźnię czytelnika. Zabrakło pięknych fotografii, emocjonujących opisów. Nie była to zła książka, ale zabrakło w niej magnesu przykuwającego uwagę, tego czegoś, co każe popędzić do księgarni po własny egzemplarz. 

Nie bez obaw pakowałam do torby najnowszą książkę Danuty Gryki - Pół świata z plecakiem i mężem. W najgorszym wypadku, pooglądam sobie zdjęcia  - pocieszałam się. Nie wiem, czy to wspomnienie poprzedniej książki, czy faktycznie początek książki jest słaby, ale przez pierwszych kilkanaście stron, nieco się nudziłam. Ten stan szybko jednak minął i ze strony na stronę, robiło się coraz ciekawiej.

Pierwszym krajem opisywanym przez Danutę Grykę i jej męża jest Turcja, stamtąd przez Syrię, Jordanię, Nepal, Tajlandię, Laos i Wietnam, małżeństwo dociera najpierw do Australii, a w końcu do Nowej Zelandii. Tym ostatnim państwom oraz trekkingowi w Himalajach, autorka w swej książce poświęca najwięcej miejsca.

Wystarczy raz wyruszyć w podróż, by złapać bakcyla i ledwie wróciwszy z wyprawy, planować następną. Po powrocie z Azji, cały czas kombinowaliśmy z Tomkiem, jak i za co znów wyruszyć w świat i tym razem zatoczyć pętlę wokół globu. Po trzech latach i wymianie mieszkania na mniejsze, za zaoszczędzone pieniądze małżeństwo rusza w kolejną podróż. W trasie bywa różnie, znane miejsca w ciągu kilku lat nieco się zmieniły, zwykle na niekorzyść, ceny wzrosły, a proza życia każe zrezygnować ze zwiedzenia kilku miejsc. Z żalem żegnamy się z Birmą. Indonezją i Filipinami. Może przyjdzie jeszcze na nie pora. Jeśli chcemy tym razem zatoczyć pętlę wokół globu, musimy niektóre miejsca wykreślić z naszej trasy. O finansach Danuta Gryka wspomina sporo. Tu za drogo, tam naciągają. Z jednej strony zdaję sobie sprawę z tego, że taka podróż wymaga cięć i wyrzeczeń, a ceny podawane turystom bywają niesamowicie wygórowane, z drugiej nieco irytowało mnie częste przeliczanie stanu portfela.



Brzmi dość groźnie, ale poznani przy okazji tych przygód ludzie i widoki, których próżno wypatrywać wędrujący utartymi szlakami, wynagradzają niewygody z nawiązką. Danuta i Tomasz zapisują wrażenia z podróży skrupulatnie, chętnie dzieląc się z nimi z czytelnikami.