RECENZJA
„PROJEKT ECHO”
AUTOR: NATALIA SZMIGIEL
„Kostki Rubika, jakie wspólnie układał, z białowłosym straciły swe barwy. Cały jego świat stał się czarno — białą fotografią, łzy, które napłynęły do oczu starszego, rozmyły widok łagodnych krawędzi, a obraz stracił swą ostrość. Do jego idealnego miejsca na Ziemi wkradł się realizm, okrutna Rzeczywistość dopadła także i jego”.
„Projekt Echo” to powieść, która jest niesamowicie oryginalna, kreatywna, nienaśladowcza, intrygująca, pełna tajemnic, intryg, emocji i zwrotów akcji. Autorka przenosi czytelnika do 2038 r. do Japonii, tworząc alternatywny świat, wspaniałą idę, w którym wykraczamy po zasięg naszego umysłu, jest dla nas największą zagadką pokazaną w ciekawej formie. Poznajemy historię Keito i zanurzamy się w powieści pełnej tajemnic oraz przenikających się trudnych pytań o ludzką egzystencję. Autorka, harmonijne łączy elementy fantastyki, pozwalając spojrzeć na podejście do ludzkiej egzystencji, poprzez stworzenie idealnego miejsca dla dalszego współistnienia, tylko czy na pewno jest to możliwe. Co tak naprawdę kryje się za stworzeniem projektu Echo. W tej historii wykraczamy poza granice naszej logiki, ponieważ zagadnienie i problematyka wykracza poza doświadczenie zmysłowe i wymyka się naszym doświadczeniom i wykracza poza nasz zasięg poznania. Natalii Szmigiel udało się stworzyć intrygującą historię, która wciąga całkowicie, pokazując, jak Echo jest ogromną przestrzenią, pełną tajemnic, magii. Fabuła książki ciekawie poprowadzona, obrazowo opisana, choć tempo i akcja toczy się niepospiesznie, wymaga zaangażowania i sporej uwagi bynajmniej na początku, potem wszystko się zmienia i nabiera rozpędu, dając mnóstwo wrażeń i zaskakujących momentów. Wszystkie watki, splatają się w interesującą całość. Zakończenie książki totalnie mnie zaskoczyło, takim przebiegiem i nie mogę się doczekać kolejnej części. Miałam idealną możliwość pogrążenia się w nierzeczywistym świecie i oderwania się od rzeczywistości, w którym spędziłam fascynujące chwile z bohaterami książki.
Autorka w tej historii poruszyła temat duszy, którą przedstawiła jako namacalny byt, który ukazany został jako płynna substancja egzystująca w organizmie, każdego żywego człowieka. Powiem, że to zostało w bardzo ciekawy i interesujący sposób pokazane, w dodatku ten temat ogromnie mnie zainteresował. Historia, która wciągnęła mnie w zawiłą, podróż przez granice ludzkiego umysłu. Powiem szczerze, że trzeba czytać ją w skupieniu, ponieważ dostajemy mnóstwo informacji, pojęć, ale dzięki temu wszystko dokładnie zostaje wytłumaczone i staje się niezwykle zrozumiałe.
„Każdy upadek nie sprawiał, że ból był mniej uporczywy. On narastał wraz z nieokiełznaną złością”.
Bohaterzy ciekawie wykreowani, nieidealni. Bardzo ciekawą postacią jest Kanai, genialny profesor, zdecydowany, stanowczy, wiecznie zdystansowany, niezwykle opanowany, pozbawiony sentymentów, skupiony na swoim celu mężczyzna, który nie szukał więzi z nikim. Echo zaczęło go zmieniać, pobudzać w nim uczucia i zmysły, które kryły się w jego podświadomości. Dopiero w Echo zaczął dostrzegać, jak bardzo mylił się w niektórych sprawach.
Seugkwan miał dość spychania go na drugi plan, zafascynowany profesorem Kanai, do tego stopnia, że postradał zmysły.
Miura Sota jest postacią, która wyróżnia się spośród innych Dusz, barwny, uśmiechnięty, a dobro innych stawia ponad własne. Jego najlepszymi przyjaciółmi są kwiaty.
„....., dlaczego Echo zadało mu tyle bólu i trudu, by mógł przedostać się do kolejnego z pomieszczeń. Gdy tylko je zobaczył, gdy znalazł, się w Onsenie dotarło do niego, z jak niezwykłym miejscem przyszło mu się zmierzyć. Z początku nie był pewien, czy jego umysł zniesie ten idealizm bijący z ogromnej sali. Poczuł się jak wybraniec, któremu zezwolono wejść do ezoterycznej krainy marzeń”.
Młody geniusz Kanai Keito gdy odkrył, że dusza ludzka jest namacalnym bytem, stworzył Echo idealne miejsce, świat wewnątrz ludzkiego umysłu, w którym Echo było alternatywą, która pozwalała kontynuować życie dla tych, którzy stracili wolę życia w Rzeczywistości, pozwalając znaleźć się w innej rzeczywistości, pozbawionej zmartwień, trosk, złych emocji. Jednak dopuszczenie do walki o Eden było znikome, to jak wygrana na loterii, w której zakwalifikowani mogli wyczekiwać transportu duszy ludzkiej nawet przez całe życie. Echo wypełniały dusze. Polegli uczestnicy rozpoczynali życie na granicy umysłu, bez żalu, zadomowiali się w niezwykłym świecie. Świat żył projektem, projekt Echo zmierzał do prawdziwego przełomu, naukowcy poświęcali życie wybrańców dla dobra nauki i przyszłych pokoleń. Do momentu, w którym Keito, w wyniku intrygi, niespodziewanie zostaje przeniesiony do Echa, bez żadnego przygotowania i staje się pionkiem w grze, gdzie musi się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Teraz musi doświadczyć na swojej skórze, świat, który stworzył, który znał jedynie z teorii, ale jeżeli mu się uda, może dzięki temu odkryć wiele więcej. Daje mu to możliwości zbadania Echo od wewnątrz i dobycia kluczowych informacji pozwalający na niewyobrażalny sukces projektu. Związany z Miura łańcuchem musi się nauczyć współpracy. Potem życie Kanai znajduje się na granicy umysłu. Zaczął się gubić na granicy prawdy i fałszu, nie potrafiąc zrozumieć ani odróżnić wielu aspektów. -Czy wykreowane szczęście może okazać się prawdziwe?
-Czy wizja stworzenia idealnego świata dla dusz się ziści?
‐Czy projekt Echo wart jest poświęcenia kolejnych jednostek?
-Czy Kanai podda się działaniu Echo?
-Czy uda się Kanai poznać dokładnie świata Echa?
-Czy Kanai zobaczy różnicę między światem na granicy Umysłu?
-Ile sekretów skrywa Echo i Sota?
-Czy Keito uda się wrócić do rzeczywistości, czy stanie się ofiarą własnego projektu?
-Do jakich czynów jest zdolny Kanai, kreując idealny obraz świata dla ludzi?
Polecam.
Informacje dodatkowe o Projekt Echo:
Wydawnictwo: selfpublishing
Data wydania: 2024-06-24
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 272
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
Mirela Marcinek
