Przerwana lekcja muzyki

Zatraceni w kartkach Jeśli zastanawiało Was jak wygląda życie w psychiatryku z punktu widzenia pacjenta, to ta książka jest dla Was. Jeśli potrzebujecie odskoczni od ulubionego gatunku książkowego, to ta książka jest dla Was. Jeśli po prostu chcecie poznać historię Susanna, która w wieku osiemnastu lat wylądowała w szpitalu psychiatrycznym, to ta książka właśnie o tym mówi. Jak to jest usłyszeć komunikat ze strony lekarza "Jesteś chora/y. Musimy zabrać Cię do szpitala psychiatrycznego."? Zdarza nam się mówić "Zaraz mnie do czubków wywiozą!" A co jeśli to my wszyscy jesteśmy czubkami, a oni są normalni? W tej książce poznajemy historię osiemnastoletniej Susanna, która dowiaduje się, że spędzi jakiś czas w szpitalu psychiatrycznym. Podpisuje wyrok na siebie i wchodzi do budynku, z którego tak szybko nie wyjdzie jak jej się wydaje. Cały szpital opisuje ze swojego punktu widzenia. Poznajemy uczucia jakie kojarzą jej się z daną postacią. Zagłębiamy się w to psychiatryczne życie, w którym nigdy nie jesteś sam. Zawsze ktoś jest obok Ciebie. Książka jest cienka. Ma może z dwieście stron. Pomimo takiej objętości, czytanie zajęło mi półtora tygodnia. Ciężko było mi wejść w ten świat, wczuć się w emocje Daisy, Lisy, Susanna czy nawet pielęgniarek, które wydawały mi się bardziej nienormalne niż pacjentki. Jeśli nikt nie był w odwiedzinach w takim szpitalu, a chciałby, to niech najpierw przeczyta tą książkę. Będzie mu o wiele łatwiej... Tak naprawdę nigdy nie zastanawiałem się jak cienka jest granica między moralną normalnością a nienormalnością? Jakie zwykłe zachowanie jest już nienormalne, a jakie rzadko spotykane jest normalne i czym w ogóle jest normalność? "Przerwana lekcja muzyki" jest wspomnieniem z prawie dwuletniego pobytu w szpitalu autorki. Postanowiła napisać tą autobiografię po przejrzeniu jej akt medycznych. Wszystko co znajduje się w tej książce, zdarzyło się naprawdę. Nic nie jest fikcją. Z tą świadomością, bohaterka nawet nie wydaje się być faktycznie chora na umyśle. Brzytwy bolą, rzeki moczą, kwas szpeci, leki dają skurcze, gaz śmierdzi, broń zabroniona, stryczek się rwie, już lepiej żyć! --- Żyletką boli, w rzece puchniesz, Kwasy plamią a gaz cuchnie. Pęka sznur chcę się wyć, nie ma wyjścia muszę żyć. Bardzo podobały mi się tutaj opisy prób samobójstwa, myśli bohaterki i sposób komunikacji się między pacjentkami. Książka jest bardzo trudna w odbiorze. Naprawdę. I to zdanie przeczytacie w każdej recenzji. Pamiętam jak oglądałem film. Przed przeczytaniem książki nawet nie wiedziałem o czym jest ten film. Po prostu go nie zrozumiałem. Pamiętam tylko niektóre sceny, które zapadły mi w pamięć. To wszystko. Świat nie jest przygotowany na taki psychiczny cios. Ja nie byłem przygotowany. Teraz jest trochę inaczej. Wiem jak funkcjonują osoby chore na umyśle. Żeby nie było. Tak naprawdę autorka nie była chora. Po prostu była zagubiona i nie było nikogo, kto by jej pomógł. A przylepkę wariata było w tamtych latach dostać bardzo łatwo. Wystarczyło trochę odstawać od normy. Podsumowując. Książka wywarła na mnie duże wrażenie. Nie wiem czy oceniam ją negatywnie, czy pozytywnie. Na pewno ma przesłanie. Każdy musi je odkryć samemu.

Informacje dodatkowe o Przerwana lekcja muzyki:

Wydawnictwo: Replika
Data wydania: 2017-03-28
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788376746050
Liczba stron: 224
Tytuł oryginału: Girl, Interrupted
Dodał/a opinię: Sebastian Adamczyk