Baśń dla dorosłych o tym, że piękno nie zawsze jest fizyczne, widzialne. Piękno nosimy w sobie. Dobro i zło, które w baśniach toczą odwieczną walkę, tu przybierają postać czarownicy Przeznaczenia i młodego markiza Szansy. Oboje chcą mieć wpływ na życie przyrodniej siostry Kopciuszka, Isabelle, a dziewczyna, choć zgubiona, okazuje się mieć więcej odwagi, niż sama przypuszcza.
Autorka napisała dalszy ciąg historii, opisała to, co mogło wydarzyć się po zabraniu Elli przez księcia i zrobiła to bardzo wiarygodnie. Uwielbiam baśnie, a „Przyrodnia siostra”, choć momentami krwawa i pokazująca inną stronę popularnego „Kopciuszka”, ma tę magię przenoszenia w inny wymiar. W świat, w którym człowiek jest tylko marionetką w rękach losu i gdzie Śmierć i Życie próbują szalę owego losu przechylić na własną stronę.
Historia przyrodniej siostry wciągnęła mnie od pierwszej strony jest ciekawie napisana, a Isabella to dziewczyna, w której sercu miesza się bardzo wiele sprzecznych uczuć. Nie jest do końca zła, ale nie jest tak do bólu dobra, chce coś zmienić, a jednak droga do zmian bywa wyboista. Jennifer Donnelly dała tej powieści bardzo ciekawy kierunek, a czytelnikowi szansę na zastanowienie się co on zrobiłby na miejscu bohaterki. Elementy magiczne współgrają z całą powieścią, są w niej dodatkiem, ale bez nich na pewno klimat byłby uboższy. Ta powieść jest naprawdę dobra i szczerze ją polecam!
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Data wydania: 2020-10-06
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN:
Liczba stron: 320
Tytuł oryginału: Stepsister
Dodał/a opinię:
red_sonia
(...) nawet maleńka ranka w sercu, jeśli się ją zaniedba, może zatopić, napęcznieć i serce stanie się czarne.
Przeszłości nie da się wymazać Znakomity kryminał retro autorki Sagi ognia i wody Nowy Jork, XIX wiek. Przed piękną i bogatą Jo Monfort rysuje się świetlana...
W tym tomie Astrid musi opuścić przyjaciółki, by w końcu skonfrontować się ze swoim przodkiem – mitycznym Orfeo. To on jest najpotężniejszym...
Niekiedy łatwiej jest powiedzieć, że nienawidzi się tego, czego nie można mieć, niż przyznać, jak bardzo tego chcemy.
Więcej