Rdza
Jakub Małecki

„Rdza” Jakuba Małeckiego, to moje drugie spotkanie z autorem. Pierwszym był „Dygot”, który bardzo mi się podobał, więc do kolejnej książki podchodziłam z dużymi nadziejami. Czasem się zdarza, że człowiek wiele oczekuje, a potem spotyka go rozczarowanie – ale w tym przypadku tak nie było. „Rdza” mi się podobała, bo ma wyrazistych bohaterów, których świat bardzo wciąga czytelnika, choć muszę przyznać, że o wiele bardziej podobała mi się pierwsza połowa – druga jest jakoś zbyt nasycona wydarzeniami, postaciami i losami, które wydają się zbyt nieprawdopodobne i wydumane. No i podobała mi się mniej niż "Dygot". 

Ciekawym zabiegiem jest poprowadzenie akcji w sposób dwutorowy, właściwie można powiedzieć, że są dwie historie w jednej książce – w jednej widzimy małego Szymka, który traci w wypadku rodziców i trafia pod opiekę babci Tosi, a w drugiej samą Tosię – jej dzieciństwo, które toczy się w czasach wojny, młodość – aż do momentu, gdy stanęła przed koniecznością przygarnięcia wnuka. Miałam chwilami pokusę, żeby najpierw przeczytać tylko losy Tosi i tylko losy Szymka (podzielone są wyraźnie, więc bez problemów można tak zrobić) – ale problem w tym, że losy obojga są ciekawe i chciałam wiedzieć, jak się dalej potoczą. Chociaż zdarzało mi się przeskakiwać na początek kolejnej opowieści, żeby zobaczyć, co się dalej stało – ale to chyba dobrze świadczy o tym, jak bardzo wciąga ta historia.

Jest to opowieść bardzo emocjonalna, wzruszająca i poruszająca – chwilami dość makabryczna (zwłaszcza opisy wojny są miejscami przerażające – ale szczerze mówiąc wolę takie przedstawienie wojny, niż to, co ostatnio serwują nam różni autorzy opisujący na przykład życie w Auschwitz…). Wojna ukazana jest tutaj jako żywioł, który bezrozumnie niszczy to, co piękne, zawłaszcza dusze ludzkie i pociąga za sobą wiele ofiar. Tosia i jej rodzina są wobec tego żywiołu bezsilni – muszą opuścić swój dom i wioskę, i wyjechać daleko do obcego miasta, by tam zacząć nowe życie, bo ktoś tak sobie postanowił.

Minusem tej powieści (żeby nie było, że wszystko jest takie super), jest zbyt duże, jak dla mnie, nagromadzenie postaci – niektórych bohaterów po prostu nie kojarzyłam, jakoś nie zapadli mi w pamięć, i kiedy pojawiali się ponownie, miałam problem z przypomnieniem sobie, kto to taki i co o nim wiem. Niemniej społeczność wiejską ukazał autor w sposób bardzo piękny; oni są wspólnotą, wspierają się nawzajem i bronią się, choć oczywiście nie brakuje tutaj zwyczajnych sąsiedzkich nieporozumień. Mam też zastrzeżenie do samego wydania - strasznie małe litery - choć mam dobry wzrok, lektura była chwilami po prostu męcząca. Na minus oceniam także drugą połowę książki – jak wspomniałam czytało mi się ją gorzej, wydała mi się mało prawdopodobna i znacznie słabsza od początkowej historii. Chociaż zakończenie jest naprawdę mocne – i tutaj nie mam żadnych zastrzeżeń.

Komu ta książka może się spodobać? Osobom, które lubią książki z bogatym tłem społecznym i historycznym, miłośnikom opowieści o polskiej wsi, o ludzkich zagmatwanych losach.
Raczej nie spodoba się fanom szybkiej akcji, kryminałów i sensacji – życie toczy się w niej powoli i wiele dzieje się w sferze emocjonalnej. Z drugiej strony – ja raczej nie przepadam za takimi książkami, zwykle wolę thrillery i kryminały, a jednak mi się podobało. Na pewno nie jest to lekka i łatwa lektura, która nie wymaga specjalnego skupienia.

Podsumowując: wciągająca i pełna wzruszeń książka, której świat pochłania czytelnika i nie pozwala się oderwać od lektury.  

Informacje dodatkowe o Rdza:

Wydawnictwo: Sine Qua Non
Data wydania: 2017-09-27
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-65836-25-0
Liczba stron: 288
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: Joanna Tekieli