Współpraca
Anna H. Niemczynow
Słowa wdzięczności. Z zachwytu nad życiem
Dziękuję, dziękuję, dziękuję
Książka ta jest inne niż wszystkie jakie do tej pory czytałam. Ciężko ją przypasować do jednego gatunku. Jest to mieszanka pamiętnika, poradnika a nawet nauki dziennika wdzięczności. Żałuję że jest to moja pierwsza książka tej autorki, ponieważ jest pełna optymizmu i nauki tego czego nam w życiu brakuje. Przede wszystkim wdzięczności i cieszenie się życiem, nie jest to nachalne wmawianie nam jak to robić i że musimy. Jest to subtelne i pokazywanie jak to robi autorka i jak możemy się wzorować.
W książce nie ma rozdziałów, są za to koszyki. Jeden koszyk na każdy dzień. Jeden koszyk to lekcja, sposób spojrzenia na świat, nauka modlitwy. Do każdego koszyka jest dodana strona na nasze zapiski. Jest to dla mnie zaleta że pracujemy z książką i wadą bo nie znoszę pisać po książkach dlatego warto założyć swój własny zeszyt wdzięczności.
Nie można zbyt wiele tu pisać o książce, ponieważ każdy koszyk jest inny, wyjątkowy i wspaniały. Warto samemu się z nimi zapoznać. Całym sercem ukochuje tę pozycję i po stokroć dziękuję autorce że trafiła ona w moje ręce w tak specyficznym dla mnie czasie. Jestem wdzięczna za to co mam i po mimo trudności z którymi się spotykam.
Mam nadzieję że w najbliższym czasie na pewno zapoznam się z innymi pozycjami autorki i wyciągnę tak samo cenne lekcje jak z tej.
Wydawnictwo: Luna
Data wydania: 2024-01-24
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 400
Dodał/a opinię:
Jolanta Marciniak
Jeśli w chwili, gdy czytasz moje słowa, masz dach nad głową, nie jesteś głodna, masz się w co ubrać i jest przy tobie bodaj jedna osoba, do której możesz się uśmiechnąć, to wierz mi, że masz naprawdę wszystko.
Zofia Wolant-Abramowicz, z zawodu tłumaczka, ma na koncie nieudane małżeństwo i córkę z tego związku. Kobieta wychodzi ponownie za mąż za mężczyznę będącym...
Znudzona codziennością Natalia otrzymuje zaproszenie na zjazd absolwentów ,,Matura 2000". Po powrocie wpada na odważny pomysł, by odnaleźć wszystkich mężczyzn...
Mam w sobie takie przekonanie, że człowiek żyje pełnią życia w chwilach, gdy ociera się o strach.
Więcej