Śnieg przykryje śnieg
Levi Henriksen

"Śnieg przykryje śnieg" to kolejna propozycja wydawnictwa Smak Słowa z serii "Mroczny zaułek". Tym razem będzie to dość specyficzny zaułek, pokryty białym puchem, pod warstwą którego znajdziemy rozmaite grzeszki i grzechy mieszkańców norweskiej wsi Skogli. 

Śnieg (wyraz ten użyty został ponad 100 razy w powieści!), zimno, poślizg, wiatr, lód, szron, mróz, zima, mrok, ciemno, szarówka, cienie, noc – właśnie w takich warunkach przyjdzie mierzyć się z nową rzeczywistością głównemu bohaterowi, Dan powraca do rodzinnego domu po odsiedzeniu wyroku za handel narkotykami. Od początku czytelnik podziela z mężczyzną wrażenie, że cały świat sprzysiągł się przeciwko niemu. 

Powraca, by pochować ukochanego brata, z którym łączyła go niezwykle głęboka (zwłaszcza po śmierci rodziców) więź. Pobyt w rodzinnym domu przywołuje szereg wspomnień i uwidacznia, jak wielki wpływ miało dzieciństwo na kształtowanie się osobowości bohaterów. Jako dziecko czuł się człowiekiem drugiej kategorii, brakowało mu pewności siebie, Strata ojca i matki, wyrok, wreszcie samobójstwo Jakoba silnie wpływają na jego stan psychiczny. Dan nie radzi sobie z emocjami, próbuje pogodzić się z utratą brata, oswoić z jego odejściem. 

Dan nosi w sobie ogromne poczucie winy, pragnie wybaczenia, o które jednak nigdy nie umiał poprosić. Szuka odpowiedzi na nurtujące go pytania o śmierć brata. Jest bardzo samotnym, zamkniętym człowiek, choć łaknie bliskości, nie umie okazywać (ani przyjmować) uczuć, sytuacje intymne go paraliżują. "Śnieg..." jest powieścią o dojrzewaniu emocjonalnym Dana, o zmaganiu się z samym sobą, o zaufaniu i nauczeniu się drugiego człowieka. Ten wątek ściśle łączy się z opowieścią o miłości. Bardzo subtelną z jednej (kobiecej) strony i dość szorstką z drugiej (męskiej).

Dan ma przed sobą wyjątkowo trudne zadanie, bo gdy usiłuje stanąć na nogi - niemal natychmiast wszystko mu się komplikuje. Musi uporać się m.in. ze sprawą pobicia dziadka kolegi, przez którego trafił za kratki. Mieszkańcy Skogli to środowisko hermetyczne, niezbyt przyjaźnie nastawione do obcego, za jakiego już uważają Dana. To trudna walka ze światem, który go odpycha i tłamsi, nie sprzyja mu również norweska aura, stale sypiący śnieg okazuje się także jego przeciwnikiem w kluczowych momentach, pod jego warstwą także bohater odkrywa makabryczne tajemnice.

Henriksen połączył powieść obyczajową z kryminałem (śmierć Jakoba), thrillerem (Dan vs świat), wątkiem miłosnym (Mona), opowieścią rodzinną (miłość braterska, relacje z wujem), powieścią psychologiczną (kondycja człowieka we współczesnym świecie, bezbrzeżna samotność, próba walki z przeciwnościami losu, emocjonalne dojrzewanie).

Absolutnie nie można "Śniegu..." zamknąć w jednym tylko gatunku, bo autor zadbał, by dla każdego czytelnika, ze względu na jego gust, była to powieść o czymś innym. I tak np. dla mnie to historia o powtórnej inicjacji Dana, przede wszystkim emocjonalnej. Dla miłośników "mocniejszej" literatury z pewnością będzie to głównie kryminał itd.

W tej śnieżnej, mroźnej opowieści znalazł swoje miejsce, bardzo współczesny język, posiadający także i liryczne akcenty. Poetyckość pojawia się tu w momentach intymnych bohaterów, eksponując  konkretne uczucia.

"Śnieg..." z pewnością poruszy kobiety i zachwyci mężczyzn! To świetna książka do czytania we dwoje.