Szeptanka

ᴛʏᴛᴜᴌ ʀᴇᴄᴇɴᴢᴊɪ: 𝗪𝘆𝗻𝗮𝗷ę𝘁𝘆 𝗿ó𝗱

𝑍 𝑠𝑧𝑎𝑐𝑢𝑛𝑘𝑢 𝑑𝑜 𝑤𝑎𝑠𝑧𝑒𝑔𝑜 𝑖 𝑚𝑜𝑗𝑒𝑔𝑜 𝑙𝑜𝑠𝑢 𝑧𝑟𝑜𝑏𝑖ę 𝑖𝑛𝑎𝑐𝑧𝑒𝑗. 𝐼𝑑ę 𝑑𝑜 𝑠𝑤𝑜𝑗𝑒𝑔𝑜 ż𝑦𝑐𝑖𝑎. 𝐼𝑑ę 𝑑𝑜 ż𝑦𝑐𝑖𝑎…

Piętnastoletnia Helena ma problemy z agresją już od szóstego roku życia. Jej matka nie miała o tym pojęcia, aż do chwili, gdy Helena, wzorowa uczennica pobiła do krwi kolegę w szkole i została wyrzucona z prestiżowego liceum w Gdańsku. Jej ataki szału nie mają wyjaśnienia, a Helena nie chce o tym rozmawiać, zwyczajnie przyjmując do wiadomości, że jest winna tego, co się stało.

Zamiast obiecanego wyjazdu na obóz, Helena wraz z matką ruszają na wieś, a właściwie do małego miasteczka Turcz, do rodziny, o której Helena nie wie zbyt wiele. 𝑅𝑜𝑑𝑧𝑖𝑛𝑎 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑤𝑡𝑒𝑑𝑦, 𝑗𝑎𝑘 𝑙𝑢𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑠𝑖ę 𝑤𝑠𝑝𝑖𝑒𝑟𝑎𝑗ą 𝑖 𝑡𝑟𝑧𝑦𝑚𝑎𝑗ą 𝑟𝑎𝑧𝑒𝑚. Po rozwodzie zostały same, ojciec Heleny założył nową rodzinę w Szwecji i mało interesuje się córką. Helena i jej matka są tylko we dwie, ale czy naprawdę mogą na siebie liczyć i wspierać się nawzajem, skoro ich relacje są pełne napięć?

Matylda straciła pracę i zastanawia się, jak sobie teraz poradzi, bo na pomoc byłego męża nie ma co liczyć. Helena sądzi, że na wymarzony obóz nie jedzie za karę, ale prawda jest taka, że Matyldę nie stać na jego opłacenie. Wkrótce Matylda otrzymuje wiadomość o śmierci swojej matki. Pakuje cały dobytek do auta i rusza z córką do Turcza na Kociewiu, małego miasteczka o wiejskiej atmosferze. Jakie jest ich zdziwienie, gdy po dotarciu na miejsce okazuje się, że informacja o śmierci była fałszywa, a matka ma się całkiem dobrze. Od samego początku widać, że relacje między Matyldą a jej matką nie są idealne, ale za to Helena błyskawicznie zyskuje sympatię babci Róży. W starym domu oprócz Róży mieszka również babcia Matyldy, starowinka zwana Lólką, która odzywa się rzadko, ale dosadnie, mało uprzejmie i najczęściej używa gwary kociewskiej, której prawnuczka nie rozumie. (Gwara kociewska, zalicza się do dialektu wielkopolskiego, dlatego doskonale ją rozumiałam, nawet bez przypisów autorki).

Matylda ma pomysł na otworzenie rodzinnego biznesu, tylko musi przekonać do niego swoją matkę. W międzyczasie musi również znaleźć szkołę dla córki. Helena jest uzdolniona muzycznie, ma piękny głos, dobre serce, jest wrażliwa, ale… ma problem, o którym matka nie wie. Jest pewna, że to, co stało się w szkole, nie było winą Heli, że została sprowokowana przez tego chłopca, którego pobiła. Nie wie jednak, że było zupełnie inaczej, to Helena go zaatakowała.

Od samego przyjazdu zaczynają dziać się dziwne rzeczy w pobliżu domu. A może Heli tylko się tak wydaje? Zarówno matka, jak i córka miewają niepokojące sny, a wokół nich dzieją się niewytłumaczalne zdarzenia, o których nie rozmawiają z nikim. Róża i Lólka zdaje się, że są do tego przyzwyczajone i nie zwracają na to uwagi. To dziwna rodzina, w której nie ma mężczyzn. Mąż Lólki zginął na wojnie, ojciec Matyldy w Niemczech, a ojciec Heli nie mieszka z nimi.

Ataki agresji Heli wracają. Okazuje się, że w starym domu straszy, a o wszystkie dziwne wydarzenia jest obwiniana Hela. Jedyną odskocznią dla niej w tym dziwnym miejscu jest znajomość z zabawnym chłopakiem z sąsiedztwa „Bubą”.

Matylda chce dla córki jak najlepiej, jednak nastolatka nie jest z tego zadowolona i snuje w tajemnicy plany ucieczki do Szwecji, do ojca. Między Matyldą, Różą, a Lólką wiszą niewyjaśnione sytuacje z przeszłości. Wybuchającym wciąż sprzeczkom pomiędzy kobietami z ciekawością przygląda się Hela. Te zadry z przeszłości nie pozwalają się kobietom porozumieć, a ich relacje jedynie pozornie są poprawne. Matylda nosi w sobie sporo pretensji i żalu do matki, o których nie potrafi z nią rozmawiać. Co gryzie Matyldę i jaka jest prawda o niej samej? Próbuje jej to uświadomić Celina, współczesna wiedźma, która czuje i wie więcej niż inni. 𝑊𝑦𝑑𝑎𝑗𝑒 𝑐𝑖 𝑠𝑖ę, ż𝑒 𝑝𝑜𝑠𝑡ę𝑝𝑢𝑗𝑒𝑠𝑧 𝑠ł𝑢𝑠𝑧𝑛𝑖𝑒. 𝑀𝑜ż𝑒 𝑛𝑎𝑤𝑒𝑡 𝑠𝑧𝑙𝑎𝑐ℎ𝑒𝑡𝑛𝑖𝑒. 𝑀𝑢𝑠𝑖𝑠𝑧 𝑗𝑒𝑑𝑛𝑎𝑘 𝑤𝑖𝑒𝑑𝑧𝑖𝑒ć, ż𝑒 𝑐ℎ𝑜ć𝑏𝑦ś 𝑛𝑖𝑒 𝑤𝑖𝑒𝑚 𝑗𝑎𝑘 𝑠𝑖ę 𝑠𝑝𝑖ęł𝑎, 𝑐ℎ𝑜ć𝑏𝑦ś 𝑧𝑎𝑟𝑜𝑏𝑖ł𝑎 𝑠𝑖ę 𝑛𝑎 ś𝑚𝑖𝑒𝑟ć, 𝑡𝑜 𝑐𝑖 𝑠𝑖ę 𝑛𝑖𝑒 𝑢𝑑𝑎. […] 𝑑𝑧𝑖𝑒𝑐𝑖 𝑤𝑦𝑐𝑧𝑢𝑗ą 𝑡ę 𝑒𝑛𝑒𝑟𝑔𝑖ę […] 𝑜𝑛𝑎 𝑧𝑛𝑎 𝑝𝑟𝑎𝑤𝑑ę. 𝑂𝑛𝑎 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑠𝑧ł𝑎 𝑛𝑎 𝑡𝑒𝑛 ś𝑤𝑖𝑎𝑡 𝑑𝑜ś𝑤𝑖𝑎𝑑𝑐𝑧𝑎ć.

Celina stara się również naprostować ścieżki Heli, która nie zdaje sobie sprawy z tego, co tak naprawdę się dzieje i jaką rolę przyszło jej odegrać. Nie jest też tego świadoma Matylda, bo nie zna przeszłości ani matki, ani babki. Hela nie wie kto jest gorszy[…] 𝑀𝑎, 𝑎 𝑚𝑜ż𝑒 𝑜𝑗𝑐𝑖𝑒𝑐? 𝐵𝑢𝑠𝑖𝑎 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑑𝑙𝑎 𝑛𝑖𝑒𝑗 𝑚𝑖ł𝑎, 𝑎𝑙𝑒 𝑜𝑘𝑟𝑜𝑝𝑛𝑎 𝑑𝑙𝑎 𝑚𝑎𝑚𝑦. 𝐿ó𝑙𝑘𝑎 ż𝑦𝑗𝑒 𝑤𝑒 𝑤ł𝑎𝑠𝑛𝑦𝑚 ś𝑤𝑖𝑒𝑐𝑖𝑒. 𝑊𝑠𝑧𝑦𝑠𝑐𝑦 𝑑𝑜𝑟𝑜ś𝑙𝑖 𝑠ą 𝑗𝑎𝑘𝑖𝑚𝑖ś 𝑘𝑜𝑠𝑚𝑖𝑡𝑎𝑚𝑖! Dziewczyna nie potrafi znaleźć zrozumienia w nikim. Jedyną osobą, która zdaje się ją rozumieć, jest Buba, jednak on często znika, zwłaszcza wtedy, gdy najbardziej go potrzebuje.

Gdy ataki się nasilają, dziewczyną zajmuje się lekarz, lokalna wiedźma, a gdy to nie przynosi rezultatów, wezwany zostaje ksiądz. Wkrótce sytuacja zaczyna przypominać scenariusz z horroru. Nie wiadomo, co jest prawdą, a co tylko złudzeniem. Jawą czy koszmarnym snem?

W pewnym momencie Helena zaczyna zachowywać się irracjonalnie. Wieczorem wychodzi z domu i nie wraca. Matylda zaczyna przeczuwać, że Helena z przeszłości może być związana z jej córką, choć wydaje się to szalone i absurdalne, by te dwie historie mogły się ze sobą łączyć. Zdesperowana matka chwyta się jednak wszystkiego, by odnaleźć dziecko. Będzie gotowa podnieść ciężki samochód, przeskoczyć najwyższy płot i najgłębszy rów, aby ratować swoje dziecko.

Podobała mi się narracja powieści, w której autorka naprzemiennie oddaje głos Heli i Matyldzie. Dzięki temu tę samą historię można było śledzić z dwóch punktów widzenia, dojrzałej kobiety i nastolatki. Na szczególną uwagę zasługują fenomenalne kreacje postaci w tej powieści. Matylda jest zagubiona i wydaje się, mniej dojrzała niż jej córka. Hela z kolei stara się zrozumieć, co się z nią dzieje, skąd biorą się dziwne sny i napady agresji. Nie pomagają jej w tym nowo poznany kolega, który często znika, ani jedyna koleżanka z miasta, która namawia ją na wyjazd do ojca. Szczególnie wyróżniają się postaci dwóch starszych kobiet, surowej babci i jeszcze mniej przyjemnej prababci. Ich postacie są chwilami przerażające, zwłaszcza że obie skrywają liczne tajemnice.

𝑆𝑧𝑒𝑝𝑡𝑎𝑛𝑘𝑎 to niesamowita historia, pełna tajemnic i niedopowiedzeń. Szybko zrozumiałam, że niedopowiedzenia, które pojawiały się na początku, były celowe i nie przypadkowe, a wręcz konieczne, aby dopełnić opowieść w sposób wyjątkowy. Dodatkowo uwielbiam wątki paranormalne w każdej formie. Zostałam tą historią kupiona, zauroczona i ostatecznie w pełni usatysfakcjonowana.

Karolina Głogowska świetnie buduje napięcie, jednocześnie przekazując mnóstwo refleksji na temat współczesnego świata. Trzeba w życiu popełniać własne błędy, nie da się przeżyć życia za kogoś ani dla kogoś. Należy tworzyć swoją historię, tylko i wyłącznie swoją. Nie można czuć za kogoś ani odkupić win za kogoś. Czasem jakaś tajemnica ciąży nad rodziną przez pół wieku, a wystarczy jeden impuls, jedno zdarzenie, by sekrety wypełzały z zakamarków pamięci, spod podłogi lub zapomnianej piwniczki na powierzchnię. 𝑀𝑎ł𝑜 𝑙𝑢𝑑𝑧𝑖 𝑝𝑜𝑡𝑟𝑎𝑓𝑖 𝑚ó𝑤𝑖ć 𝑜 𝑡𝑦𝑚, 𝑐𝑜 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑑𝑙𝑎 𝑛𝑖𝑐ℎ 𝑛𝑎𝑗𝑏𝑎𝑟𝑑𝑧𝑖𝑒𝑗 𝑏𝑜𝑙𝑒𝑠𝑛𝑒. 𝑊𝑜𝑙ą 𝑧𝑎𝑝𝑜𝑚𝑛𝑖𝑒ć. 𝑇𝑦𝑙𝑘𝑜 ż𝑒 𝑡𝑜 𝑛𝑖𝑒𝑚𝑜ż𝑙𝑖𝑤𝑒. 𝑇𝑜, 𝑐𝑜 𝑢𝑘𝑟𝑦𝑡𝑒 𝑤 𝑐𝑖𝑒𝑚𝑛𝑜ś𝑐𝑖, 𝑐ℎ𝑐𝑒 𝑤𝑦𝑗ść 𝑛𝑎 ś𝑤𝑖𝑎𝑡ł𝑜. 𝑂𝑏𝑜𝑗ę𝑡𝑛𝑖𝑒 𝑘𝑖𝑒𝑑𝑦, 𝑔𝑑𝑧𝑖𝑒 𝑖 𝑗𝑎𝑘.

Najważniejsze jednak to być rodziną, kochać się ze wszystkich sił, zrobić coś razem, choćby tańczyć na środku drogi i drzeć się na całe gardło.

Informacje dodatkowe o Szeptanka:

Wydawnictwo: Mięta
Data wydania: 2024-07-10
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788368005332
Liczba stron: 304
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: Halina Więcek

Tagi: kryminał sensacja