Szukając tego
Kinga Tatkowska

Wiecie o mojej nikłej miłości do literatury obyczajowej i wątków romantycznych. Jednak staram się czytywać ją i powoli przełamywać to przekonanie. Czasem idzie mi lepiej, czasem gorzej. I tak oto w moje ręce trafiła książka ,,Szukając tego" Kingi Tatkowskiej. Zachwyciła mnie okładka. Na tle innych wyróżniała się prostotą i pięknymi kolorami - połączeniem szarawego fioletu, bieli, czerni i miętowego [swoją drogą ciekawe skąd nazwa tego koloru - widział ktoś z was miętę? Zupełnie inna bajka...]. Małe cudo. I tak wiedziona estetycznym kuszeniem zajrzałam do opisu. Przepadłam. Literatura drogi zawsze mnie fascynowała, więc ruszyłam w drogę z bohaterami. Co autorka mówi sama o sobie? [Tak wydębiłam notkę biograficzną - yey! :)] ,,Urodziłam się dwadzieścia jeden lat temu. Ta liczba może wydawać się dla kogoś niewielką, ale z mojej perspektywy zawartych jest w niej ogrom wydarzeń - tych radosnych, które przywołują na twarzy uśmiech, oraz tych niekoniecznie szczęśliwych, przez które czasami polecą łzy. Wychowałam się w miejscowości Złoty Stok w województwie dolnośląskim. Język polski polubiłam dopiero w liceum, za sprawą swojej ulubionej nauczycielki. Od tamtego czasu zaczęłam pisać. Najpierw felietony, później wiersze i teksty piosenek, a teraz książki. Bez książek nie wyobrażam już sobie życia - ale to prawdopodobnie powie każdy pisarz :) Mieszkałam we Wrocławiu i tam studiowałam dwa kierunki, ale jak to w życiu bywa, człowiek czasami potrzebuje zmiany. Podobnie jak bohaterowie mojej książki, chciałam ,,uciec". Nigdzie konkretnie - byle dalej. Tym sposobem znalazłam się w Warszawie, gdzie mieszkam od kilku miesięcy i pracuję. Gdzie? Oczywiście w księgarni :) Jakieś ciekawostki o mnie? 1) Panicznie boję się pająków. 2) Uwielbiam klasycznego rocka. 3) Nie potrafię pisać przy biurku. Nie potrafię się tam skupić. Przy biurku kompletnie nie da się pracować!" Czasem doświadczamy czegoś, od czego chcemy uciec. Nigdzie konkretnie - byle dalej. Ona próbuje uwolnić się od przeszłości. On już dawno stracił nadzieję na lepszą przyszłość. Oboje skrywają w sobie zbyt wiele bólu i tajemnic, żeby móc zaufać drugiej osobie. Kiedy drogi do wolności 19-letniej Neli i 31-letniego Arka niespodziewanie się przetną, ich ucieczka donikąd przerodzi się w zwiedzanie Polski, a to okaże się zaskakującą podróżą w głąb siebie i w najciemniejsze zakamarki drugiego człowieka. Tak. Dostałam bardzo fajną powieść drogi. Czuję się spełniona :) Pomysł może nie był najświeższy, ale wykonanie świetne. Po raz pierwszy od bardzo długiego czasu czekałam i miałam nadzieję na happy end. Czy go dostałam? Nie powiem, ale zdradzę tylko jedno - okoliczności były nieco oklepane. Po więcej musicie sami sięgnąć, zagłębiając się w historię Neli i Arka. A jeśli już jesteśmy przy bohaterach - poznajemy ich bardzo, bardzo powoli. Po kawałeczku odkrywamy ich tajemnice. Bardzo dobra konstrukcja, chociaż czasami zgrzytała mi postać mężczyzny, ale jestem w stanie to przełknąć. Może irytował mnie głównie z powodu swojego ciągłego samobiczowania, którego nie lubię w nadmiarze. W każdym razie - takie romanse mogę czytać. Bo czy ktokolwiek ma wątpliwości po przeczytaniu skrótu fabuły, że skończy się na wspólnym podróżowaniu? ;) Opisy były przyjemne, ale dialogi momentami męczyły i miałam ochotę czasami ,,rzygnąć tęczą" na widok wytartych mądrości życiowych. Muszę jednak wspomnieć o końcówce. Nie powstrzymam się. Ostatnie pięćdziesiąt stron było takich sobie, co przy reszcie - miodzio - wypadało blado. Szkoda. Martwi mnie też to, że najprawdopodobniej szykuje się kolejna część. Wolałabym pozostać przy tym, co już zostało napisane i móc sobie dopowiedzieć resztę. Boję się, bo za dużo rzeczy może pójść nie tak w kontynuacji. Na przykład to, że będzie to jakiś twór w stylu post-greya. Aż mnie ciarki przechodzą, szkoda byłoby dobrej książki. I mimo, że kilka kwestii mi nie grało, to mam bardzo ciepłe odczucia i prawdopodobnie wrócę do ,,Szukając tego". Nie jest to na pewno typowa opowieść o miłości, za co należą się autorce ogromne brawa. Polecam wszystkim, bo ta powieść jest jednocześnie o nie do końca różowym życiu i tym, że nawet jeśli takie jest - to nie jest ono stracone. Debiut wart przeczytania. ,, - Ludzie mówią, że kocha się za nic - westchnąłem. - Jak dla mnie, to kompletna bzdura. Trzeba poznać drugiego człowieka, żeby móc go pokochać. Trzeba odkryć w nim prawdę, szczerość i odwdzięczyć się tym samym. Trzeba pokazać tej drugiej osobie prawdziwego siebie. Miłość nie może być oparta na kłamstwach i udawaniu, na fałszu. Miłość musi być czysta. Dlatego wiem, jak kochać, ale nie potrafię tego zrobić.Nie potrafię pokazać drugiej osobie prawdziwego siebie, więc ona nigdy tak naprawdę nie będzie mogła mnie poznać."

Informacje dodatkowe o Szukając tego:

Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 2016-03-18
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-8083-090-5
Liczba stron: 292
Dodał/a opinię: Anna Dobrzyńska