Mistrz i Małgorzata
Michaił Bułhakow

Po Mistrza i Małgorzatę sięgam dopiero teraz, gdyż nie omawiałam tej książki w szkole. Musze przyznać, że wiele mnie ominęło. Jest to chyba najbardziej wciągające, ciekawa i zarazem zabawna lektura ze wszystkich. Większość wybranych przez nasz system edukacji jest po prostu nudna. Od Mistrza i Małgorzaty nie można się oderwać.

Akcja powieści rozgrywa się w stosunkowo krótkim czasie nie można więc powiedzieć, że jakoś specjalnie pędzi. Jednak dzieje się tam na tyle dużo, że na pewno nie można się nudzić. Pełna dobrego, czasem absurdalnego humoru opowieść o Szatanie, który przybył do Moskwy i narobił tam niezłego bałaganu.

Autor ma ciekawy styl posługuje się pięknym językiem przez co książkę czyta się z przyjemnością. Ciężko zaklasyfikować ją też do jednego gatunku. Mamy bardzo dużo satyry, wątek można powiedzieć kryminalny, wątek romantyczny tytułowych bohaterów, mroczniejsze fragmenty, a także opowieść biblijną.

Na dużą uwagę zasługuje historia Poncjusza Piłata jako powieść w powieści napisana przez Mistrza, opowiedziana przez szatana Wolanda i parę razy w książce wspominana. Jeszua Ha–Nocri – Jezus jest po prostu dobrym człowiekiem, który głosi ważne rzeczy, miłuje i przebacza. Jego boskość nie jest mocno ukazana. Za to posiada wiele empatii, potrafi dostrzec problemy dręczące Piłata. Ten zaś czuje ogromne wyrzuty sumienia, kiedy musi skazać go na śmierć. Pojawia się także Mateusz Lewita (biblijny Mateusz ewangelista), próbujący uratować, oszczędzić cierpień a na końcu po prostu się zemścić Jeszue. Wszystkie postacie mają ciekawe charaktery. Inna wersja znanej historii z biblii jest naprawdę warta poznania.

Wątek romantyczny również bardzo ciekawy w szczególność różnic e charakterów Mistrza i Małgorzaty. Dużą rolę zwłaszcza odegra tutaj kobieta. Kochając i cierpiąc po utracie swojego wybranka postanawia zrobić wszystko aby go odzyska nawet jeśli w grę wejdą kontakty z samym diabłem.

Najlepsze z całej opowieści diabelskie postacie. Nie można o nich powiedzieć, że są całkowicie złe. Wręcz przeciwnie czynią wiele dobrego, ukazują też ludzkie grzechy jak chciwość, czy oszustwo. Fakt robią duże zamieszanie w Moskwie, ale mają w tym wszystkim dobry cel.

Woland – imię zaczerpnięte z „Fausta” jest szykownym i eleganckim przywódcą specyficznej grupy. Odnosi się do wszystkich z szacunkiem, jest wielce zdziwiony brakiem wiary w Rosji. Towarzyszą mu zabawne i nietypowe postacie Korowiow, kot Behemot – jedna z najbardziej charakterystycznych postaci z książce, Azazello oraz prowokacyjna Hella.

Każda z postaci ma swój oryginalny charakterek i wzbudza sympatię w czytelniku. A przecież mówimy o diabłach!

Niesamowitą sceną jest bal zorganizowany przez Wolanda. Mamy na nim do czynienia z najróżniejszymi zbrodniarzami wszyscy dzieje się w wielce ciekawej scenerii. Usługiwanie na takim balu to jednak nie lada wyzwanie.

Książka zawiera w sobie wiele nawiązań. Jednak najwięcej można doszukać się nawiązań do Fausta Goethego, z którego autor zapewne czerpał inspiracje.

Warto również wspomnieć w jakich czasach powstała powieść. Autor próbuje przedstawić rzeczywistość jaka panowała w Związku radzieckim omijając cenzurę. Ową cenzurę także pokazał w postaci Mistrz, który w ateistycznym państw nie mógł wydać powieści o Jezusie. Ludzie giną w tajemniczych okolicznościach i niewiele z tym można zrobić, duże znaczenie mają kontakty i to jak jest się ustawionym, ludzie natomiast są strasznie chciwi. Wszytko to jednak Bułhakow przedstawił w piękny satyryczny sposób.

Każdego kto tego jeszcze nie zrobił gorąco zachęcam do sięgnięcia po książkę.

Jak na rosyjską powieść przystało, nie zabraknie także alkoholu:

„– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...)
– Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.”

Informacje dodatkowe o Mistrz i Małgorzata:

Wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 2012-07-08
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788381886550
Liczba stron: 528
Dodał/a opinię: Sadu