Zbrodnie robali. Wesz, która pokonała armię Napoleona, i inne diaboliczne insekty
Amy Stewart

Recenzje i inne moje teksty znajdziecie również na moim blogu: http://ksiazkiwpajeczynie.blogspot.com/2015/02/zabojcze-robale.html Większość ludzi widząc zwierzęta z opisywanej dziś książki popada w histerię. Gdy tylko zobaczy jakiegokolwiek robala od razu panikuje i próbuje zabić to stworzonko albo wyrzucić z mieszkania. Ze mną sprawa ma się inaczej, gdyż jestem pasjonatem tego typu stworzeń. Uwielbiam wszelkiego rodzaju małe żyjątka na widok których u innych włosy jeżą się na głowie. W historii mojej pasji, którą jest terrarystyką miałem w swoim domu wiele zwierząt opisanych w dziś recenzowanej pozycji - skorpiony, skolopendry, pająki (w najlepszym okresie 90). Autorką tej jakże ciekawej i wciągającej książki jest Amy Stewart, spod której ręki wyszła również bestsellerowa pozycja "Zbrodnie roślin. Chwast, który zabił matkę Abrahama Lincolna i inne botaniczne okropieństwa". Tym razem postarała się opisać wszystko co małe, ruchliwe, pełzające, latające i najczęściej nazywane przez zwykłego Kowalskiego - robalem. Tu trzeba zaznaczyć, że określenie "robal" jest tylko umowne, a w książce możemy trafić na przeróżne owady, skorpiony, pająki, a nawet skolopendry. W środku "Zbrodnie robali. Wesz, która pokonała amię Napoleona, i inne diabelskie insekty" robale zostały sklasyfikowane na kilka rodzajów. Miedzy innymi: okropne wywołujące jedynie odczucia odrazy jak mucha śrubowa, sprawiające ból jak skolopendra lub skorpion, oraz zabójcze jak tse-tse. Są tu również owady takie jak stonka ziemniaczana czy szarańcza nie zagrażające w bezpośredni sposób życiu człowieka, ale posiadające destrukcyjną moc niszczenia i pożerania. Niestety nie obeszło się również bez wpadek, a jako człowiek interesujący się terrarystyką wyłapałem kilka błędów Autorki bądź Tłumacza: Nazywanie ogonem metasomy skorpiona jest jak u innych bezkręgowców nie poprawne. Drugie co rzuca się w oczy to mylenie trucizny z jadem (m.in. przy opisie skolopendry) są to dwie kompletnie różne rzeczy jad występuje na przykład u pająków, skorpionów, węży, a trucizna u wielu żab, bądź jaszczurek*. Ale to wyżej to jedynie małe wpadkami dla zwykłego czytającego nie ważne, a nawet niezauważalne. Wielkim błędem jest za to opis występowania jednego z pająków, a dokładniej Theraphosy blondi - czytelnikowi zostają podane jako miejsce występowania takie obszary jak: Europa, Azja, Australia - jest to nic więcej jak wielkie niedoinformowanie Autorki gdyż pająk ten występuje jedynie na obszarze Ameryki Południowej, a dokładniej w: południowej Wenezueli, Surinam, Gujanie Francuskiej, Gujanie, północno-wschodniej Brazylii**. Co do samej oceny książki to lektura pomimo tych małych wpadek jest bardzo przyjemna. Szybko pochłania się informacje w niej podane lecz nie można traktować jej jak kompendium entomologicznego, a jako zbiór informacji o robalach gryzących, sprawiających ból i wywołujących uczucie odrazy. Jest w niej również kilka pouczających ciekawostek i przydatnych informacji, jak ta żeby nie wkładać owadów do buzi, gdyż to może być szkodliwe o czym przekonał się na przykład Darwin. "Zbrodnie robali" przede wszystkim polecił bym tym, którzy nie boją się robali, a są ciekawi tych małych zwierzątek i chcą poszerzyć swoją wiedzę o nich. Polecę ją również tym z Was którzy mają problem z zaakceptowaniem ich w pobliżu. To może być pierwszy krok w przełamywaniu własnych fobii. Dodatkowym atutem tej książki są bardzo realistyczne ilustracje zwierząt autorstwa Briony Morrow-Cribbs.

Informacje dodatkowe o Zbrodnie robali. Wesz, która pokonała armię Napoleona, i inne diaboliczne insekty:

Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2012-10-17
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN: 978-83-7747-751-9
Liczba stron: 256
Dodał/a opinię: Mariusz Podgrudny