Zmienni
Agata Kijora

Nie będę ukrywać, że fantastyka jest moją ulubioną dziedziną literatury i nie potrafię oprzeć się książkom, które kuszą mnie nieznanymi światami, bohaterami obdarzonymi nadprzyrodzonymi mocami i magią. Uwielbiam podróżować w nieznane rejony wyobraźni i narażać się na nowe doznania literackie. Sięgając po debiutancką powieść Agaty Kijory „Zmienni” nie wiedziałam czego spodziewać się po lekturze, ale opis na okładce zapowiadał interesującą i intrygującą przygodę.

Główną bohaterką powieści jest nastoletnia Lilith, która wraz z rodzicami wiedzie spokojne życie aż do dnia, w którym w jej domu dochodzi do włamania wywołującego nieracjonalne zachowanie matki. Rodzicielka zamiast wezwać policję każe córce natychmiast sprowadzić będącego w pracy ojca. Zdezorientowana dziewczyna wybiega z domu, ale nie dociera do celu, gdyż zostaje zakatowana przez dziwnego i brutalnego stwora. I pewnie nie wyszłaby z tej potyczki cało, gdyby nie przypadkowy wybawca. Opatrzność splata losy tych dwojga w dość przykrych okolicznościach, a bieg wydarzeń motywuje ich do podążania wspólną drogą. Ale czy dziewczyna jest gotowa na spotkanie ze swoim przeznaczeniem? I czy zaufanie nieznajomemu to dobry pomysł?

Akcja powieści rozgrywa się w Sudicante – rzeczywistości zamieszkałej przez elfy, zmiennokształtnych, wilkołaki, magów i inne magiczne stworzenia. Opartej na solidnych fundamentach i mechanizmach działania, które tworzą nie tylko interesującą, ale też spójną całość. Autorka sprawnie wprowadza czytelnika w wykreowany świat dostarczając mu na każdym etapie niezbędnych informacji. Nie zapomina też o biegu wydarzeń, który jest bardzo dynamiczny i obfituje w zwroty akcji, nieprzewidziane wypadki oraz zaskakujące zdarzenia. A chwile spokoju przeplatają się z momentami grozy i dramatyzmu.

Oprócz kreacji świata przedstawionego pisarka skupia się na postaciach i ich wzajemnych relacjach. Stworzyła dwie silne osobowości, których potyczki momentami przypominają zetknięcie kosy z kamieniem. Między Lilith i Jamesem iskrzy, ale nie jest to ten rodzaj rozbuchanego wątku romantycznego, który od nadmiaru słodyczy wywołuje mdłości. Agata Kijora postawiła na subtelniejszą i delikatniejszą jego formę, która sprawia, że uczucia wiszą w powietrzu, ale do konsumpcji jeszcze długa i niepewna droga.

Jestem pod wrażeniem, że w debiutującej powieści pisarce udało się stworzyć oryginalną, a jednocześnie bardzo dopracowaną i przemyślaną historię. Momentami towarzyszyło mi odczucie déjà vu i zauważałam pewne motywy, które już pojawiały się w literaturze, odczuwałam szczególne podobieństwo do serii Colleen Houck „Klątwa Tygrysa”. Z drugiej jednak strony w tym gatunku literackim trudno jest znaleźć publikację, która byłaby nowatorska od początku do końca.

Dla mnie przygoda ze „Zmiennymi” była ciekawym doświadczeniem narażającym mnie na różnorodne wrażenia i emocje. Autorka szybko wciągnęła mnie do wykreowanego świata rozbudzając moją ciekawość, a potem sprytnie ją podsycała, by na koniec pozostawić z niedosytem, mnóstwem pytań bez odpowiedzi i tęsknotą za kolejnym tomem. Tak, książka była dla mnie miłym zaskoczeniem i mogę polecić ją każdemu, kto lubi niesztampowe wycieczki tam, gdzie wszystko może się zdarzyć. Myślę, że szczególnie przypadnie do gustu wielbicielkom Rena i Kishana.