Jak dużo bylibyście w stanie wytrzymać dla prawdziwej miłości?
Świat zajęty wojną, w którym na każdym kroku może grozić bezpieczeństwo, a zbyt pewne spojrzenie w stronę Niemca może oznaczać śmierć. Codzienna walka o przetrwanie, brak jedzenia i modlitwy kierowane do Boga o bezpieczeństwo najbliższych przebywających na froncie. Czy w tym świecie znajdzie się miejsce na uczucia?
Maggie Brookes stworzyła poruszającą historię miłości, historię będącą świadectwem drugiej wojny światowej.
Izabella to młodziutka Czeszka, która odczuła wojnę na własnej skórze. Wraz z mamą zostaje pozostawiona sama sobie, gdy z rozpoczęciem wojny jej ojciec i starszy brat wstępują do partyzantki. Nadmiar obowiązków związanych z życiem na wsi wydaje się przytłaczający. Z dnia na dzień w jej życiu pojawia się Bill, który wraz z innymi jeńcami został skierowany do pomocy przy ich gospodarstwie. Niewinne spojrzenia, coraz częściej wymieniane uśmiechy i spotkania pod osłoną nocy sprawiają że młodzi choć na chwilę mogą zapomnieć o sytuacji w której się znaleźli i zatracić się w sobie. Szybko podjęta decyzja o ślubie i wizja wspólnej ucieczki to nadzieja na lepsze jutro. Dla własnego bezpieczeństwa Izabella przyjmuje nową osobowość - goli głowę, przywdziewa ubrania brata i zaczyna posługiwać się męskim imieniem i nazwiskiem. Niestety los nie jest dla nich łaskawy - po dziesięciu dniach wędrówki zostają złapani przez Niemców i przewiezieni do niemieckiego męskiego obozu w Lamsdorf.
Od teraz od jej milczenia i ukrywania płci zależy życie nie tylko jej, lecz także jej męża i pozostałych jeńców.
Przed Wami wspaniała historia o miłości która chce być niewinna. O szczęściu po które chce się sięgnąć mimo trudów i dramatycznej sytuacji, a także tęsknocie za normalnością w której to uczucie miałoby szansę kwitnąć w innych okolicznościach, przechadzając się po gwarnych ulicach trzymając za rękę, w kinie, na niewinnych piknikach, w świecie w którym nie grozi niebezpieczeństwo.
To także historia o ciężarze sekretu, i dobrych ludziach, bezinteresownych mężczyznach poznanych w obozie, którzy tego sekretu byli w stanie dochować i strzec tajemnicy Izabelli oraz jej samej.
Uwielbiam gdy między niepozornymi zdaniami można dostrzec ważne tematy zaklęte na stronach książki - i tak było tym razem. Co sprawia że jesteśmy kobietami i czujemy się kobieco?
Oprócz wojny, dziewczyna doświadcza osobistej tragedii - według niej jej kobiecość została pogrzebana. Bohaterka jest postawiona w trudnej dla niej sytuacji. Jest świeżo po ślubie, jednak nie może czuć się najpiękniejszą kobietą. Nie ma włosów, z czasem traci na wadze przez ciężką pracę, jej biust zostaje uwięziony w gorsecie który ma za zadanie go spłaszczyć, by jak najbardziej przypominał męski tors. W jednej ze scen w książce mężczyźni podziwiają obraz kobiet w negliżu, z pełnymi kształtami, obfitym biustem i gęstymi lśniącymi włosami, czyli tymi atutami, których najbardziej brakuje Izabelli będąc przy swoim mężu.
W tym wszystkim Bill przekonuje ją o swojej miłości, która jest prosto z serca.
Podczas lektury elektryzowała mnie myśl o Lamsdorfie, czyli obecnych Łambinowicach, które są rzut kamieniem od mojego miasta, że to wszystko wydarzyło się właśnie tam. Ta odległość sprawiła że historia stała się jeszcze bardziej namacalna i wciąż żywa.
Historia Billa i Izabelli jest jedną z wielu, które mogły się wydarzyć i najpewniej się wydarzyły.
Jedno jest pewne - dla prawdziwej miłości nie ma ograniczeń. Ta pozycja zdecydowanie długo zostanie w mojej pamięci, polecam każdemu.
Informacje dodatkowe o Żona więźnia:
Wydawnictwo: Illuminatio
Data wydania: 2021-02-24
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 496
Tytuł oryginału: The Prisoner's Wife
Tłumaczenie: Urszula Gardner
Dodał/a opinię:
pachnacestrony
