Recenzja książki: Koszmarny dom i inne opowieści o duchach

Recenzuje: Damian Kopeć

Przepraszam, czy tu straszy?

Koszmarny dom i inne opowieści o duchach to zbiór ponad dwudziestu opowiadań niesamowitych brytyjskiego pisarza A.M.Burrage’a w starym, dobrym stylu. Opowieści grozy, z dreszczykiem. Z duchami, nawiedzonymi domami, angielskimi posiadłościami. Nie jest to współczesna proza strasząca krwawymi rekwizytami, makabrycznymi opisami, przemocą, psychopatycznymi osobowościami. Jest w niej tajemniczość, swoista elegancja narracji, czarny angielski humor. I klimat.

Opowiadanie te nie powinny przestraszyć nawet wrażliwego czytelnika. Nie epatują lękiem. Ważna jest historia, zagadka w niej zawarta, stopniowe budowanie klimatu. Pokazanie jak strach budzi się pod wpływem ciemności, ciszy, usłyszanej historii, bujnej wyobraźni. Bodźców, które samo w sobie niekoniecznie są silne. Opowiadania Burrage’a są dobrze przemyślane i napisane, z ciekawymi postaciami i umiejętnym budowaniem atmosfery niepokoju. Oczywiście jak w każdym zbiorze zdarzają się utwory lepsze i gorsze, ale poziom literacki, językowy jest utrzymany w całym tomie. Duchy zasiedlające utwory z Koszmarnego domu to często zmarli powracający z zaświatów do świata realnego po to, by o czymś przypomnieć, o coś się upomnieć. Niekoniecznie po to, by straszyć. Opowiadania te to swoista wędrówka po świecie, który już odszedł (koniec XIX wieku i I połowa XX wieku), ale zarazem obserwacje niezmiennych zakamarków ludzkiej duszy. Przyglądanie się tajemnicom ludzkiego życia, które często nie od razu wychodzą na jaw. Przyglądanie się obawom, emocjom, lękom, które potrafią wzmocnić się w odpowiednich warunkach: stary dworek z dłuższą historią, puste pokoje, tragiczne wydarzenia z przeszłości, dziwne zbiegi okoliczności.

Jest w opowiadaniach Burrage’a sporo poetyki. Jest talent pisarski. Jest refleksja i melancholia. Jest prostota, ale i piękno stylu. To coś dla wielbicieli trochę może staromodnej, ale bardzo eleganckiej literatury. Z pięknie naszkicowanymi postaciami, z dbałością o detale. Tłumaczenie wydaje się bardzo dobre bowiem czyta się książkę lekko, płynnie, z dużą przyjemnością.

Tagi: Horrory i literatura grozy