Recenzja książki: Lilja złodziejka. Skarb trzech królów

Recenzuje: PopKulturowyKoci

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Lilja złodziejka. Skarb trzech królów to debiut fińskiego twórcy Janne Kukkonena, który dzięki temu tytułowi w 2016 roku zdobył prestiżową nagrodę Sarjakuva-Finlandia.

Komiks skupia się na młodej i ambitnej złodziejce Lilji, która pod czujnym okiem wymagającego sędziwego mistrza Seamusa zdobywa nowe umiejętności. Niezwykle ambitna i bezczelna, Lilja jest ujmującą, dziką postacią, która z marszu burzy skostniały porządek panujący w Gildii Złodziei. Jej największym marzeniem jest zdobycie szacunku w gildii i osiągnięcie tytułu Mistrza. Jednak ze względu na płeć i wiek nikt nie traktuje jej poważnie. Mistrz odmawia jej poważnych zleceń, chociaż ona czuje się na nie gotowa. W przypływie gniewu, determinacji i nieprzebranych pokładów ambicji postanawia ona jednak udowodnić swoją wartość. Potajemnie zdobywa zlecenie dotyczące starożytnego skarbu, co zapoczątkowuje wielką przygodę i wielkie zmiany w jej życiu.

Postać Lilji jest wyraziście „inna” niż w przypadku setek innych podobnych dzieł. To właśnie ona stanowi o sile tego komiksu. Jej sarkastyczny i mocny charakter, połączony z nieco ostrym językiem, jest źródłem humorystycznych i zabawnych dialogów, które świetnie pasują do warstwy przygodowej. Momentalnie bohaterka zjednuje więc sobie sympatię czytelnika.

Fabuła albumu balansuje tu pomiędzy szybką akcją, heroizmem a subtelnym humorem. Zaserwowane tu wątki przygodowo-fantastyczne inspirowane są nordyckimi legendami. Kukkonen zgrabnie łączy nordycką klasykę z elementami klasycznego eposu fantasy w stylu Króla Artura. Scenariusz jest na tyle złożony, że baczne oko czytelnika dostrzeże tu również pewne mniej lub bardziej widoczne inspiracje Dungeons & Dragons czy Grą o Tron. Opowieść nie jest więc może nadmiernie innowacyjna, ale na pewno potrafi przyciągnąć uwagę czytelnika, a w kilku momentach nawet miło go zaskoczyć. Odbiorca zostaje bowiem wciągnięty w szybką, pełną akcji przygodę, która nie pozostawia chwili na nudę....