Recenzja książki: Miłość na cudze konto

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

O związkach, miłości i życiowych perypetiach nie zawsze trzeba mówić poważnie. Magdalena Załęcka w swojej drugiej książce – Miłość na cudze konto udowadnia, że uśmiech i pozytywne nastawienie potrafią pokonać wszelkie przeszkody, na które trafimy na swojej drodze.

Tosia to dwudziestosiedmiolatka, która jakiś czas temu rozstała się ze swoim narzeczonym. Jest teraz singielką, a swój czas dzieli między pracę w redakcji, opiekę na kotem i psem oraz spotkania z mamą, bratem i przyjaciółmi. Pewnego dnia Tosia natrafia na portal randkowy dla seniorów – "Stary człowiek i może". Niewiele myśląc, kobieta dzwoni do mamy i proponuje jej, by koniecznie założyła tam konto. Mama jest bardzo sceptyczna, początkowo nie chce nawet słyszeć o rejestrowaniu się gdziekolwiek, ale pod naciskiem argumentów Tosi ulega i pozwala córce stworzyć jej profil. Pierwsze zaczepki zainteresowanych mężczyzn pojawiają się dosyć szybko, więc Tosia coraz bardziej angażuje się w kontakt z interesującym Henrykiem65. A gdy Henryk65 proponuje mamie Tosi spotkanie, dziewczyna musi przekonać swoją rodzicielkę, że to naprawdę dobry pomysł!

Miłość na cudze konto to wciągająca od pierwszej strony zabawna komedia romantyczna, którą czyta się jednym tchem. Dowcipy, jakie serwuje autorka, przeplatają się z autentycznie zabawnymi perypetiami Tosi i jej najbliższych. Komedia pomyłek, cięte riposty, śmieszne sploty okoliczności? Tak, wszystko to znaleźć można w powieści Magdaleny Załęckiej. Warto też dodać, że portal randkowy to tylko pretekst do tego, by w powieści pojawiło się sporo męskich bohaterów: interesujących nieznajomych, przystojnych kusicieli czy facetów z przeszłości, o których lepiej zapomnieć.

Na stronach książki przewija się też kilka ważnych spostrzeżeń. Autorka z ogromnym zaangażowaniem pisze o odpowiedzialności i opiece nad zwierzętami. Widać, że sama jest wielką miłośniczką zwierząt i ma z nimi do czynienia na codzień. Nieczęsto bowiem znajdziemy w powieściach bohaterów, którzy z takim zaangażowaniem myślą o tym, że nie mogą zasiedzieć się u znajomych, bo w domu czeka na nich pies, którego muszą wyprowadzić!

Tosia jest weganką, co wzbudza zainteresowanie osób, które mają niewielkie pojęcie o tej diecie. Kobieta często żartuje i pyta, czy będzie musiała opowiadać, co jest źródłem białka w jej menu. Tosia w pewnym momencie historii zwierza się i opowiada, co stało za jej decyzją i dlaczego postanowiła spożywać wyłącznie produkty pochodzenia roślinnego.

Brat Tosi, Gwidon, jest homoseksualistą. Chłopak związuje się z interesującym partnerem, a relacja okazuje się bardzo poważna. Autorka pokazuje wtedy, na jakie trudności natrafiają osoby nieheteronormatywne żyjące w Polsce. Jak ogranicza je prawo oraz jakie reakcje wzbudzają u żyjącej cały czas stereotypami sporej części społeczeństwa.

Miłość na cudze konto to opowieść o miłości, rozstaniach, przyjaźni i rodzinnych relacjach. To historia napisana lekko, zabawnie, z przymrużeniem oka. Nie oznacza to jednak, że powieść nie podejmuje tematów ważnych. Bynajmniej. W przystępny i żartobliwy sposób autorka stara się oswoić czytelnika z tym, co niesie życie. Z porażkami i smutkami, ale też z chwilami radości i beztroski. Bo przecież z takich właśnie puzzli składa się nasze tu i teraz. I to od nas zależy, czy będziemy chcieli spojrzeć na życie przez różowe okulary.

Tagi: obyczajowe