Recenzja książki: Rodzina Obrabków i złoty diament

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Przyzwoitość to cecha, jakiej nie powinno braknąć nikomu. Obrabkom przyzwoitości zabrakło, o czym szybko przekona się czytelnik sięgający po Rodzinę Obrabków i złoty diament (drugi tom cyklu Rodzina Obrabków) - zabawną historyjkę okraszoną dreszczykiem emocji.

Cała rodzina kradnie na prawo i lewo (liczba włamań rośnie w zastraszającym tempie). No, z wyjątkiem Turego, który nawet nie umie kłamać (gdyby tylko zechciał trenować!). Według Obrabków kradzież to świetne zajęcie: nawet porannej gazety nie musieli kupować, zadowalała ich ta skradziona sąsiadowi. A gdy Heliodor K. Lejnot zamieścił w prasie informację o wystawie wielkiego złotego diamentu ze Złotego Wybrzeża, mama Cela i tata Zbiro wiedzieli, że takiej okazji nie mogą przepuścić. I nie przepuścili: zaopatrzeni w łom, obcęgi, pilnik, wytrych, sztuczne brody, ciemne okulary oraz wiązkę dynamitu, udali się do stolicy. Nie wiedzieli tylko, że ich śladem podąży policjant z sąsiedztwa, Paul Icjant, w celu dopilnowania, by na wystawie diamentów nie doszło do niepożądanych akcji. Podążył za nimi ktoś jeszcze…

Opisana przez Andersa Sparringa historia nie pozwala przerwać czytania aż do momentu przewrócenia ostatniej kartki. Wytrwałość zostaje nagrodzona, dzięki niej czytelnik – wraz z rodzeństwem Obrabków, psem Gliną, babcią oraz towarzyszką jej więziennej odsiadki Antką Bajer – przybywa nocą do muzeum, gdzie – eksponowany na aksamitnej poduszce pośrodku Złotej Komnaty – skrzy się wielki złoty diament (wszystkie światła są zgaszone, a komnata i tak tonie w świetle). Kim są czający się pod ścianą dwaj osobnicy w pasiastych strojach, ze sztucznymi brodami i w ciemnych okularach? Co wchodziło w skład ciasteczek o wdzięcznej nazwie „Całuski babci”? Jakie plany odnośnie do podziału łupu miała Antka Bajer? Pomysłowe wyczyny bohaterów to źródło niezapomnianej rozrywki.

Publikacja Wydawnictwa Zakamarki przeznaczona jest dla dzieci szkolnych, które posiadają już umiejętność rozróżniania dobra i zła. Dowcipne dialogi oraz zabawne ilustracje autorstwa Pera Gustavssona nie tylko bawią, ale przede wszystkim uczą: piętnują zło, dowartościowują dobro, utrwalają treści warte zapamiętania. Po lekturze rodzice powinni porozmawiać z dziećmi, przestrzegając je przed niepożądanymi zachowaniami.

Tagi: dla dzieci