Recenzja książki: Skończyły mi się oczy

Recenzuje: truskawka2

W pewnym pałacyku mieszkaja we (względnej) zgodzie kobiety z czterech pokoleń. Wszystkie są barwnymi postaciami. Karolina - nastolatka ze spektrum autyzmu, która nie radzi sobie w kontaktach z ludźmi, za to jest chodzącą encyklopedią. Jej matka Dagna, niespełniona artystka, która nie potrafi utrzymac dłużej żadnej pracy. Babcia Jadwiga, której zainteresowania to siłownia i portale randkowe. Prababka Eugenia, kochająca cygara i grę w pokera. Towarzystwa czterem paniom dotrzymuje siedemnaście zegarów, równie ekscentrycznych jak mieszkanki. Mimo nakręcania uparcie nie chcą wskazywać własciwej godziny - jedne spieszą się, inne spóźniają.

Pewnego dnia (nie dosłownie na szczęście) wybucha bomba. Okazuje się, że seniorka rodu, Eugenia, przegrała w pokera zawrotną kwotę. Trzeba w ciągu kilku miesięcy jakoś spłacic dług. Przyjaciel Eugenii, Józef, oferuje spłatę w zamian za wspomniane siedemnaście zegarów. Seniorka jest jednak przeciwna. Owe czasomierze to pamiątka rodzinna. Podobno skrywają jakąś tajemnicę. Zegarmistrz miał ją wyjawić w swoim czasie, lecz nie zdążył - został zamordowany. Jaki to sekret? Czy Eugenia jednak sprzeda zegary? Czy nasza ekscentryczna czwórka wyjdzie na prostą?

Lektura, podobnie jak kobiety, totalnie zakręcona. Z pazurem i humorem. Polecam!

dr Kalina Beluch

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna Sagi rodzinne