Amelia i Kuba. Stuoki Potwór

W powieści „Stuoki potwór” z cyklu „Amelia i Kuba” Rafał Kosik opowiada o tym, że w Internecie nic nie ginie, a prywatność warto chronić. Amelia w złości wrzuca śmieszne zdjęcie koleżanki na szkolne forum. Mi, próbując zdobyć wymarzone zwierzątko, zdradza nieodpowiedniej osobie kod do klatki. Celebrytka w imię bezpieczeństwa namawia sąsiadów do założenia monitoringu. Do czego doprowadzą działania bohaterów?

Ależ mądrą książkę oddał w ręce czytelników Rafał Kosik. Ochrona prywatności dość mocno szwankuje w ostatnich czasach i często sami udostępniamy dane na nasz temat. Akurat ten wątek potraktował autor nieco przekornie, bo w imię ochrony tejże mieszkańcy Zamku zakładają monitoring i jeden drugiego ma na oku. Nawet nie można spokojnie podłubać w uchu czekając na windę. W ten temat dobrze wpisuje się też wątek Mi, który mogę streścić słowami: „Nie podawaj obcym swoich danych, nieważne co ci obiecują.”

Bardzo aktualne jest też to, do czego doprowadziła Amelia. Nieopatrznie udostępniając zdjęcie Klementyny, sprawiła, że na przyjaciółkę wylała się fala hejtu, a szkolni koledzy mieli z niej używanie. Okazało się, że bardzo trudno to odkręcić, a wrzucone do sieci zdjęcie zaczęło żyć własnym życiem. Nie mówiąc o tym, jak Klementyna bardzo to przeżyła. Myślę, że warto uwrażliwiać ludzi, że to co robią, piszą w sieci nie jest obojętne, że należy zważać na słowa i czyny, bo gdzieś jest realna osoba, którą można skrzywdzić.

Jedyną uwagę mam do tytułu. Powieść została nazwana „Stuoki potwór”, a na tego potwora długo trzeba czekać. Przyznam, że moje dzieci były tym nieco rozczarowane. Nastawiły się na opowieść z dreszczykiem, a tu jakieś gadanie o „internetach” i zdjęciach.

Potwór w końcu się pojawił i w finale książki narobił niezłego rabanu. Warto było na niego czekać, warto było zobaczyć, w jakie perypetie wpadli bohaterowie książki i jakie wnioski wysnuli ze swoich działań, bo problematyka powieści dotyka nas wszystkich.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Prywatność jest w życiu bardzo ważna, niestety w dobie Internetu trudno o nią zadbać, ludzie aktualnie wrzucają tam wszystko, datę urodzenia, miejsce pracy, zdjęcia całej rodziny, a to nie jest odpowiednie zachowanie.
Na osiedlu, w którym mieszkają bohaterowie opowieści, zostaje zainstalowany monitoring obywatelski, dzięki któremu, każdy może zobaczyć podgląd ze wszystkich kamer, niestety zamiast bezpieczeństwa przynosi to tylko szkody. Amelia za to boleśnie dowiaduje się o tym, że to, co raz pojawia się w Internecie, nigdy stamtąd nie znika.
Aktualnie często można spotkać taką sytuację, gdzie dziecko nie potrafi jeszcze czytać, za to potrafi już obsługiwać telefon, czy to jest dobre? Nie mnie to oceniać. Niestety tak małe istoty nie zdają sobie sprawy, jakie czyhają na nie niebezpieczeństwa, w postaci wiadomości od złych ludzi lub konsekwencji niektórych działań. Amelia w chwili słabości na szkolną grupę wrzuciła brzydkie zdjęcie swojej przyjaciółki, ale kiedy złość jej przeszła pomyślała, że zrobiła błąd, niestety było już za późno. Ta historia ma swoje szczęśliwie zakończenie, ale w życiu nie zawsze taka bywa, dlatego warto zawsze kilka razy przemyśleć sobie dany ruch, bo to, co nam może wydać się zabawne, innych może mocno urazić.
Patrząc na tytuł, pewnie można pomyśleć, że ta historia jest o stuokim potworze, ale tak naprawdę ta postać jest tutaj wątkiem pobocznym, chociaż pojawia się ona często, ale dorośli mieszkańcy osiedla go nie widzą. Dzięki niemu pojawia się tutaj nawet jedna scena pełna grozy, także dzieje się tutaj naprawdę sporo, na szczęście potwór zostaje zdemaskowany i mieszkańcy mogą już spać spokojnie.
Książka jest dość krótka, ale dzieje się tutaj bardzo dużo, każdy z bohaterów przeżywa swoją niesamowitą historię, chociaż chyba najbardziej szaloną przygodę miała mała Mi, która ma naprawdę dziwne pomysły. Warto zapoznać się z tą książką i zobaczyć jak ważna i cenna jest prywatność, Internet jest dobry, ale tylko wtedy, kiedy korzystamy z niego odpowiednio.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Amelia i Kuba. Stuoki Potwór" to moje pierwsze spotkanie z Rafałem Kosikiem. Oczywiście słyszałam o nim wcześniej, dokładniej mówiąc o jego książce "Felix, Net i Nika". Kosik jest polskim pisarzem SF, który tworzy powieści dla dorosłych i dzieci. Myślę, że jeszcze nie raz sięgnę po książki Rafała Kosika, ale raczej te z serii dla starszych czytelników, pomimo że "Amelia i Kuba. Stuoki Potwór" fajnie mi się czytało. Stwierdzam jednak, że ta książka nie jest dla mnie. Książka opowiada o Amelii i i Kubie, jak możemy wnioskować z tytułu. Oboje chodzą do jednej klasy, przyjaźnią się i mieszkają w Oak Residence. Książka jest przepełniona masą różnych bohaterów. Pojawia się Klementyna, która zostaje poszkodowana przez zdjęcie, które udostępniła Amelia. Dziewczyna oczywiście próbuje odwrócić wszystkie negatywne skutki jakie przyniosło to zdjęcie. Pojawia się również siostra Kuby, która cały czas robi mu żarty. Chce ona dostać merynosa od pana. który chodzi po domach i sprzedaje dziwne rzeczy. W powieści Kosika znajdziemy też rodziców dzieci. Którzy oszaleli na punkcie monitoringu i cały czas oglądają nagrania z kamer, nie robią nic innego. A i zapomniałabym o stuokim potworze, którego widzi tylko celebrytka, a później także Amelia. Co takiego narozrabia potwór? W jaki sposób Amelia odwróci skutki feralnego zdjęcia? Czy dostanie uprawnionego merynosa? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań, które zadacie sobie podczas czytania książki, znajdziecie na ostatnich stronach tej powieści. Polecam tę książkę młodszym czytelnikom, ponieważ jest to typowa pouczająca książeczka dla dzieci. Autor wyjawia jak można skrzywdzić inną osobę, wrzucenie przykrego zdjęcia do sieci przekazuje jak ważna jest prywatność. Naruszenie przestrzeni osobistej drugiej osoby nigdy nie wychodzi na dobre. W książce spodobały mi się opisy autora, które dla młodego czytelnika są zrozumiałe, zabawne i pouczające, czyli idealnie dostosowane do tego typu opowieści. Fajne jest też wykonanie książki. Gruby papier, twarda okładka i duża czcionka sprawiają, że książkę czyta się błyskawicznie. Szczerze, wciągnęła mnie jak żadna inna bajka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Rafał Kosik to polski pisarz science fiction, który pisze powieści zarówno dla dorosłych, jak i nastoletnich Czytelników. Bardzo znana jest jego seria książek dla młodzieży ,,Felix, Net i Nika", które ukazały się w latach 2004-2015 i liczą czternaście tomów. Autor stworzył też odrębną serię książek o przygodach Amelii i Kuby przeznaczoną dla dzieci w wieku 7-12 lat. Do tej pory ukazały się: ,,Kuba i Amelia. Godzina duchów", ,,Amelia i Kuba. Godzina duchów", ,,Amelia i Kuba. Kuba i Amelia. Nowa szkoła", a 18 maja 2016 roku miała premierę czwarta część z cyklu ,,Amelia i Kuba. Stuoki potwór". Główni bohaterowie Amelia i Kuba mają jedenaście lat, mieszkają w Oak Residence-Zamku, chodzą do tej samej szkoły i bardzo się lubią, choć czasem udają, że nie. Amelia projektuje stroje, ma psa Imbira i przyjaźni się z Klementyną, której często robi zdjęcia aparatem otrzymanym od rodziców. Jej dziesięcioletni brat Albert jest bardzo inteligentny, ma zespół Aspergera i w swój specyficzny sposób odbiera otaczający go świat, a przez to całkiem różni się od siostry, która jest roztrzepana i emocjonalna. ,,Świat jej brata był logiczny, rozsądny i podlegał jasnym zasadom. Nie było w nim miejsca na uczucia i rozterki artystycznej duszy." Kuba jest miłym i lubianych chłopcem, opiekuje się młodszą siostrą, gdy rodzice są jeszcze w pracy. Jego siostra, sześcioletnia Mi robi mu zwariowane psikusy. Pewnego dnia Amelia robi śmieszne zdjęcie koleżance i bez zastanowienia umieszcza je w internecie. Jakie będą tego konsekwencje? Kuba z kolegą buduje Niepodsłuchiwalne Połączenie Kablowe, które zaczyna działać jak radio. Mi po rozmowie z akwizytorem sprzedającym koce z merynosów za wszelką cenę próbuje dowiedzieć się, co to jest merynos i zdobyć jednego dla siebie. Dziewczynka ma uczulenie na sierść i w domu może mieć tylko legwana Franka żującego liście bazylii, ale nie da się go przytulać. Mieszkańcy osiedla zakładają monitoring i przez to wszyscy się podglądają i komentują zachowania innych, ale pomimo tego nie zauważają Stuokiego Potwora czającego się w pobliżu apartamentowca. Rafał Kosik stworzył bardzo interesujących bohaterów. Przeżycia dzieci i dorosłych pokazał w krzywym zwierciadle, wywołują uśmiech, ale są prawdziwe i odzwierciedlają codzienną rzeczywistość. Wzajemne podglądactwo sąsiadów, komentowanie zachowań innych, czepianie się o drobiazgi, robienie sobie nawzajem złośliwości. Autor zaprezentował całą paletę bohaterów: pani Kożuszek-upierdliwa emerytka mieszkająca z kotem Gomułką, która dzwoni do ochrony budynku z każdą najdrobniejszą sprawą; Celebrytka-znana piosenkarka, o której rozpisują się portale plotkarskie, a która nie wyjdzie z domu bez odpowiedniej fryzury i stroju; Informatyk-uważający się za bardzo inteligentnego i twórczego, a w rzeczywistości dysponujący ograniczonymi informacjami z zakresu informatyki, ale nie przyznający się do popełniania błędów; Bardzo Ważny Dyrektor banku-otaczający się wszystkim co drogie, eleganckie i prestiżowe. To tylko kilka przykładów barwnych postaci z przywarami. Pod warstwą humoru i zabawnych sytuacji autor zwraca uwagę na zagrożenia płynące z sieci internetowych szczególnie groźne dla młodych użytkowników, pokazuje jak ważna w życiu jest empatia, prywatność, przyjaźń, dotrzymywanie danego słowa, odpowiedzialność, naprawianie popełnionych krzywd i przeprosiny, a także że pewnych spraw nie powinno się załatwiać prostym SMS-em czy e-mailem, ale osobiście. Trzeba dodać, że oprócz walorów dydaktycznych książka posiada też walory estetyczne. Jest starannie wydana: twarde okładki, gruby papier, duża czcionka ułatwiająca dzieciom czytanie, czarno-białe ilustracje Jakuba Grocholi. ,,Amelia i Kuba. Stuoki potwór" to mądra powieść z dynamiczną akcją, która tryska humorem, lekkością i trafnymi spostrzeżeniami dotyczącymi współczesnej rzeczywistości i zachowań ludzkich. Uczy i bawi młodego Czytelnika, czego chcieć więcej:) Serdecznie polecam:) http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

OCZYWIŚCIE ŚWIETNY TOM Jakiś czas temu wydawało się, że ,,Amelia i Kuba" to bardziej poboczny projekt, który stanowi jedynie chwilową odskocznię od kolejnych części sztandarowej serii Kosika, ,,Felixa, Neta i Niki", ale właśnie na rynek trafił trzeci (a właściwie czwarty) tom z przygodami tych bohaterów i wszystko wskazuje na to, że Amelia, Kuba i ich zawirowane rodzeństwo zagości na dłużej na naszych półkach. I bardzo dobrze, bo to znakomita propozycja dla dzieci, którą czyta się jednym tchem i z wielką przyjemnością. Tym razem w życie naszych bohaterów wkraczają zmiany. Kiedy pewnego dnia Amelia czyta na szkolnym forum wpis od Kuby, że ten ją kocha, jej zdumienie jest równie wielkie, jak zadowolenie. Co dziwne sam Kuba również jest wcale nie mniej zdumiony, jak ona. Jednak to dopiero początek kłopotów. Szerzące się w Oak Residence akty wandalizmu sprawiają, że mieszkająca tu znana, acz kiepska piosenkarka, celebrytka, jakich wiele, wpada na pomysł zainstalowania monitoringu, do którego dostęp mieliby wszyscy lokatorzy, którzy sami pilnowaliby porządku. Propozycja zostaje wcielona w życie, ale monitoring obywatelski nie do końca służy temu, czemu powinien. Jak w tej nowej sytuacji odnajdą się Amelia i Kuba, ale także ich rodzeństwo - szalona Mi i autystyczny Albert? I jest też oczywiście ważniejsza jeszcze kwestia: czym jest tajemniczy stuoki potwór, który pojawił się w okolicy rezydencji, lecz nikt poza dziećmi najwyraźniej go nie widzi? Jak zwykle Kosik stworzył znakomitą powieść, którą pokochają młodzi czytelnicy. Jest tu właściwie wszystko, czego może oczekiwać współczesne dziecko sięgające po powieść, a więc i humor, i przygody, i nutę grozy, i miłość, i szkolne kłopoty, i nowoczesną technologię także. Do tego lekki, prosty styl, urocze ilustracje (dotychczasowe grafiki Kosika zastąpiły rysunki Jakuba Grocholi i pasują równie dobrze do całości, jak te wcześniejsze) i tradycyjna porcja czegoś ponad. Autor bowiem uwielbia satyrę i komentowanie otaczającego nas świata i to te momenty, często bardzo absurdalne (domokrążca rządzi - jeśli kupią państwo produkt x w cenie y, drugi taki sam otrzymają państwo całkiem gratis w cenie z...), potrafią przekonać do całości nie tylko najmłodszych czytelników. Poza tym, co uwielbiam u Kosika, jego pomysły i rozwiązania fabularne, nawet jeśli przeznaczone dla dzieci zachowują zasady logiki i dalekie są od infantylności. I tak właśnie powinno być, bo sam jako dziecko nie znosiłem, kiedy twórcy traktowali mnie jakbym nie potrafił zrozumieć o co im chodzi. Dlatego też gorąco polecam Wam serię ,,Amelia i Kuba" i z niecierpliwością czekam na kolejne książki Rafała Kosika - tak te dla dzieci i młodzieży, jak i dorosłych, bo to jeden z najlepszych polskich pisarzy poruszających się w ramach fantastyki. Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/05/20/amelia-i-kuba-stuoki-potwor-rafal-kosik/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trzecia część serii o Amelii i Kubie. Czyta się równie dobrze, jak dwie poprzednie. Bardzo lubię styl autora oraz przedstawiane przez niego przygody głównych bohaterów , a Amelię, Kubę Alberta oraz Mi po prostu uwielbiam.

Tym razem na osiedlu, na którym mieszkają dzieci, pojawia się dziwna postać , tzw. „Stuoki potwór”. Pomimo zaakcentowania go w tytule, w moim odczuciu, nie pełni on tu głównej roli. Raczej jest dodatkiem do całej historii. Natomiast główne tematy poruszane przez autora w tej części to: dręczenie uczniów przez rówieśników w szkole oraz osiedlowy monitoring, który okaże się istnym „zjadaczem czasu”:)
Książka bawi, ale też daje do myślenia i jest przestrogą w kilku kwestiach. Jakich? Tego dowiecie się sami (lub Wasze pociechy) czytając tę lekturę. Oczywiście gorąco polecam. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)