Poruszająca opowieść o trójce bezdomnych - Portorykance Anicie, Polaku Pchełce i Rosyjskim Żydzie Saszy. Z jednej strony dowcipne połączenie antycznego tematu ze spojrzeniem na współczesnych emigrantów, z drugiej - poruszająca tragikomedia o miłości, nadziei, rozpaczy. Anita, podobnie jak jej grecka imienniczka, chce pochować swojego przyjaciela. Nie kierują nią jednak wzniosłe nakazy moralne, ale chęć zachowania resztek ludzkiej godności...
Informacje dodatkowe o Antygona w Nowym Jorku:
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2019-04-03
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 160
Kup książkę Antygona w Nowym Jorku
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Antygona w Nowym Jorku - opinie o książce
Inne książki autora
Fortynbras się upił
0
Tragifarsa Fortynbras się upił to opowieść o wydarzeniach na dworze Hamleta, opowiedziana z norweskiego punktu widzenia. Była to pierwsza sztuka napisana...
Z głowy
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Opowieść o ciekawym życiu, przedstawiona w krótkich epizodach, z ogromnym poczuciem humoru i dystansem wobec siebie i innych. Dziesiątki historyjek z rodzinnego...
Przeczytane:2025-10-27, Ocena: 5, Przeczytałam, 26 książek 2025,
Polski dramat ciekawie podchodzący do antycznej tragedii. Autor postanowił przenieść główny motyw antycznej tragedii do czasów współczesnych, wykorzystując sytuację bezdomnych w Nowym Jorku. Jedna z bohaterek -- Anita chce, podobnie jak Antygona, pochować bliską sobie osobę. Pomagają jej w tym towarzysze w bezdomnej niedoli Polak Pchełka i Rosyjski Żyd Sasza.
Sztuka teatralna ma w sobie wydźwięk komediowy. Charakterystyczne postacie przekomarzają się co chwilę, tak że powaga sytuacji nie jest zachowana. Sporo zabawnych momentów i dialogów. Wśród tych ironicznych sytuacji, przedstawiających nie raz głupotę bohaterów przedstawiony jest poważny temat bezdomności i śmierci. Spojrzenie na świat z zupełnie innej perspektywy.
Postacie wywołują uśmiech i wzbudzą w nas sympatie, a jednocześnie towarzyszy nam uczucie, że tacy ludzie często odchodzą zapomniani.
Ciekawym dodatkiem są monologi policjanta, które mogą trochę symbolizować antyczny chór.