Arcyszpiedzy. Jak dyrektorzy CIA kształtowali historię i jak wpływają na przyszłość świata

CIA agencja zdecydowanie mniej medialna aniżeli wszechobecne FBI, a jednak kluczowa i niemal fundamentalna, bowiem największa agencja wywiadowcza świata ma wpływ na znacznie więcej rzeczy, niż może nam się wydawać.

Współczesne szpiegostwo coraz częściej przyjmuje formę cyfrową, bowiem przechwycone odpowiednio wcześnie informacje mogą być groźniejsze niż rakiety. Autor wraca jednak do korzeni działalności wywiadu, do klasyki działalności pod przykrywką, nieformalnej ukrytej głęboko w cieniu. Ta książka to zdecydowanie więcej niż historia CIA, to portret ludzi będących na czele najpotężniejszego wywiadu, a oprócz tego poznajemy, jak wpływali na losy milionów ludzi, licznych państw, rewolucji, wojen, a nawet doprowadzali do pokoju.

Bije z tego reportażu rzetelność poparta licznymi dokumentami, które ukazuje dyrektorów CIA jako bohaterów niejednoznacznych i często pełnych sprzeczności od idealistów przez technokratów, a także strategów stosujących różne narzędzia do politycznych gier. W reportażu nie znajdziemy tylko laurek i pieśni pochwalnych, bo Whipple pokazuje, jak ci ostrzegający przed katastrofami nie zawsze zostali wysłuchani, jak inni popełniali błędy, przykre w konsekwencjach, z którymi świat boryka się do dziś.

Ważnie dla mnie okazało się to, że autor opiera się w swojej publikacji na licznych rozmowach z dyrektorami i ich współpracownikami co podkreśla autentyczność książki i nieco ją dynamizuje. Było we mnie takie poczucie podczas czytania, że zaglądam w nieco zakazane rewiry, gdzie jestem świadkiem briefingów, odczuwałam ciężar decyzji, które często wymagały błyskawicznej odpowiedzi. Autor nie boi się tematów trudnych, których wiele osób chciałoby uniknąć jak nieudane misje, skuteczność w czasach dezinformacji i cyberwojen, inwigilację obywateli, czy tortury.

Whipple ma talent do analizowania mechanizmów władzy, ponieważ ukazywanie relacji między agencją a poszczególnymi prezydentami były niezwykle wciągające i interesujące. Brutalnie ukazane jest także to, że CIA często w konfrontacji z polityką jest bezsilna, bowiem polityka rządzi się swoimi prawami.

Dla mnie ,,Arcyszpiedzy" to pasjonująca, wielowarstwowa książka służbach i ich ludziach, którzy często są w oku cyklonu globalnych kryzysów. Pomimo polityki ta książka jest bardzo ludzka i powiada o bezsilności, pokusach, odpowiedzialności. W obecnej sytuacji geopolitycznej ta książka jest zdecydowanie konieczna do przeczytania.