Beethoven i dżinsy
Krystyna Siesicka

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Przyjemna lektura, książkę czyta się lekko, jest wciągająca, jednak... braki w fabule. Brakuje mi rozwinięcia kilku istotnych wątków, mamy portret psychologiczny matki, ale ojciec jest pominięty (choć jego zamknięta osoba idealnie by się do tego nadawała), możemy uznać też za przedstawione do końca sprawy Alka, ale co z Misią? Czy operacja się udała? Powieść o zwyczajnym, codziennym życiu, napisana na tyle dobrze, że jednak jako czytelnik chciałabym po jej przeczytaniu mieć odpowiedzi na wszystkie pytania związane z tą historią... A tych odpowiedzi nie ma.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Dorastanie w rodzinie pełnej miłości i zrozumienia również niesie chwile zwątpienia i buntu. Wydobywanie się spod wpływów rodziców, wychodzenie na świat, przecinanie pępowiny i przekraczanie granic to nieodłączne kroki do samodzielnego, odpowiedzialnego życia. Jak każdego młodego człowieka czeka taki sprawdzian także Misię i Alka, rodzeństwo u progu dorosłości. Pomocą służą im kochający rodzice, ze swoim bagażem doświadczeń, pragnący ułatwić dzieciom życie, wygładzić fałdy na drodze i sprawić, by były szczęśliwe. Bo nawet chwilowe pole bitwy - nakazy i żądania zamiast rzeczowego dialogu, muszą ustąpić wobec bezwarunkowej miłości. A to, czy prawie dorosłe dzieci skorzystają z rad starszych, wynika i tak z całego procesu ich wychowania, z poczucia odpowiedzialności i prawości charakteru. Bardzo dobra powieść, oszczędna w słowach, ale wzbudzająca emocje bliskie każdemu młodemu człowiekowi i każdemu rodzicowi, czy to już doświadczonemu, czy dopiero mającemu wypuścić dziecko w świat.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) mając naście lat czytałam jedną książkę tej autorki. To było "Jezioro Osobliwości", które bardzo mi się wtedy spodobało. Po latach miałam okazję sięgnąć po inną jej pozycję, równie znaną. Nie zawiodłam się na niej, chociaż zauważam odbiór książek Siesickiej mam już nie ten sam. Właściwie do końca nie jestem pewna, kto jest głównym bohaterem tej powieści. Może to Miśka, a może jej mama Aśka. Ponieważ śledzimy akcję z punktu widzenia różnych bohaterów. Dzięki temu i dorastająca czytelniczka jak i dojrzała kobieta - matka może znaleźć w niej coś dla siebie. I chociaż książka nie jest najnowsza i czasami trąci myszką (kto teraz wie o której zaczynała się godzina policyjna), to pojawia się wiele motywów aktualnych do dziś jak relacje między rodzicami a dorastającymi dziećmi. Nie wiem czy uznać to za zaletę, czy wadę, ale książka posiada zakończenie otwarte. Nie dowiadujemy się jak potoczyły się dalsze losy bohaterów, czy Piotrek odzyskał wzrok, ale za to możemy pobudzić naszą wyobraźnię i dopisać własne zakończenie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Z Siesicką spędziłam wiele dni w dziecińswtie. Pisze bardzo ciekawie, dla młodych ludzi. Polecam Młodym Osobom wszystkie jej książki.