Bitwa w labiryncie
Rick Riordan

Percy ma niesamowite wzięcie w tej książce. Czyżby to była wina Hery Kolejny tom, kolejna walka o życie! Bitwa w Labiryncie jest bardziej zbiorem bitewek i większej potyczki - nie, spodziewałam sie kilkunastu stronicowej walki, nie TEGO. Możliwe, że obszerność labiryntu wpłynęła na końcową scenkę. Ta, po prostu, nie mogła być dłuższa. Zaskoczyło mnie W JAKI SPOSÓB zakończono finałową walkę. Że jak? Że co? Kiedy ON stał się tak potężnym? Chyba, czytając, to przegapiłam. Bohaterowie dorastają - i chwała im za to. Percy nie może się opędzić od kobiet - chociaż nie jest to pokazane dosłownie, a one nie rzucaja się na niego jak chory na panaceum, to jednak przez książkę przewija się ciężar romansu. Z Annabeth, oczywiście, i NIĄ, a jeszcze krótka scenka Z INNĄ. Brakowało mi Grovera, rzucającego się synowi Posejdona na szyję, ale on znalazł sobie DZIEWCZYNĘ. Pojawia się scena z Posejdonem - nie powiem w jakich okolicznościach. Przy niej bożek jest superojcowski, superzakochany i tak, właśnie sobie z niego kpię. Na miejscu PEWNEJ OSOBY, od razu wawaliłabym go za drzwi. A może wcale ich nie otwierała? Bo, hej, taki z niego troskliwy ojciec... I mam tutaj, huraaa!, mojego ulubionego herosa - Nico. Chłopak również się zmienił (scena końcowa!!!). Nie pamiętam, czy miał w poprzedniej książce miecz, ale chyba nie - jeśli mam rację, to czy Ojciec mu go dał? Bo niby się do niego przyznał, ale hej, domku herosa jak nie było, tak nie ma. I właśnie SCENA W OBOZIE najlepiej podkreśla, jak bardzo rodzinni są Olimpijczycy, a także i ludzie. Czarne owce się zawsze wyrzuca, o ile wcześniej nie będą chciały grzecznie siedzieć w spiżowych klatkach. Zastanawiające jest to, dlaczego sam Kronos nie pojawia się w obozie. Raczej to nie spoiler, ale tak, Pan Czasomierz powstał. Spoilerem jest natomiast to, kto jest jego hostem i serio, naprawdę mi szkoda TEJ OSOBY. Zdecydowanie rozumiem rozpacz/żal córki Ateny. Wracając do tego gada - wystarczyłoby użyć jego mocy zaginania czasoprzestrzeni i walka skończyłaby się zupełnie inaczej. Chyba, że jest on zbyt słaby... No, to by chyba przeszło. Kolejny tom? Oczywiście! Przede wszystkim ciekawi mnie, co się stanie z Nico. Nie rozumiem w pełni OSTATNIEJ SCENY z nim. Percy jak dla mnie może kipnąć, Grover też - widać, że ich nie lubię. Ciekawe, czy tym razem Kronos zniszczy obóz, herosów i w ogóle cały świat.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czwarta część przygód Percy Jacksona spodobała mi się równie bardzo jak wszystkie poprzednie części. Ciekawe czym zajmie się teraz Grover, skoro jego życiowy cel został osiągnięty. :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na początku tegorocznych wakacji postanowiłam, że przeczytam chociaż pierwsze dwie książki z serii o Percym Jacksonie, jednak tak bardzo wciągnęłam się w tę historię, że obecnie mam zamiar rozpocząć czytanie tomu czwartego. Wiem, że nie do wszystkich przemawia ta opowieść. Owszem, jest przeznaczona głównie dla dzieci i młodszej młodzieży, ale nawet dorośli powinni czasem sięgnąć po taką spokojną, przyjazną i zabawną historię. Z przymrużeniem oka, oczywiście. To gwarancja mile spędzonego czasu na niewymagającej lekturze, która potrafi porwać i przenieść do zupełnie innego świata. Jestem jak najbardziej zadowolona z książek z tej serii, tym bardziej polubiłam autora, który potrafi czarować. Co tym razem wydarzyło się na Obozie Herosów? Kiedy Grover prosi swojego przyjaciela Percy'ego o pomoc, okazuje się, że satyr odnalazł dwójkę kolejnych herosów. Dzieciaki są w niebezpieczeństwie i trzeba jak najprędzej zabrać je do Obozu. Podczas walki, jednej potwór ciągnie za sobą Annabeth i dziewczyna znika. Niedługo po tych wydarzeniach, do herosów dochodzą wieści o zaginięciu Artemidy, tropiącej tajemniczego i niezwykle groźnego potwora, który jest zdolny do zniszczenia całego Olimpu. Percy wraz z przyjaciółmi mają tylko tydzień na odnalezienie bogini i, aby udało im się to zrobić, muszą połączyć siły z Łowczyniami, które stronią od towarzystwa chłopców. Czas sprężać się z misją ratunkową, trzeba uchronić Artemidę od śmierci, po drodze napotkać wiele niebezpieczeństw, pogodzić się ze stratą i odszukać Annabeth. Trzeci tom nieco różni się od dwóch poprzednich, w których natłok mitologii (w pozytywnym sensie) bardzo rzucał się w oczy. "Klątwa tytana" zawiera jej znacznie mniej, ale wydarzenia i bóstwa wprowadzone do historii, wydają się nader ciekawsze. Autor często tłumaczy jakieś sprawy wojną, konfliktem lub współpracą pomiędzy bóstwami, przypisując niektórym większą chwałę od innych. W ten sposób dokonuje lekkiego podziału na tych dobrych i uczciwych oraz złych i kłamliwych. Dzięki temu da się poczuć, że każdy bóg i każde bóstwo mają swoje odmienne charaktery - że nie są tylko postaciami zaczerpniętymi z mitologii, postaciami papierowymi i nijakimi. I jeśli już o bogach mowa, w tym tomie nadeszła wiekopomna chwila, tak bardzo przeze mnie wyczekiwana, a mianowicie spotkanie ze wszystkimi na Olimpie. Nie muszę chyba mówić, jak bardzo wielbię wszystkich bohaterów tej historii. Rick Riordan wprowadził oczywiście kilka nowych postaci, które po raz kolejny zyskały moją sympatię. Podziwiam autora, za stworzenie tak wielu oryginalnych osób, za niesamowite wykreowanie bohaterów, których mogę nazwać moimi książkowymi przyjaciółmi. Z tą serią jest podobnie, jak z "Harry Potterem", w każdym kolejnym tomie i każdej nowej postaci zakochuję się coraz bardziej, a sądziłam, że żadna inna książka nie spodoba mi w takim samym stopniu. W "Klątwie Tytana" nadeszły momenty pożegnań - stałych i nieodwracalnych, podczas których łezka zakręciła się w oku. U poprzedniczek tej części pożegnań nie było wcale, a jeśli już jakieś się pojawiło, nie zwiastowało ono wiecznej rozłąki. Autor nie skupiał się tak bardzo na Obozie Herosów, oprowadzał po zakątkach Stanów Zjednoczonych, o których pewnie niejeden nie miał pojęcia. Do tego dodawał mnóstwo akcji, dzięki czemu książkę przeczytałam za jednym zamachem. Chyba dopiero teraz doceniłam to, jak wielowątkową fabułę stworzył Rick Riordan. I jestem pod wrażeniem, że nie pogubił się w tworzeniu historii. Sprawiał również, że co jakiś czas wydarzenia i podejmowane przez bohaterów decyzje mnie zaskakiwały i szokowały. Po raz kolejny odczułam niezwykłą lekkość w języku autora i jestem pewna, że w kolejnych jego książkach utrzyma taki sam poziom. Riordan znów kończył rozdziały w sposób, który budził ogromne zaciekawienie i wiele pytań. Czasami odnoszę wrażenie, że niepotrzebnie tak szybko zabierałam się za kolejne tomy "Percy'ego Jacksona". Może gdybym sięgała po nie w dłuższych odstępach czasowych, potrafiłabym czerpać jeszcze większą radość z ich czytania, o ile to w ogóle możliwe. Dlatego wy nie popełniajcie mojego błędu i zabierając się za tę historię, dawkujcie ją sobie niczym leki. Bo ta opowieść potrafi uzależnić.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,(...) nie osądzaj nikogo, dopóki nie staniesz przy jego kowadle i nie popracujesz jego młotem" ,,(...) Miał złe przeczucie, ale z drugiej strony - jak każdy człowiek, który na swoje nieszczęście urodził się pesymistą - rzadko kiedy miewał przeczucia dobre" ,,Bitwa w Labiryncie" to IV część przygód Percy'ego Jacksona. Autor jak zawsze zadziwia wykreowanym światem. Zauważałam, że każda część jest coraz lepsza od poprzedniej. Obóz Herosów jest zagrożony. Kronos szuka przejścia w Labiryncie, by go zniszczyć. Percy musi znaleźć Dedala i powstrzymać Tytana. Pojawiają się nowi bohaterowie - śmiertelniczka Rachel, która odgrywa znaczącą rolę w znalezieniu warsztatu ojca Ikara oraz Briareus, który jest sturękim i idolem Tysona. Och, zapomniałabym o uroczej psińce - Pani O'Leary. Poznajemy inną odsłonę Clarisse. Rick Riordan przygotowuje nas do wielkiej wojny z tytanami, która zakończy tę serię. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka bardzo ciekawa. Tym razem jest mnóstwo nowych epizodycznych bohaterów i nowa niesamowita przygoda. Jednakże tym razem nie będe wymieniać samych plusów. Minusem kisążki jest to, że nie zaskakuje czytelnika tak mocno jak poprzednie tomy. Spodziewałam się, że będzie wiele ciekawych zagadek, które będzie trzeba rozwikłać. Jednak to tylko mały minus fascynujących przygód Percy'ego. Z nowu dostajemy dawkę zabawnych dialogów i ciekawą histrorię.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

genialna książka o przyjaźni, która przeobraziła się w coś więcej, po prostu Rick musi dostać w końcu tego nobla

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna świetna część cyklu. Nowe, intrygujące postacie, przeuroczy 'piesek', historia nieco bardziej mroczna i niebezpieczna. Lekko zarysowane i zagmatwane wątki miłosne. Nowi bogowie i nowe, fascynujące postacie mitologiczne. Do tego coraz lepiej rozwijana postać Nico, szkoda tylko, że jest on małym dzieckiem, czytając trudno w to uwierzyć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Powieść dla każdego niezależnie od wieku!!!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

No tak, kolejny tom jednej z moich ulubionych sag ;) Książki Ricka Riordan'a zawsze trzymają w napięciu i są niesamowite. Ten tom urzekł mnie tak wieloma zagadkami i dziwnymi zjawiskami. Poznajemy nowych mitologicznych bohaterów, trochę "odkurzone" opowieści o naszych starych znajomych z lekcji j.polskiego oraz dalej mamy okazję poznawać prawdziwą potęgę przyjaźni, miłości i to również tej między rodzeństwem. Myślę że swoimi książkami Riordan przybliża młodszym pokoleniom mitologię, która gdy jest w kanonie lektur wydaje się większości nudna zanim po nią sięgną... Polecam te książki nie tylko dzieciom czy młodzieży ale każdemu kto na nowo chce odkryć przyjemność w opowieściach o herosach i potworach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Moja ulubiona część z serii "Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy". Chyba najbardziej podobał mi się moment, gdy Percy wrócił do obozu po pobycie na wyspie :) Szczególnie to, jak wtedy zachowała się Annabeth. Ogólnie uwielbiam książki pana Riordana przez humor w nich zawarty.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak zwykle u Riordana extra.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Napakowana akcją po brzegi, jak zwykle ze zwrotami akcji i z cudownymi interakcjami bohaterów (chociaż tutaj sprawy zaczynają się trochę komplikować). Ten tom naprawdę rozbudził we mnie ciekawość odnośnie tego, co będzie dalej - bo zdecydowanie będzie... interesująco. Niesamowicie polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Percy jie ma łatwego życia. Gdy jego obóz przygotowuje się do oblężenia potworów, on wraz z Annabeth i Groverem zostają zwabieni do niebezpiecznego Labiryntu w celu znalezienia jego twórcy- Dedala. W tej trudnej misji przeszkodzą mu Janus, bóg rozdroży z rozdwojeniem jaźni, tabuny odradzających się potworów, których ambicją życiową jest zabicie go, oraz owładnięty rządzą zemsty Nico Di Angelo prowadzony przez chytrego ducha króla Minosa, planującego zabójstwo Dedala i ponowne przejęcie władzy. Czy mimo tylu przeciwności losu, uda im się wykonać misję? Czy Groverowi uda spełnić swoje powołanie odnajdując boga dzikiej przyrody, Pana? Przekonajcie się sami!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tak samo jak ostatnie części. Znowu sporo ludzi zginęło, nie będę mówił kto bo to byłby ,,spojler", bohaterowie się kłucili... Szczerze nie wiem co pisać. Opisywanie serii jest trudne. Polecam PS: Jestem dyslektykiem

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zła wiadomość. Kronos powstał. W ciele Luke'a. Percy'emu i przyjaciołom znów się poszczęściło, wrócili do obozu, uratowali go, odnieśli chwałę. Chociaż nie było to wcale takie proste. Błądzenie po labiryncie, przeróżne przeszkody, walki na śmierć i życie, zdrady, bitwa w obozie Herosów, a nawet miłość. Na całe szczęście poważniejsze zdrady, okazały się na samym końcu przydatne, bo osoby, które się ich dopuściły, postanowiły odkupić winy.
Rozochocony wizytą Nico u Percy'ego i prawdopodobnym planem pokonania Kronosa, zabieram się za ostatni tom.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kocham tę serię!!! Pełna akcji, zaskakujących przygód w podrziemnym labiryncie. Percy wraz z przyjaciółmi znów rusza w niebezpieczną misję której celem jest ocalenie Obozu Herosów. Czekam z niecierpliwością na ostatnią. Zachęcam do przeczytania, ta książka naprawdę jest tego warta.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)