Błahostka i kamyk
Ewa Nowak

Marlena to dziewczyna o jakże powierzchownie twardej osobowości. Wychowuje ją dziadek, a w wakacje wyjeżdża do wujka i ciotki do Kanady. Rodzice zginęli w wypadku. Marlena ogarnia wszystko, ale nie ogarnia swojego poczucia winy... Świat wali jej sie na głowę. Nie wie komu ufać, co wybrać. Czy zdecydować się na seks z przystojniakiem z Kanady, czy może wybrać Tomka, zwykłego chłopaka z obozu? Rozterki Marleny są ogromne, mimo, że dopiero co skończyła gimnazjum. Wiele młodych osób może się z nią utożsamiać. Nawet ja zapałałam do niej wielką sympatią chociaż gimnazjum jest wiele lat za mną. Charakter Marleny, jej wewnętrzne przemyślenia i odczucia są skutkiem traumy z dzieciństwa. Jest bardzo dojrzała w pewien sposób, ale też mocno zagubiona. Ewa Nowak jak zawsze utkała piękną historię i trudno o niej zapomnieć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

  Ewa Nowak to wybitna polska autorka, specjalizująca się w powieściach młodzieżowych. Na swoim koncie ma ogromną ilość własnych dzieł, z których większość cieszy się dużym powodzeniem. Moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki było bardzo udane i do dziś miło wspominam "Moją Anankę". Czy tym razem Ewa Nowak również mnie zachwyciła, pomimo tego, że nie zaczytuję się już w literaturze młodzieżowej?      Marlena, główna bohaterka Błahostki, to dziewczyna ze sporym bagażem życiowym i nie mam tu na myśli walizek z osobistymi rzeczami. Kiedy była mała, straciła rodziców. Spór o to, kto ma sprawować nad nią opiekę trwał bardzo długo. W końcu sąd przyznał opiekę dziadkowi w Polsce. Wakacje natomiast dziewczyna spędzała u wujostwa w Kanadzie. Nie muszę chyba tłumaczyć powodu jej wewnętrznego, emocjonalnego rozbicia. Dziewczyna w bardzo młodym wieku traci najbliższe osoby - matkę i ojca. Ludzi, którzy powinni ją wspierać, uczyć, trwać przy niej i dawać poczucie bezpieczeństwa. Tymczasem nagle zostaje sama, przez długi czas nie wie, z kim spędzi część swojego życia, które i tak przemierza w rozjazdach. Nastolatka, choć pozornie wydawać by się mogło, że wiedzie spokojne, normalne i dobre życie, tak naprawdę boryka się z problemami, z którymi nie potrafi sobie poradzić.      Choć Błahostka jest dopiero drugą książką Ewy Nowak, z którą miałam okazję się zapoznać, to czytałam troszkę o twórczości autorki i delikatnie stwierdzam, że Pani Ewa chyba lubi motyw skrzywdzonych przez życie bohaterów. Czy to źle? Nie sądzę. W końcu na świecie młodzi ludzie borykają się z najróżniejszymi problemami i trudnościami, jakie stawia życie. Czasami bezlitosne od najmłodszych lat. Tak już niestety jest i tego nie unikniemy.      Ewa Nowak przedstawia swoje powieści w sposób niezwykle realistyczny, co jest jej ogromnym plusem. Podczas lektury nie odniosłam wrażenia, że skierowana ona jest tylko do ludzi młodych, czy dziewczyn. Spokojnie mogę ją polecić również osobom dorosłym, jak i nastoletnim chłopcom. Nikt nie powinien się zawieść, wręcz przeciwnie. Uważam, że każdy może w niej znaleźć coś dla siebie. Autorka po raz kolejny udowadnia, że można oddać obraz codziennego życia młodzieży, nie używając wulgarnego języka, czy nieodpowiednich scen. Jej styl pisania sprawia, że każdą powieść wychodzącą spod tego niezwykle dobrego pióra, czyta się niebywale szybko, a pomimo trudnej tematyki - przyjemnie. Pojawiają się uczucia, emocje, smutek i radość, ból, cierpienie, ale i nauka i to coś, czego brakuje w wielu książkach młodzieżowych. Teraz już mam pewność, że powieści Ewy Nowak mogę brać w ciemno, sądzę, że na żadnej się nie zawiodę. Wiem również, że będzie to jedna z tych autorek, które z czystym sumieniem będę w przyszłości polecać córce.      Zwrócę również na sposób kreowania przez autorkę bohaterów. Każdy jest doskonale przemyślany i przedstawiony w taki sposób, że odnosi się wrażenie, jakby od dawna wszystkich się znało. I tak jest również w całej twórczości pisarki. Ewa Nowak przykłada się za każdym razem tak samo solidnie. Marlenę bardzo polubiłam. Miałam ochotę czasami ją przytulić, udzielić dobrej rady, pomilczeć z nią, siedząc tuż obok lub porządnie potrząsnąć. Chyba tak właśnie zachowują się przyjaciółki, prawda? Razem na dobre i na złe.      Błahostka i kamyk to niezwykle realistyczna opowieść o bólu, cierpieniu, pustce, jaka pozostaje po utracie najbliższych osób i sposobie radzenia sobie z życiem, takim, jakie jest. Jest to kolejna udana powieść, wychodząca spod pióra Ewy Nowak, która uczy, porusza psychologiczne portrety młodzieży, przedstawiając obraz ich codziennego życia w sposób niezwykle subtelny i prawdziwy. Błahostka to książka, którą z czystym sumieniem mogę polecić zarówno młodzieży, jak i dorosłym. Dziewczynom i chłopakom. W końcu mojej córce, choć to jeszcze trochę potrwa. Polecam!

http://krainaksiazkazwana.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"(...) każdy lubi, żeby jego historię opowiedzieć sentymentalnie i z szacunkiem, bo każdy uważa, że jego historia jest wyjątkowa. I jest, ale jest też banalna." Przytoczone słowa w najlepszy sposób oddają to, co próbuje przekazać w swojej nowej książce -"Błahostka i kamyk" - Ewa Nowak. Bohaterka tej powieści, Marlena, nie jest zwykłą nastolatką. Jak to zazwyczaj bywa w powieściach tej autorki, jest dziewczyną bardzo doświadczoną przez los. Straciła rodziców. Jednak nie została na tym świecie sama, wręcz przeciwnie walczyło o nią wiele osób. Zaopiekował się nią dziadek, człowiek który zrobiłby dla niej wszystko. Dużo wsparcia okazała jej także rodzina z Kanady, u której co roku spędza wakacje. I choć jej życie tak na prawdę nie jest złe, to to co przeżyła, a raczej to co straciła, rzutuje na jej sposób odbierania rzeczywistości. Bohaterka nie potrafi patrzeć w przyszłość z optymizmem. Nieustannie porównuje się z innymi. Uważa, że to ona ma najgorzej na świecie. Dopiero dylematy jakie przeżywa, trudne decyzje jakie musi podjąć, wpływają na jej proces dojrzewania. Książka jest kolejną próbą trafienia do świata nastolatków. Do miejsca, które choć z pozoru powinno być proste i bezproblemowe, wiąże się z szeregiem bardzo wielu wątpliwości, zwątpień, dylematów, ogromnym poczuciem niezrozumienia. Ewa Nowak przez proste historie,doskonale pokazuje ile dzieje się w głowach ludzi wchodzących w dorosłość. W tym wypadku, autorka odnosi się do poczucia straty i tego jak wpływa ono na nasze życie. Ponadto pokazuje młodzieży, że w tym trudnym etapie swojego życia, okresie dosrastania, nie są sami. Ich problemy, choć na pewno są wyjątkowe, nie są odosobnione. Autorka zachęca czytelników by przestali się porównywać. Zawsze znajdziemy osoby lepsze i gorsze od siebie. Ale czy ma to sens? Trzeba przestać się nad sobą użalać. Trzeba walczyć o swoje życie. Nim zaczęłam pisać recenzję, konsultowałam się z moją nastoletnią chrześnicą, fanką prozy Ewy Nowak. "Moje źródło" potwierdziło moją opinię. Książka bardzo jej się podobała. Aczkolwiek wg niej "Bransoletka" i "Moja Ananke" miały w sobie coś bardziej poruszającego. Myślę, że "Błahostka i kamyk" są dobrą propozycją dla młodzieży. Czyta się ja lekko, szybko, i na pewno można sporo z niej wynieść. Polecam! Więcej recenzji na fifrkau.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

POWAŻNA BŁAHOSTKA Ewa Nowak chyba nie odpoczywa od pisania, bo co chwila na rynku pojawiają się jej kolejne książki, ale to dobrze. W końcu powieści, które wychodzą spod jej ręki należą do jednych z najlepszych rodzimych przeznaczonych dla młodzieży, a sama autorka nigdy nie schodzi poniżej pewnego poziomu. I tak też jest tym razem. Główną bohaterką ,,Błahostki i kamyka" jest nastoletnia Marlena, która rodziców straciła w dzieciństwie. Teraz, wychowywana przez cudownego dziadka, a w wakacje spędzająca dni u wujostwa w Kanadzie, wiedzie zdawałoby się dobre życie. Niestety strata matki i ojca pozbawiła ją pewności siebie i pozostawiła w rozdarciu. Pełna sprzeczności Marlena skończyła właśnie gimnazjum i szykuje się do nauki w liceum, wcześniej czeka na nią jednak kolejny wyjazd do Kanady, gdzie spędzi czas z uwielbianą Shirą. Nie przejmuje się tym, że nie została przyjęta do jednej ze szkół, dziadek także nie widzi w tym nic złego - ,,Będziesz miała blisko", mówi. A jednak nastolatka daleka jest od choćby zadowolenia. Uparcie wierzy, że inni mają lepiej, uważa, że jej życie jest tragiczne, pogrążając się w depresyjnych myślach. Łzy maskuje kupowaną z pasjami cebulą dormo, której przyrządzanie jest idealnym usprawiedliwieniem zaczerwienionych oczu. Na progu dorosłości stara się wypaść jak najlepiej, ale czy nie stara się za bardzo? Ewa Nowak uwielbia skrzywionych przez życie bohaterów. Każda jej powieść, którą czytałem, wychodziła z tego prostego założenia by wrzucić pełną kompleksów nastoletnią postać w labirynt zwyczajnego, prostego (a zatem pełnego pułapek i kłopotów) życia i zobaczyć co wyniknie z tego eksperymentu. Marlena, jak widać powyżej, doskonale pasuje do tego wzorca. To dziewczyna, która nie potrafi żyć bez swojego cierpienia. Nie ma wcale gorzej, niż inni, ma po prostu inaczej - tutaj lepiej, gorzej tam. Życie jak każde inne, z tym, że Marlena gorzej sobie z nim radzi niż inni. I na tym opiera się cała siła i psychologiczna prawda ,,Błahostki i kamyka". Zresztą realizm należy do najmocniejszych stron pisarstwa Ewy Nowak. Autorka nie jest ostra, nie prezentuje wulgarnego języka i podobnych rzeczy charakterystycznych dla nastolatków, a jednak wiernie odzwierciedla ich codzienność i problemy. Ich charaktery, lęki, radości, smutki i wahania. Zarówno chłopaków, jak i dziewczyn. ,,Błahostka i kamyk" dedykowane jest przede wszystkim tym drugim, ale nie ograniczałbym odbiorców tylko i wyłącznie do płci pięknej. Każdy znajdzie tu coś dla siebie, jeśli tylko zainteresowany jest mądrą literaturą młodzieżową. Polecam zatem. Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/09/08/blahostka-i-kamyk-ewa-nowak/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)