Buba

"Przy ojcu i matce była tylko obiektem surowej krytyki licznych wielbicieli ich talentu, gorzko rozczarowanych, że Buba wygląda, jak wygląda, że nie jest odpowiednio inteligentna, błyskotliwa i ładna." Tytułowa Buba to szesnastoletnia uczennica liceum, która żyje w cieniu swoich "sławnych" rodziców, dodatkowo, pozbawiona całkowicie ich uwagi. Matka jest pisarką znanych lecz, niestety, dość słabych romansów, a ojciec prezenterem najniżej notowanych programów telewizyjnych. Oboje są skupieni na swoich karierach nie dostrzegając córki i jej dylematów. Bo Buba jest dzieckiem bezproblemowym. Na szczęście mieszka z nimi jeszcze dziadek Henryk, który poświęca wnuczce cały swój wolny czas, a będąc emerytem posiada go w nadmiarze. Łączy ich wspólna pasją...godzinami grają w brydża, zwanego przez rodzinę "Ogórem". Zainteresowana szkolnym kolegą Adamem Buba ze smutkiem stwierdza, że, nie po raz pierwszy wypada blado na tle innych, bo chłopak wybiera Jolkę, jej dawną przyjaciółkę. Jednak zaproszenie Miłosza do wspólnego podglądania życia ptaków każe dziewczynie zwrócić swoje zainteresowanie w zupełnie inną stronę. Tłem dla pierwszych porywów młodego serca jest rozgrywające się w domu Buby pandemonium. Ojciec stracił pracę i nie może znaleźć kolejnego zajęcia, a matka wstąpiła do sekty i godzinami siedzi zamknięta w swoim gabinecie z niejaką Astridą. Dziadek twierdzi, że wygrał w totka, co uczyni go teraz bogatym człowiekiem, a w domu Buby, na dodatek, pojawia się pies zwany przez wszystkich... Dokładką. W swojej książce Barbara Kosmowska w niezwykle barwny a jednocześnie dowcipny sposób przedstawiła codzienność Buby i jej rodziny. Z pewnością prym w "rozśmieszaniu" wiedzie dziadek Henryk, którego wypowiedzi bardzo często zwalają po prostu z nóg. Gderliwy i skłócony ze wszystkimi nie oprze się pokusie by wykazać się swoją wiedzą i znaleźć okazję do wbicia innym "szpili". Ekscentryczni państwo Mańczakowie w niewielkim tylko stopniu ustępują mu pola. Ich postacie, dość mocno przerysowane przez autorkę, pojawiają się w najmniej odpowiednim momencie by zagrać w karty i wyjeść gospodarzom domowe specjały przygotowywane, ze stoickim spokojem, przez gospodynię Bartoszową. W swojej książce Barbara Kosmowska porusza również trudny temat jakim jest przemoc w rodzinie. Jednak, na tle humorystycznego stylu, w którym utrzymana jest pozycja, nie zwraca on uwagi a wręcz razi. Mimo wszystko polecam na długie, szare i zimne wieczory. Sama z ciekawością sięgnę po kolejne przygody Buby i jej rodziny.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)