Chrobry

Bolesław Chrobry - pierwszy król Polski. W tej powieści ojciec, mąż, przywódca widziany oczami dwójki swoich dzieci: Mieszka zwanego Lambertem i jego córki Regalindy .

Uczynienie narratorami tej powieści dzieci króla czyni to zabieg nader ciekawy i oryginalny. Liczne wydarzenia, wspomnienia latorośli miało na celu stworzenie portretu Chrobrego. Niestety w moim odczuciu w powieści o Chrobrym zbyt mało tego Chrobrego. Jeszcze w rozdziałach, gdzie narratorem jest Mieszko, który ojcu często towarzyszył w licznych wyprawach tych relacji jest więcej. Regalinda niestety, wychodząc za mąż dość szybko opuszcza rodzinny dom, dlatego o swoim ojcu może wspomnieć tylko od czasu do czasu. Jednak dzięki jej relacjom dowiadujemy się wiele o ówczesnym życiu na dworze, poznajemy liczne sekrety: jak żyli, co pili, jak się żenili, jak czas spędzali. Mimo chrześcijańskiej wiary, często i słowiańskie aspekty tej powieści się przewijają. Fabuła w interesujący sposób ukazuje tamte czasy, ich trudy i brutalność.

Sięgając po powieść historyczną, często w mym sercu pozostaje obawa, iż będzie to lektura ciężka. W tym przypadku to bardzo mylne założenie. Gdyż prosty język z lekkim nalotem dawnych słów sprawia, iż powieść tę czyta się przyjemnie. Relacje dwóch narratorów, możliwość obserwacji ówczesnej historii z perspektywy Regalindy i Mieszka czynią tę powieść interesującą zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn. Jednym słowem każdy znajdzie coś dla siebie.

Jest to, więc idealna lektura dla fanów powieści historycznych. Pragnących poznać drogę Bolesława Chrobrego do koronacji. Drogę pełną walki, wyrzeczeń, konfliktu pokoleń. Osadzoną w realiach historycznych i politycznych dawnych czasów.

Dzisiejsza recenzja dotyczy najnowszej powieści Grzegorza Gajka, ,,Chrobry". To fascynująca i odważna próba demontażu spiżowego pomnika pierwszego króla Polski. Ile razy mieliście tak że lekcje historii to nuda? No ja często i gęsto, ale dyby były prowadzone jak książki autora o wiele bardziej chciałoby się zagłębić i poznać całą historię skrytą za bohaterem powieści. Czytając ,,Bolko", ,,Piast" albo ,,Tove" wiedziałam, że każda następna będzie hitem i wiecie co?! Nie zawiodłam się.  Według mnie autor ma rzetelny warsztat historyczny oraz plastyczny język pisania, tym razem oddaje głos tym, którzy znali Bolesława Chrobrego najintymniej - jego dzieciom. To z ich perspektywy, pełnej sprzecznych emocji, obserwujemy narodziny królestwa, cenę władzy oraz dramat człowieka ukrytego za koroną.

Akcja powieści toczy się w kluczowym dla polskiej państwowości okresie wokół roku 1000 i unika prostej, linearnej biografii władcy. Zamiast tego Gajek buduje wielowymiarowy portret Chrobrego, filtrując go przez wspomnienia i odczucia jego córki Regelindy oraz syna i następcy, Mieszka II.

Regelinda, wydana za mąż za margrabiego miśnieńskiego Hermana, z oddalenia próbuje zrozumieć polityczne ambicje i demony, które targają jej ojcem. Jej spojrzenie jest pełne tęsknoty, ale i krytycyzmu. Dostrzega brutalność i bezwzględność ojcowskich decyzji, które niszczą rodzinne więzi w imię racji stanu. Z kolei Mieszko, wychowywany w cieniu potężnego ojca i nieustannie porównywany do pierworodnego, wygnanego Bezpryma, maluje obraz władcy wymagającego, surowego, a jednocześnie budzącego podziw i miłość. Jego relacja z Bolesławem jest skomplikowana, naznaczona lękiem, rywalizacją, ale i poczuciem dziedzictwa, które musi unieść.

Dla mnie autor z wielką dbałością o szczegóły odtwarza realia epoki. Brutalny świat wczesnego średniowiecza, w którym polityka miesza się z wiarą, a dyplomacja z przemocą, staje się żywym tłem dla ludzkich dramatów. Autor nie epatuje archaizmami, lecz w subtelny sposób stylizuje język, co nadaje powieści autentyczności, nie utrudniając jednocześnie lektury. Dialogi są naturalne, a opisy plastyczne, dzięki czemu czytelnik z łatwością zanurza się w przedstawiony świat. ,,Chrobry" to nie tylko opowieść o wielkiej polityce, zjeździe gnieźnieńskim, wojnach z Cesarstwem czy staraniach o koronę. To przede wszystkim kronika rodzinnych tragedii, złamanych serc i poświęceń, które były fundamentem budowy królestwa. Powieść stawia pytania o cenę władzy, o to, co człowiek jest w stanie poświęcić dla idei i czy dziedzictwo wielkości nie jest jednocześnie przekleństwem.

To lektura obowiązkowa dla miłośników powieści historycznych, którzy szukają czegoś więcej niż tylko barwnej opowieści o przeszłości. Grzegorz Gajek, łącząc rzetelność historyczną z psychologiczną głębią, stworzył dzieło, które na długo pozostaje w pamięci i zmusza do refleksji nad skomplikowaną naturą człowieka i władzy. W książce występują postacie dobrze znane wam z lekcji historii więc tak krótko o nich Tytułowy Bolesław I Chrobry - bohater, książę, a następnie pierwszy król Polski. W powieści ukazany nie jako posągowa postać, ale jako człowiek z krwi i kości - ambitny i bezwzględny władca, ale także ojciec, którego decyzje ranią najbliższych. Regelinda - Córka Bolesława Chrobrego i Emnildy, żona margrabiego Miśni, Hermana. Jedna z dwojga narratorów powieści. Z perspektywy obcego dworu analizuje politykę ojca i losy swojej rodziny. Mieszko II Lambert - Syn Bolesława Chrobrego i Emnildy, następca tronu oraz inne postacie zapadające w pamięć. Dla Fanów elektronicznej wersji książki zapraszam wpaść do aplikacji Audioteka i oddać się przygodzie.

Historia opowiada o życiu pierwszego króla Polski z perspektywy jego dzieci Regelindy i
Mieszka II.  Powieść  zaczyna się kiedy dzieci pobierają nauki, a Lambert jest jeszcze przed postrzyżynami. Taka narracja to bardzo ciekawy zabieg, ponieważ  widzimy emocje jakie towarzyszą narratorom w stosunku do ojca i władcy na przestrzeni lat kiedy dorastają i stają się dorośli. Uważam, że to nadaje unikatowy wymiar tej powieści.  Oczywiście ich oczami widzimy nie tylko kniazia, ale  sytuację polityczną i to co dzieje się dookoła. Widzimy intryg, wojny, konflikty, knowania.

Wraz z młodziutką Regelindą  opuszczamy ojcowy dwór i podążamy za mężem Hermanem. Z  Mieszkiem  Lambertem bierzemy udział w wyprawach i poznajemy bliżej Bezpryma - pierworodnego syna Bolesława. ( I tu muszę przyznać, że nie wiedziałam o tej postaci , doczytałam, że jest jednym z pomijanych władców polski).  Towarzyszymy postaciom w trudnych chwilach, dramatach, a niekiedy niezrozumiałych czynach władcy. Widzimy też co dzieje się po śmierci pierwszego króla polski.

Dzięki tej książce, poznajemy trudną drogę Chrobrego do korony. Widzimy go jako surowego, ale także skutecznego, silnego i sprawiedliwego  władcę. ,, Oto kronika narodzin królestwa".

Autor w przystępny sposób zbudował opowieść o tym jak mogło wyglądać życie króla z perspektywy jego najbliższych. Jest to ciekawa lekcja historii, ponieważ w książce jest bardzo dużo faktów historycznych, a umiejętne operowanie faktami i słowem sprawia, że czytelnik nie czuje się przytłoczony, a chce płynąć dalej poznając dzieje.

Kawał dobrej książki ?

Jak Bolko wzrastał do władzy? Jak widziały to jego starsze dzieci? Czy Mieszko sprosta wymaganiom ojca? Czy Regelinda poradzi sobie jako młoda żona i będzie wspierać męża? Władza, intrygi, wojny, napady, układy, zdrady. Chrześcijaństwo przeciwko pogaństwu. Oto powieść,która wciąga ?. 

Dawno nie czytałam książki historycznej, a przecież bardzo je lubię. Jeśli lubicie powieści Philippy Gregory lub Renaty Czarneckiego to ta książka wam się spodoba ? Muszę nadrobić "Piastów" oraz "Bolka", bo pewnie będzie równie ciekawie ?