Chrobry

Bolesław Chrobry - pierwszy król Polski. W tej powieści ojciec, mąż, przywódca widziany oczami dwójki swoich dzieci: Mieszka zwanego Lambertem i jego córki Regalindy .

Uczynienie narratorami tej powieści dzieci króla czyni to zabieg nader ciekawy i oryginalny. Liczne wydarzenia, wspomnienia latorośli miało na celu stworzenie portretu Chrobrego. Niestety w moim odczuciu w powieści o Chrobrym zbyt mało tego Chrobrego. Jeszcze w rozdziałach, gdzie narratorem jest Mieszko, który ojcu często towarzyszył w licznych wyprawach tych relacji jest więcej. Regalinda niestety, wychodząc za mąż dość szybko opuszcza rodzinny dom, dlatego o swoim ojcu może wspomnieć tylko od czasu do czasu. Jednak dzięki jej relacjom dowiadujemy się wiele o ówczesnym życiu na dworze, poznajemy liczne sekrety: jak żyli, co pili, jak się żenili, jak czas spędzali. Mimo chrześcijańskiej wiary, często i słowiańskie aspekty tej powieści się przewijają. Fabuła w interesujący sposób ukazuje tamte czasy, ich trudy i brutalność.

Sięgając po powieść historyczną, często w mym sercu pozostaje obawa, iż będzie to lektura ciężka. W tym przypadku to bardzo mylne założenie. Gdyż prosty język z lekkim nalotem dawnych słów sprawia, iż powieść tę czyta się przyjemnie. Relacje dwóch narratorów, możliwość obserwacji ówczesnej historii z perspektywy Regalindy i Mieszka czynią tę powieść interesującą zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn. Jednym słowem każdy znajdzie coś dla siebie.

Jest to, więc idealna lektura dla fanów powieści historycznych. Pragnących poznać drogę Bolesława Chrobrego do koronacji. Drogę pełną walki, wyrzeczeń, konfliktu pokoleń. Osadzoną w realiach historycznych i politycznych dawnych czasów.

Historia opowiada o życiu pierwszego króla Polski z perspektywy jego dzieci Regelindy i
Mieszka II.  Powieść  zaczyna się kiedy dzieci pobierają nauki, a Lambert jest jeszcze przed postrzyżynami. Taka narracja to bardzo ciekawy zabieg, ponieważ  widzimy emocje jakie towarzyszą narratorom w stosunku do ojca i władcy na przestrzeni lat kiedy dorastają i stają się dorośli. Uważam, że to nadaje unikatowy wymiar tej powieści.  Oczywiście ich oczami widzimy nie tylko kniazia, ale  sytuację polityczną i to co dzieje się dookoła. Widzimy intryg, wojny, konflikty, knowania.

Wraz z młodziutką Regelindą  opuszczamy ojcowy dwór i podążamy za mężem Hermanem. Z  Mieszkiem  Lambertem bierzemy udział w wyprawach i poznajemy bliżej Bezpryma - pierworodnego syna Bolesława. ( I tu muszę przyznać, że nie wiedziałam o tej postaci , doczytałam, że jest jednym z pomijanych władców polski).  Towarzyszymy postaciom w trudnych chwilach, dramatach, a niekiedy niezrozumiałych czynach władcy. Widzimy też co dzieje się po śmierci pierwszego króla polski.

Dzięki tej książce, poznajemy trudną drogę Chrobrego do korony. Widzimy go jako surowego, ale także skutecznego, silnego i sprawiedliwego  władcę. ,, Oto kronika narodzin królestwa".

Autor w przystępny sposób zbudował opowieść o tym jak mogło wyglądać życie króla z perspektywy jego najbliższych. Jest to ciekawa lekcja historii, ponieważ w książce jest bardzo dużo faktów historycznych, a umiejętne operowanie faktami i słowem sprawia, że czytelnik nie czuje się przytłoczony, a chce płynąć dalej poznając dzieje.

Kawał dobrej książki ?

Jak Bolko wzrastał do władzy? Jak widziały to jego starsze dzieci? Czy Mieszko sprosta wymaganiom ojca? Czy Regelinda poradzi sobie jako młoda żona i będzie wspierać męża? Władza, intrygi, wojny, napady, układy, zdrady. Chrześcijaństwo przeciwko pogaństwu. Oto powieść,która wciąga ?. 

Dawno nie czytałam książki historycznej, a przecież bardzo je lubię. Jeśli lubicie powieści Philippy Gregory lub Renaty Czarneckiego to ta książka wam się spodoba ? Muszę nadrobić "Piastów" oraz "Bolka", bo pewnie będzie równie ciekawie ?