Dalej od raju

Nieostrożność połączona z nagłym impulsem cały czas prowadzi ludzkość do zguby. Mnogość różnych wpadek, jakie możemy zaobserwować w naszej historii temu dowodzi i wydawałoby się, że powinniśmy uczyć się na błędach swoich i czyichś, ale nie zawsze jest to możliwe. Niemniej pomimo tego wszystkiego, dalej się rozwijamy, a czyny mniej lub bardziej przemyślane ratują nas od cierpienia lub je jeszcze bardziej pogłębiają.

 
Treść

 
Autor za sprawą pięciu opowiadań przedstawia wydarzenia z Dukli i jej okolic, które mogły gdzieś kiedyś zaistnieć w takiej lub podobnej formie, bowiem często ich przebieg był realistyczny. Pierwsze z nich dotyczy ratowania Żydów podczas wojny i ta opowieść, choć po części tragiczna w skutkach, to musiała tak się skończyć, gdyż rodzina nawet ta przybrana jest najważniejsza. Kolejne odnoszą się do losów ludzi, którzy ginęli w wojnie, a także tych, co ją przeżyli. Występują też losy pewnego parobka, a także przenosimy się dol lat komunistycznych i tych, które nadeszły po nich. Te historie wiążą się ze sobą w pewien sposób i dają nam obraz ludzi wyznających pewne wartości, jak i tych żyjących chwilą. Niektórzy ponieśli śmierć w słusznej sprawie, a inni przypadkiem z własnej głupoty (jak pewien dygnitarz) lub nieostrożności. Jakie interesujące wydarzenia zostały przedstawione? Czy i ewentualnie jak można było niektórych katastrof uniknąć? Do jakich wniosków prowadzą opowieści ukazujące kruchość życia ludzi? O tym w książce „Dalej od raju” autorstwa Szymona Michny.

 
Sprawiedliwość

 
Jednym z bardziej interesujących wniosków, jakie wysnułem po lekturze jest brak sprawiedliwości dosięgający zwykłego człowieka. Ten, który ma jakieś znajomości jest oczywiście bardziej chroniony i nie może stać mu się krzywda, chociażby ta wizerunkowa. Ludzie często musieli sami walczyć o swoje, jak chociażby pewni wierni uparli się, by w ich miejscowości powstał kościół. Niestety nie wszyscy działali ostrożnie, przez co potem ginęli lub trafiali do więzień. Takie sytuacje były dość częste w historii i nie zawsze efekt końcowy był pozytywny. Z drugiej jednak strony czasem nie ma innego wyjścia, jak postawić się władzy, która nas nie szanuje i tylko wymaga nie dając nic od siebie.

 
Podsumowanie

 
Książkę czytało mi się wyjątkowo z dużym zainteresowaniem, gdyż przedstawione sytuacje wzbudzały emocje (niekiedy były humorystyczne), a także akcja była nieprzewidywalna, co w tego typu książkach, gdzie mamy zaprezentowane nie tak bardzo odległe lata jest rzadkością i jak dotąd pierwszy raz zetknąłem się z tak dobrze napisaną lekturą. Dodatkowo proza autora jest poprowadzona przystępnym językiem dla każdego, ale z drugiej strony występują tu też barwne opisy, metafory i epitety dzięki czemu jakość pozycji jest jeszcze lepsza. Wpadająca w oko okładka przedstawia uciekającego mężczyznę przed zomowcami nawiązując tym do treści, gdzie zwykły naród różni się od ich włodarzy. Gorąco polecam te refleksyjne opowieści, które mogą dotyczyć każdego z nas, a może po lekturze zrozumiecie, co jest dla was najważniejsze i jakie cele warto sobie postawić w życiu.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorowi Szymonowi Michnie.