Dla szczęśliwych i nieszczęśliwych

Życie Haliny Poświatowskiej było naznaczone najpierw wojną, a później chorobą, jakby inny stan nie mógł istnieć. Życie to bardzo krótkie, przypominające na każdym kroku o swej ulotności, stało się nierozerwalną częścią jej twórczości. Trudno sobie bowiem wyobrazić odczytanie jej utworów bez nawiązania do nad wyraz bogatej biografii, przedstawiającej kogoś, kto kocha żyć.

Dla szczęśliwych i nieszczęśliwych jest zbiorem tekstów, w których autorka dotyka rzeczy najistotniejszych, jak miłość i śmierć, piękno, przyjaźń czy natura. Choć od wyborów poetyckich zdecydowanie bardziej wolę czytać poezję w tomach zgodnych z zamysłem ich twórców, tak w przypadku tego zbioru widać głęboki namysł Marii Roli, odpowiedzialnej za wybór i układ tekstów, nad twórczością Poświatowskiej. Wiersze i prozy poetyckie zostały zestawione w taki sposób, by podbić w kolejnych częściach książki te motywy, które dla poetki były najważniejsze.

Poza kilkoma wierszami omawianymi na lekcjach języka polskiego rzadko wracam do twórczości Poświatowskiej - dzieje się tak pewnie dlatego, że lista książek do przeczytania przygniata swoim ogromem pozycje, do których obiecałem sobie kiedyś wrócić. Cieszę się, że miałem jednak tę możliwość przy okazji wznowienia tej pozycji, jak i wierszy wszystkich, o których niedługo jakiś wpis także się ukaże. Dla szczęśliwych i nieszczęśliwych ma w sobie ogromną siłę, wynikającą, jak mi się zdaje, w dużo większym stopniu ze szczerości i prawdy poetyckiej niż kunsztowności tekstów. Pod tym względem teksty Poświatowskiej zebrane w formie skondensowanej, wydawanej wcześniej jako "elementarz", mogą dziś wybrzmiewać mocniej, pełnić funkcję przewodnika dla każdego, kto chce znaleźć drogę do pełnego życia. Dziś, gdy pędzimy coraz szybciej, chcemy więcej, pracujemy dłużej i ciężej, teksty Poświatowskiej mogą stanowić inspirację do tego, by skierować nasze siłę, energię i emocje w stronę tego, co naprawdę ważne - życie jest kruche i może zostać w każdej chwili przerwane, dlatego trzeba żyć pełną piersią: zachwycać się światem, kochać całym sercem, cierpieć i brać to, co przyjemne, oddawać się pasji, podziwiać, być dla siebie.

Opowieść zawarta w tych utworach, rozszerzona o biografię autorki, wydaje się bardzo poruszająca, poprzez niedopowiedzenia oddziałująca może silniej od tradycyjnej fabuły. Dla mnie Dla szczęśliwych i nieszczęśliwych tym właśnie jest w pierwszej kolejności - historią człowieka, który kochał i swoją miłością dawał świadectwo pięknego życia.