Droga do zapomnienia

Ocena: 5.14 (7 głosów)
Eric Lomax wiele lat po zakończeniu wojny spędził w samotności. Wycofany, zamknięty w sobie, skrywał bolesną tajemnicę. Wspomnienie II wojny światowej, podczas której trafił do japońskiego obozu jenieckiego, nie dawało mu spokoju, odbierało szansę na szczęście. Kiedy jednak spotkał kobietę swojego życia, zdał sobie sprawę, że musi jeszcze raz zmierzyć się z koszmarem z przeszłości, zawalczyć o siebie.

Po wielu latach Eric odnajduje jednego ze swoich oprawców. Spotkanie z nim stanie się okazją do zemsty czy pojednania?

Pełna dramatyzmu, poruszająca, wielokrotnie nagradzana książka jest niezwykłą opowieścią o próbie wyzwolenia się spod wpływu tragicznych wspomnień.

To jedna z tych historii, które pozwalają lepiej zrozumieć XX wiek.

Informacje dodatkowe o Droga do zapomnienia:

Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2014-03-20
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-240-2430-8
Liczba stron: 352

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Droga do zapomnienia

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Droga do zapomnienia - opinie o książce

Avatar użytkownika - mon-mon
mon-mon
Przeczytane:2014-12-29, Ocena: 6, Przeczytałam, Mam,
Bardzo wzruszająca historia, tym bardziej, że prawdziwa. Ciężko uwierzyć, że mogło to wszystko zdarzyć się naprawdę. Wciągająca fabuła. Książkę czyta się jednym tchem. Polecam również obejrzeć film, ale po uprzednim przeczytaniu książki.
Link do opinii
Wspomnienia Erica Lomaxa. Wspomnienia niełatwe ale prawdziwe. Ukazujące jakim horrorem jest wojna i jaką pustkę po sobie zostawia.
Link do opinii
Avatar użytkownika - kalola
kalola
Przeczytane:2014-05-21, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2014,
Wojna, to czas w którym każdy człowiek musi zmierzać się ze śmiercią, strachem i bólem. II wojna światowa dla nikogo nie jest łatwą historią , ci którzy ją przeżyli nigdy nie będą w stanie zapomnieć, wszystko to co się wydarzyło w ich życiu na zawsze wyryło głębokie ślady na ich duszy. Erica Lomax w 'Drodze do zapomnienia" pozwala nam zobaczyć świat oczami jeńca wojennego, który aby przeżyć musiał sprzedać własną duszę. Na kartach poznajemy młodego 20-letniego człowieka wcielonego do wojska i wrzuconego w wir wydarzeń. Autor w wyjątkowy sposób przedstawia nam historię angielskich żołnierzy, którzy podczas nalotu zostali pojmani i przetrzymywani w obozach jenieckich. Jest to bardzo wzruszająca i pełna emocji historią, którą warto przeczytać aby zrozumieć z czym muszą zmagać się ci którzy podobnie jak Lomax musieli zrobić wszystko aby przeżyć.
Link do opinii
Droga do zapomnienia leży za wodospadem łez. "Droga do zapomnienia" jest autobiografią Erica Lomaxa, brytyjskiego oficera z czasów II wojny światowej, który stał się więźniem obozu jenieckiego Outram Road na Dalekim Wschodzie. Urodzony w 1919 r. Eric Lomax, urzędnik pocztowy i telegrafista, od najmłodszych lat facynował się koleją. Znał jej historię i podziwiał każdą maszynę, którą było dane mu zobaczyć. Kiedy wybuchła II wojna światowa, Eric zgłosił się jako ochotnik do wojska i wkrótce wyruszył do Singapuru. Po jego upadku, w lutym 1942 r., został pojmany przez Japończyków, gdzie - jako jeniec - zmuszany był do katorżniczej pracy przy budowie Kolei Śmierci. Liczbę ofiar tego przedsięwzięcia szacuje się dziś na ok. 100 tys. osób! Następnie autor trafił do Outram Road, gdzie był wieloktornie przesłuchiwany, torturowany, głodzony i upodlany. Po jakimś czasie wychudzony, pobity i osłabiony, ledwo trzymał się na nogach. W końcu celowo postanawia doprowadzić się do jeszcze gorszego stanu, a wszystko po to, żeby trafić do szpitala obozowego Changi. Był tam dwukrotnie i w końcu tam doczekał końca wojny. "Mój świat był nadal czarno-biały. Przyzwyczaiłem się do ukrywania prawdy, do maskowania swojego prawdziwego bólu - wolałem żyć nadzieją, że kiedyś minie, tak samo jak łudziłem się, że tortury mam już za sobą i że będę w stanie zapomnieć o Outram Road." Koniec wojny i powrót do rodzinnych stron, do narzeczonej, nie oznacza jednak powrotu do normalnego życia. Eric jest zamknięty w sobie, życzy oprawcom jak najgorzej. W pamięci ma zwłaszcza twarz młodego tłumacza - Takashi Nagase, który był obecny przy jego torturach. Teraz dopiero rozpoczynał się dla autora czas, kiedy należy rozliczyć się z przeszłością i zacząć żyć na nowo. Czy jednak naprawdę można to zrobić? Czy można wybaczyć oprawcom, ludziom, którzy wyrządzili nam krzywdę? Czy można pokonać chęć zemsty, pozbyć się koszmarów i demonów przeszłości? "Nie było jednej dominującej postaci, na której mógłbym skupić swój gniew, ale ze względu na znajomość mojego języka tłumacz stał się dla mnie łącznikiem z tamtymi wydarzeniami. To on grał główną rolę w moich wspomnieniach, stał się moją prywatną obsesją. Jego bełkotliwy, łamany angielski; niekończące się pytania, którymi nas zamęczał; ciągłe powtórzenia; to, że dawał głos wielkiemu, krnąbrnemu podoficerowi - reprezentował ich wszystkich i dla mnie był uosobieniem najgorszych męczarni". Eric Lomax i Takeshi Nagase spotkali się w 1995 r. na moście na Rzece Kwae Yai. "Droga do zapomnienia" bardzo mi się podobała. Jest to opowieść o człowieku, który pokonał w sobie chęć zemsty i wybaczył oprawcy. Opowieść o człowieku pokaleczonym przez życie, który jednak odnalazł w sobie siłę, aby zapomnieć i przebaczyć. Drugim bohaterem jest właśnie Takeshi Nagase, który również przez 50 lat zmagał się z przeszłością. I jego prześladowało przez cały czas to, czego się dopuszczał. Kiedy Eric szukał drogi do zapomnienia, Takeshi Nagase pragnął... przebaczenia. I to dali sobie nawzajem, kiedy się spotkali. Spokój duszy. Po przeczytaniu byłam naprawdę poruszona! Tym bardziej dlatego, że ta opowieść zdarzyła się naprawdę. Nie oglądałam jeszcze filmu na podstawie książki Erica Lomaxa, jednak z pewnością to uczynię.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Plewka
Plewka
Przeczytane:2014-03-30, Ocena: 6, Przeczytałem,
Kiedy czytałam „Drogę do zapomnienia” – historię Erica Lomaxa, brytyjskiego więźnia japońskich obozów jenieckich podczas II wojny światowej, przypomniała mi się inna książka czytana kilka lat temu. Mam na myśli „Niezłomnego” Laury Hillenbrand. Obie poruszają problematykę okrucieństwa oprawców, koncentrują się na alianckich więźniach w Japonii (dla Polaków, trzeba chyba przyznać, to trochę egzotyka), pokazują niezłomność głównych bohaterów, zachowanie zimnej krwi i względnego sprytu, a potem rzeczy chyba jeszcze trudniejszej niż egzystencja w obozie – radzenia sobie z traumatycznymi wspomnieniami i obezwładniającymi obrazami już po wojnie. Historia Ercia Lomaxa jest pokrzepiająca… i na swój sposób piękna (choć nie polecałabym jej najmłodszym czytelnikom). Wydarzenia opisane z dystansu tracą na sile a narracja przesiąknięta jest spokojem. Wspaniała, pouczająca lektura.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Antosia
Antosia
Przeczytane:2018-03-20, Przeczytałam, Mam, Po angielsku,
Avatar użytkownika - Styrana
Styrana
Przeczytane:2014-08-30, Ocena: 5, Przeczytałam, Mam,
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Niegasnący żar
Hannah Fielding
Niegasnący żar
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy