Dzieci czasu

Czy ludzkość kiedyś podbije kosmos na tyle, żeby osiedlić się na innych planetach? 
A może to nie naczelne opanują kosmos?
Dzieci czasu są opowieścią dość dziwną. Fabuła zaczyna się w momencie, kiedy ludzkość ostatecznie doprowadziła do zagłady wszelkiego życia na naszej planecie. Jeszcze ostatnim rzutem udaje im się wysłać w kosmos statki-arki wypełnione tysiącami zahibernowanych ludzi. Statki kierują się w stronę starych ziemskich projektów - planet, które zostały poddane terraformacji i miały służyć jako eksperyment. Doktor Avrana Kern opracowała pomysł aby na takich planetach osiedlić małpy i zarazić je specjalnie przygotowanym nanowirusem, który przyspieszy i usprawni ich ewolucję. Niestety z powodu sabotażu, na jedną z takich planet nie dociera "ładunek" małp, ale dociera kapsuła z nanowirusem. Nikt się nie spodziewał, że na tej planecie żyły stawonogi i że nanowirus zadziała tez na nie... W kolejnych rozdziałach śledzimy przeplecione losy statku-arki, z losami ewolucji pająków na planecie nazywanej "Światem Kern".
Adrian Tchaikovsky przeprowadza czytelnika za rękę przez swoją ponurą wizję losów naszej planety i konsekwencje, jakie jego zdaniem mogą pociągnąć pewne decyzje. Czy ludzkość potrafi się zmienić? Czy da się wyeliminować w jakikolwiek sposób popełnianie tych samych błędów? Kolejne etapy rozwoju pająków, ale też mrówek na planecie zainfekowanej nanowirusem, śledzi się z zapartym tchem! Autor opisuje to w tak angażujący sposób, że czasem aż denerwowało mnie przerywanie tej opowieści rozdziałami o ludziach :) Mało tego, pewne mechanizmy, możemy z łatwością odnieść nawet do obecnej chwili i znaleźć analogie z tym co znamy... Bardzo ciekawie jest też potraktowany koncept bóstwa, jakie doktor Kern stanowi dla pająków, oraz to jak pojąć różnice w rozumowaniu, czy nawet zwykłych sposobach komunikacji, pomiędzy wysoko rozwiniętym naczelnym - człowiekiem, a wysoko rozwiniętymi pająkami. Książka zdecydowanie skłania do myślenia i zostanie ze mną na dłużej! Gorąco zachęcam do lektury, nie tylko fanów SF ;-) 
"Bianca jest zapewne jedynym pająkiem, który się zastanawia czy to, co stworzyła - czy raczej: co wyhodowała - może pewnego dnia przekroczyć cienką granicę oddzielającą to, co kalkulujące, ale jeszcze nieświadome, od tego, co ona sama uznałaby za prawdziwy intelekt.".   

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Twoja opi"Stali się częścią gatunku, który uwolnił się z więzów czasu, pozostały tylko ich wewnętrzne zegary bez większego znaczenia, bo reszta wszechświata przemijała własnym rytmem i nic jej nie obchodziło: żyją czy umarli." Bardzo się cieszę, że zainteresowałam się tą książką, gdyż tak jak przewidywałam, idealnie wpasowała się w moje gusta czytelnicze. Powieść uwodzi niezwykłą pomysłowością, intrygującą fabułą, przekonującymi opisami i nadzwyczajnym klimatem. Fantastyczna podróż międzygwiezdna, wraz z ludzką cywilizacją stojącą na skraju zagłady. W środowisku Ziemi, bezpowrotnie zniszczonym przez człowieka, życie nie jest już możliwe. Jedyną nadzieją pozostaje intensywne poszukiwanie nowego miejsca do przetrwania, gdzieś w obcej, tajemniczej i znikomo poznanej przestrzeni kosmosu. Porywająco wykreowana odyseja, obejmująca wiele tysiącleci, wypełniona niezwykłymi przygodami, nietuzinkowymi bohaterami, dramatycznymi nutami, wołaniem o pomoc, prowadząca po krawędzi świadomości wyginięcia. Rozwój inżynierii genetycznej, znoszenie granic sztucznej inteligencji, wybrzmiewają już jedynie w echach prawiekowej świetności i genialnych rozwiązaniach technologicznych. Dawne ambicje podboju kosmosu, zakrojone na szeroką skalę eksperymenty służące stworzeniu ciągu terraformowanych planet, pozostawiają po sobie wyłącznie znikome ślady. Nie wszystko poszło tak, jak się spodziewano, wiele czynników nie uwzględniono w wizjonerskich spekulacjach, zbyt wiele stałych okazało się zmiennymi. A jednak zdołano dać wyraźny impuls pod stworzenie namiastki cywilizacji, jej wywyższenia, która już własnymi siłami i presją instynktu rozwija się w przyspieszonym rytmie, choć niezgodnym z wytyczoną przez człowieka koncepcją i założeniami. Z zaangażowaniem obserwujemy dynamiczną ekspansję nowego gatunku, rozkwit młodej cywilizacji, lecz daleko jej do utożsamiania się z rodzajem ludzkim, służenia mu gościnnością, wolną przestrzenią do założenia siedlisk. Czy potomkowie populacji Starego Imperium zdołają przeciwstawić się nowej rasie myślących, inteligencji mającej pierwotnie być gwarantem przetrwania dziedzictwa Ziemi, a teraz zabraniającej ludziom wstępu do swojego świata? Powieść napisana z rozmachem, zajmująco rozbudowana, z pieczołowicie odmalowywanymi detalami, interesująco wzbogacającymi przekazywany barwny i wielopłaszczyznowy obraz zmagań w obronie i rozprzestrzenianiu życia, pokonywaniu kolejnych etapów ewolucji organicznej i mentalnej. To także pogłębione spojrzenie na stan kultury zamierzchłych mieszkańców Ziemi, nieodwracalnie zatruwających środowisko, nieuchronnie wyniszczających samych siebie, ryzykownie zbliżających się do punktu wyeliminowania własnego gatunku, uprawiających życie tak różne od tego, co zaplanowała matka natura. Pomimo groźby całkowitej zagłady, ludzie wciąż nie potrafią pozbyć się toksycznych i zabójczych mechanizmów społecznych, pretendowania do miana boskich twórców, pielęgnowania inspiracji do bycia panami świata, kreatorami jedynie słusznych prawd i moralnych norm. Przygoda czytelnicza, którą delektujemy się z uznaniem i aplauzem, mocno wciąga w zaproponowany obraz świata, zapewnia doskonałą wielopoziomową rozrywkę, skłania do wnikliwych refleksji. Również finałowa odsłona powieści wzmacnia wrażenie mistrzowskiej literatury, z zaskakującą ideą i intrygującym przesłaniem. bookendorfina.pl nia

(Kliknij aby rozwinąć opinię)